Spiegel: “Είναι ώρα να τελειώνουμε με τη φάρσα της ελληνικής διάσωσης” !
Λεζάντα
του Spiegel: Ένας διαδηλωτής καίει τη γερμανική σημαία κατά τη διάρκεια
μίας διαδήλωσης, κάνοντας εχθρούς δύο ολόκληρους λαούς
«Τέλος στη φαρσοκωμωδία» της
ελληνικής διάσωσης ζητά το γερμανικό περιοδικό Spiegel, επικρίνοντας την
στάση τόσο της γερμανικής και της γαλλικής κυβέρνησης όσο και της
Αθήνας, καλώντας όλες τις πλευρές να προχωρήσουν «στην πιο έντιμη λύση,
την χρεοκοπία» με ένα «σχέδιο Μάρσαλ» για την Ελλάδα.
Με το κύριο άρθρο του στην ηλεκτρονική του έκδοση την Τρίτη -σε ένα τοπίο που κυριαρχούν τίτλοι όπως «η ώρα της αλήθειας» και «το μεγάλο πόκερ γύρω από την Αθήνα»- το γερμανικό περιοδικό θέτει το ερώτημα τι είδους πακέτο διάσωσης οδηγεί σε βαθύτερη ύφεση, εκτόξευση της ανεργίας, διόγκωση του χρέους και απομόνωση της χώρας και του τραπεζικού της συστήματος από τις αγορές «χωρίς να δίνει την παραμικρή ένδειξη πως κάτι μπορεί να βελτιωθεί».
Το νέο πακέτο, θεωρεί ο σχολιαστής, απλά θα αναβάλει τα προβλήματα και θα επιβαρύνει ακόμη περισσότερο τους Έλληνες πολίτες. «Ήρθε η ώρα για μία πολιτική ομολογία: Η πρακτική “μαστίγιο και καρότο” απέτυχε, δεν έχει εφαρμογή η ιδέα πως η χώρα μπορεί να ελευθερωθεί από το βάρος του χρέους της με σκληρά προγράμματα λιτότητας και υπό όρους πακέτα βοήθειας» υποστηρίζει.
Τόσο η ελληνική κυβέρνηση όσο και οι «Μερκοζί», συνεχίζει, γνωρίζουν πως οι δεσμεύσεις δεν πρόκειται να τηρηθούν, αλλά όλοι συνεχίζουν «για λόγους εσωτερικής πολιτικής». Και μόνο οι πρόσφατες αναφορές για «επίτροπο δημοσιονομικής πειθαρχίας» ή «ελληνικό ταμείο για αποπληρωμή των τόκων» δείχνουν το βαθμό του παραλογισμού των διαπραγματεύσεων.
Αντί όλων αυτών, ο αρθρογράφος προτείνει την «πιο έντιμη λύση της χρεοκοπίας, δηλαδή ενός γενικού “κουρέματος” στο οποίο θα συμμετέχουν και η ΕΚΤ και οι ευρωπαϊκές χώρες». Αυτό θα είχε μεν ανυπολόγιστες συνέπειες για την Ευρωζώνη, και μεγαλύτερο κόστος για τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, αλλά εάν συνδυαζόταν με μία «πραγματική ευκαιρία ανάπτυξης, με ένα είδος “σχεδίου Μάρσαλ”» καταλήγει το άρθρο, «θα ήταν τότε ένα πακέτο διάσωσης που αξίζει το όνομά του».
Με το κύριο άρθρο του στην ηλεκτρονική του έκδοση την Τρίτη -σε ένα τοπίο που κυριαρχούν τίτλοι όπως «η ώρα της αλήθειας» και «το μεγάλο πόκερ γύρω από την Αθήνα»- το γερμανικό περιοδικό θέτει το ερώτημα τι είδους πακέτο διάσωσης οδηγεί σε βαθύτερη ύφεση, εκτόξευση της ανεργίας, διόγκωση του χρέους και απομόνωση της χώρας και του τραπεζικού της συστήματος από τις αγορές «χωρίς να δίνει την παραμικρή ένδειξη πως κάτι μπορεί να βελτιωθεί».
Το νέο πακέτο, θεωρεί ο σχολιαστής, απλά θα αναβάλει τα προβλήματα και θα επιβαρύνει ακόμη περισσότερο τους Έλληνες πολίτες. «Ήρθε η ώρα για μία πολιτική ομολογία: Η πρακτική “μαστίγιο και καρότο” απέτυχε, δεν έχει εφαρμογή η ιδέα πως η χώρα μπορεί να ελευθερωθεί από το βάρος του χρέους της με σκληρά προγράμματα λιτότητας και υπό όρους πακέτα βοήθειας» υποστηρίζει.
Τόσο η ελληνική κυβέρνηση όσο και οι «Μερκοζί», συνεχίζει, γνωρίζουν πως οι δεσμεύσεις δεν πρόκειται να τηρηθούν, αλλά όλοι συνεχίζουν «για λόγους εσωτερικής πολιτικής». Και μόνο οι πρόσφατες αναφορές για «επίτροπο δημοσιονομικής πειθαρχίας» ή «ελληνικό ταμείο για αποπληρωμή των τόκων» δείχνουν το βαθμό του παραλογισμού των διαπραγματεύσεων.
Αντί όλων αυτών, ο αρθρογράφος προτείνει την «πιο έντιμη λύση της χρεοκοπίας, δηλαδή ενός γενικού “κουρέματος” στο οποίο θα συμμετέχουν και η ΕΚΤ και οι ευρωπαϊκές χώρες». Αυτό θα είχε μεν ανυπολόγιστες συνέπειες για την Ευρωζώνη, και μεγαλύτερο κόστος για τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, αλλά εάν συνδυαζόταν με μία «πραγματική ευκαιρία ανάπτυξης, με ένα είδος “σχεδίου Μάρσαλ”» καταλήγει το άρθρο, «θα ήταν τότε ένα πακέτο διάσωσης που αξίζει το όνομά του».
spiegel online via tanea
Σχόλιο RYaN: Για δεύτερη
φορά μέσα σε δύο μέρες η συζήτηση αρχίζει να παίρνει το σωστό δρόμο στη
Γερμανία (χθες σας επεσήμανα τη συζήτηση που άρχισε (FT) σχετικά με το
αν θα συνέφερε ή όχι τη Γερμανία η έξοδός της από την ευρωζώνη). Οι
συζητήσεις αυτές που διεξάγονται εδώ και καιρό στην Ελλάδα, τώρα
εξαπλώνονται και στις άλλες χώρες της ευρωζώνης. Συμπέρασμα: Οι πολίτες
της ευρωζώνης είναι πολύ πιο ώριμοι από τους πολιτικούς τους. Θα
τολμούσα να πω ότι όλοι αυτοί οι πολιτικοί μαζί, όπως τους βλέπουμε στις
συνόδους κορυφής της ΕΕ, θυμίζουν παίκτες μίας κωμικοτραγικής
φαρσοκωμωδίας. Ακριβώς όπως το θέτει και το Spiegel.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παράκληση: Μη βάζετε σχόλια με υβριστικό περιεχόμενο.
Τ α σχόλιά σας ας είναι κόσμια