Φάρμακα: Πρώτη αιτία θανάτου

Φάρμακα: Πρώτη αιτία θανάτου

«Ο ασθενής, που παίρνει φάρμακο,
πρέπει να αναρρώσει δυο φορές.
Μια από τη νόσο και μια από το φάρμακο.»
William Osler, MD

«Εάν όλα τα φάρμακα, που υπάρχουν στον κόσμο, ρίχνονταν στη θάλασσα, θα ήταν πολύ κακό
για τα ψάρια και πολύ καλό για την ανθρωπότητα.»
Oliver W. Holmes
Καθηγητής ιατρικής τού πανεπιστημίου τού Harvard

Ξεκινήσαμε το άρθρο αυτό με κάποιους παλιούς αφορισμούς διακεκριμένων ιατρών, που καυτηρίαζαν την ιατρική πρακτική τής εποχής τους. Από τότε βέβαια, έχουν περάσει αρκετές δεκαετίες, η ιατρική επιστήμη έχει βελτιωθεί, και θα περίμενε κανείς, ότι οι αφορισμοί αυτοί δεν θα είχαν ισχύ στη σύγχρονη εποχή. Τι θα λέγατε όμως, αν σας αποδεικνύαμε, ότι η κατάσταση δεν έχει αλλάξει και τόσο κι ότι η ιατρική παρά την πρόοδο, που έχει κάνει, συνεχίζει να σκοτώνει αναρίθμητες χιλιάδες ανθρώπους;

Ένα άρθρο στο Journal of the American Medical Association⁽¹⁾ ανέφερε, ότι περίπου 106.000 αμερικανοί ασθενείς, που νοσηλεύονται σε νοσοκομεία, πεθαίνουν κάθε χρόνο από φάρμακα, που συνταγογραφούνται σωστά και χορηγούνται σωστά. Περισσότεροι από δύο εκατομμύρια άνθρωποι υποφέρουν από σοβαρές

παρενέργειες

. Να σημειωθεί, ότι σ΄αυτή την έρευνα δεν αναφέρονται οι αριθμοί των θανάτων και των παρενεργειών από μή σωστά συνταγογραφημένα χορηγούμενα φάρμακα.

Η dr. Barbara Starfield, τού John Hopkins School of School of Hygiene and Public Health, περιγράφει ξεκάθαρα, πώς το ιατρικό σύστημα των ΗΠΑ σκοτώνει ετησίως χιλιάδες ανθρώπους.

Ας δούμε τους θανάτους ετησίως:

- 12.000 θάνατοι από άσκοπες εγχειρήσεις.

- 7.000 θάνατοι από ιατρικά λάθη στα νοσοκομεία.

- 20.000 θάνατοι από άλλα λάθη στα νοσοκομεία.

- 80.000 μολύνσεις σε νοσοκομεία.

- 106.000 θάνατοι από παρενέργειες φαρμάκων, που έχουν χορηγηθεί σωστά.

Σύνολο: 225.000 θάνατοι τον χρόνο από ιατρογενείς αιτίες⁽²⁾. Οι αριθμοί μιλούν από μόνοι τους. Πρόκειται για μια πραγματική γενοκτονία.

 Η ιατρική και τα φάρμακα αποτελούν την πρώτη αιτία θανάτου, ενώ οι βιταμίνες και γενικά τα συμπληρώματα διατροφής προστατεύουν την υγεία μας χωρίς παρενέργειες. Αυτό έχει προκαλέσει την αντίδραση των φαρμακευτικών εταιρειών, γιατί φοβούνται, ότι θα χάσουν χρηματικά κέρδη αν οι άνθρωποι παίρνουν βιταμίνες αντί φαρμάκων. Γι’ αυτό και δημοσιεύθηκε πριν λίγες εβδομάδες άρθρο-λίβελος κατά των διατροφικών συμπληρωμάτων από το γερμανικό περιοδικό Der Spiegel με τίτλο «Το ψέμα των βιταμινών» με σκοπό να προτρέψει τους ανθρώπους να μην παίρνουν βιταμίνες.

Η σύγχρονη ιατρική δεν είναι πια μια ιατρική, που σχετίζεται με την υγεία. Όπως και οι φαρμακευτικές εταιρείες, η σύγχρονη ιατρική είναι μια επικερδής βιομηχανία ασθένειας, που μπορεί να επιβιώσει μόνο αν εκατομμύρια ασθενείς είναι άρρωστοι. Είναι μια βιομηχανία, που αρνείται να λάβει υπ΄όψη της σημαντικές πτυχές υγείας, όπως πώς οι επεξεργασμένες τροφές, οι υπερβολικές θερμίδες, το αλκοόλ, η έλλειψη σωματικής δραστηριότητας, το στρες, η έκθεσή μας σε χιλιάδες τοξίνες τού περιβάλλοντος και των τροφών και η χαμηλή πρόσληψη βιταμινών, μετάλλων και άλλων θρεπτικών συστατικών οδηγούν στις ασθένειες, από τις οποίες υποφέρουμε.

Όσο συνεχίζει αυτή την τακτική και τις «ηρωικές» επεμβατικές θεραπείες καταστολής των συμπτωμάτων, θα βρίσκεται στις πρώτες θέσεις των στατιστικών αιτιών θανάτου και κατά μοιραίο τρόπο θα οδηγηθεί μελλοντικά σε πλήρη αδιέξοδο και αποτυχία δίνοντας τη θέση της σε άλλες μορφές και συστήματα θεραπείας.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
1. Lazarou J, Pomeranz BH, Corey PN, Incidence of adverse drug reactions in hospitalized patients, JAMA 1998, 279:1200.
2. Journal of the American Medical Association, 284, 4, 483-5, July 2000.
3. Kalb C, When drugs do harm, Newsweek, April 27, 1998, 61.
4. “Reaction” American Medical News, January 15, 1996, 11.
5. Moore TJ, Cohen MR, Furberg CD, Serious adverse drug events reported to the Food and Drug Administration, 1998-2005. Archives of Internal Medicine 2007; 167: 1752-1759.
6. Hunt JM, Gjoka G, Nurse reporting of adverse events caused by medicines, Nurs Times December 9-15, 2003, 99(49):24-5.
7. Tissot E, Cornette C, Limat S, Mourand JL, Becker M, Etievent JP, Dupond JL, Jaequet M, Woronoff-Lemsi MC, Observational study of potential risk factors of medication administration errors,  Pharm World Sci. December 2003, 25(6):264-8.
8. JAMA 1998, 279: 1200-1216.
9. Cryka PA How many deaths occur annually from adverse drug reactions in thev United States Am J Med August 1, 2000, 109(2):122-30.
10. Onder G. Pedune C, Landi F, Cesari M, Della Vedona C, Bernabes R, Gambassi G  J Am Geriatr Soc December 2002, 50(12):1962-8.
11. Null G, Denn C, Feldman M, Rasio D, Smith D, Death by Medicine, Life Extention, March 2004.

Μάριος Δημόπουλος
Clinical Nutritionist
Fellow of the American Council of Applied Clinical Nutrition
mrsdmpls@yahoo.com

Πηγή: http://www.otyposnews.gr/archives/37187#ixzz1xzr1hjAU

ΚΙΝΔΥΝΟΙ ΑΠΟ ΤΗ ΛΗΨΗ ΦΑΡΜΑΚΩΝ

Σοβαρούς κινδύνους ενέχει η κατανάλωση φαρμάκων. Όλα τα φάρμακα ήταν ανέκαθεν τοξικά, με τις παρενέργειες να αυξάνουν ανάλογα με τη δραστικότητα και την έκταση της χρήσης του φαρμάκου.

Δεν είναι τυχαίο ότι η αρχαία ελληνική λέξη ‘φάρμακον’ δεν διαφοροποιείται εννοιολογικά μεταξύ της δυνατότητας για θεραπεία και της πρόκλησης θανάτου. Κάθε 24 περίπου ώρες, το 70-80% των ενηλίκων στις ΗΠΑ και τη Μ. Βρετανία καταναλώνει κατά μέσο όρο ένα συνταγογραφημένο φάρμακο. Άλλοι παίρνουν λάθος φάρμακα, άλλοι βρίσκονται σε εξάρτηση από φάρμακα, άλλοι χρησιμοποιούν επικίνδυνους συνδυασμούς.

Για πολλά χρόνια όμως, η τοξικότητα των φαρμάκων και οι παρενέργειές τους δεν τύγχαναν ιδιαίτερης προσοχής. Η στάση αυτή άλλαξε ριζικά μετά το 1956, οπότε εμφανίστηκε στην αγορά της Γερμανίας η θαλιδομίδη. Μέχρι το 1961 είχαν γεννηθεί πάνω από 8.000 παραμορφωμένα παιδιά, από μητέρες που έπαιρναν το συνταγογραφούμενο αυτό φάρμακο. H χλωραμφενικόλη επίσης, που χρησιμοποιούνταν ευρέως ως αντιβιοτικό, προκάλεσε πολλούς θανάτους (ιδιαίτερα παιδιών) από απλαστική αναιμία.

Μάλιστα, ενώ ήταν γνωστές οι παρενέργειές της και η αποτελεσματικότητά της ήταν αποδειγμένη μόνο για τον τυφοειδή πυρετό, η κατασκευάστρια εταιρεία και πολλοί γιατροί συνέχιζαν να την προωθούν αλόγιστα. Οι μεγάλες δόσεις στρεπτομυκίνης προκάλεσαν κώφωση σε ασθενείς με φυματίωση. Τα οιστρογόνα αποδείχθηκε ότι ασκούν καρκινογόνο δράση, ενώ τα αντισυλληπτικά και πολλά άλλα φάρμακα διάφορες παρενέργειες.

Χαρακτηριστικές είναι και οι περιπτώσεις πρόκλησης υποξείας μυελο-οπτικής νευροπάθειας σε χιλιάδες ασθενείς (κυρίως Ιάπωνες) στους οποίους χορηγήθηκε κλιοκινόλη ως αντιδιαρροϊκό, καθώς και οι σοβαρές παρενέργειες της πρακτολόλης, που για χρόνια τη χορηγούσαν σε εκατομμύρια ασθενών με υπέρταση ή καρδιακές διαταραχές

Τα τελευταία χρόνια έχουν αυξηθεί οι σχετικοί έλεγχοι και η νομοθεσία έχει γίνει πολύ πιο αυστηρή -χωρίς αυτό να σημαίνει ότι έχει περιοριστεί η τοξικότητα των φαρμάκων. Το 1987 στη Μ. Βρετανία αναφέρθηκαν 16.431 ανεπιθύμητες φαρμακευτικές παρενέργειες, από τις οποίες το 30% ήταν σοβαρές και το 1,7% θανατηφόρες. Οι συνηθέστερες παρενέργειες ήταν δερματολογικές, ενώ ακολουθούσαν οι νευρολογικές και οι γαστρεντερολογικές.

Στην Αυστραλία έχει εκτιμηθεί ότι το 6% όλων των νοσοκομειακών εισαγωγών καθώς και 800 θάνατοι το χρόνο, οφείλονται σε παρενέργειες συνταγογραφούμενων φαρμάκων. Στις ΗΠΑ, στην περιοχή της Βοστόνης, υπολογίστηκε ότι το 1/3 περίπου των νοσηλευόμενων ασθενών θα υποστεί μία τουλάχιστον παρενέργεια φαρμάκου κατά τη διάρκεια της νοσηλείας του και ότι 1 στους 1000 νοσηλευόμενους ασθενείς πεθαίνει εξαιτίας ενός ή περισσοτέρων φαρμάκων.

Τα τελευταία χρόνια, πολλά φάρμακα έχουν αποσυρθεί από την παγκόσμια αγορά λόγω σοβαρών ανεπιθύμητων παρενεργειών. Η φαινυλβουταζόνη, η οξυφενβουταζόνη, η κλιοχινόνλη και η βενοξαπροφένη αποσύρθηκαν, αφού όμως πρώτα προκάλεσαν πολλά προβλήματα, συχνά θανατηφόρα. Θα πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι πολλά από τα φάρμακα ασκούν μηδενική έως ελάχιστη θετική δράση. Το 1962, από τα 4.300 φάρμακα που κυκλοφόρησαν μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο μόνο τα 2/5 αποδείχθηκαν δραστικά.

Εκτός από τα φάρμακα, κινδύνους παρουσιάζουν και τα εμβόλια. Στη δεκαετία 1967-1976 είχε εκτιμηθεί ότι ο κίνδυνος θανάτου από εμβολιασμό ήταν περίπου 1 ανά 1.000.000 εμβολιασμούς. Οι ανεπιθύμητες ενέργειες διακρίνονται σε τοπικές και συστηματικές. Οι τοπικές ανεπιθύμητες ενέργειες περιλαμβάνουν ερυθρότητα, διήθηση και πόνο στην περιοχή της ένεσης του εμβολίου.

Σπάνια μπορεί να σχηματιστεί και όζος που παραμένει για αρκετές εβδομάδες, ενώ ακόμα σπανιότερα μπορεί να δημιουργηθεί και απόστημα, συνήθως άσηπτο. Το αντιφυματικό εμβόλιο, για παράδειγμα, μπορεί να προκαλέσει αδενίτιδα, υποδόριο απόστημα και εξέλκωση.

Ανάλογα με το εμβόλιο, οι συστηματικές ανεπιθύμητες ενέργειες μπορεί να περιλαμβάνουν πυρετό, ανησυχία, ανορεξία. Μάλλον σπάνια, μπορεί να παρατηρηθούν επίσης υπνηλία, έμετοι, σπασμοί, εγκεφαλίτιδα, γενικευμένες αλλεργικές αντιδράσεις. Η χορήγηση εμβολίου με εξασθενημένο ιό πολιομυελίτιδας μπορεί να προκαλέσει πολύ σπάνια (1 ανά 7,8 εκατ. δόσεις) παραλυτική πολιομυελίτιδα, ενώ το εμβόλιο με εξασθενημένο ιό ερυθράς μπορεί να προκαλέσει λεμφαδενοπάθεια και αρθρίτιδα.

Βέβαια, συγκρίνοντάς τες με τον κίνδυνο από το αντίστοιχο νόσημα και τις πιθανές παρενέργειές του, οι ανεπιθύμητες ενέργειες ενός εμβολίου κρίνονται σχεδόν αμελητέες.

Τούντας Γιάννης, Αναπληρωτής Καθηγητής Κοινωνικής Ιατρικής Παν/μίου Αθηνών