Παρασκευή, 16 Νοεμβρίου 2012
Εδώ Πολυτεχνείο, εκεί η εξουσία και οι κρατικές απολαβές...
Του Πάρη Πέτρα
Κοίτα τώρα, αν είσαι λίγο τυχερός στη ζωή σου. Ας πούμε πως βρίσκεσαι κάπου όπου εκτυλίσσεται ένα ιστορικό γεγονός του οποίου την βαρύτητα εσύ δεν έχεις αντιληφθεί. Απλώς συμμετέχεις διότι είσαι νέος και το αίμα σου βράζει, διότι βρίσκεται εκεί και η γκόμενα / γκόμενος που σου τραβά την καρδιά από την αριστερή βαλβίδα, ίσως γιατί πρέπει να κάνεις "κάτι" κι εσύ για να φανείς στον φοιτητικό ή τον όποιον άλλον κύκλο σου.
Πού να φανταστείς ότι τούτο το απλό πράγμα θα αποτελέσει επένδυση ζωής. Στο κάτω κάτω της γραφής πόσοι και πόσοι που τιμώνται σαν ηρωικές μορφές αν τους... ψάξουμε δεν θα βρούμε πράγματα που αφαιρούν την ηρωικότητά τους;
Και τις είναι, τέλος πάντων, ηρωισμός. Η παρορμητικότητα της στιγμής, μια εσωτερική σπίθα που κάνει το απίθανο ή οι περιγραφές των "από πίσω" που γνωρίζουν πως και οι ίδιοι και η κοινωνία, η όποια κοινωνία, έχει ανάγκη από ήρωες;
Κοινωνίες σαν την Ελληνική, δηλαδή μικρές που εδώ και αιώνες νοιώθουν διάφορα υποδήματα κατακτητή έχουν επενδύσει στην υπέρτατη ανθρώπινη αξία: την ελευθερία!
Άλλες κοινωνίες που δεν έχουν παρόμοια ιστορικά βιώματα δεν το έχουν ανάγκη. Για παράδειγμα, τι να πουν οι Άγγλοι ή οι Γερμανοί για την ...ελευθερία αφού οι ίδιοι την έχουν στερήσει κατά καιρούς από άλλους λαούς;
Εμείς όμως την υμνούμε και την δοξάζουμε διαρκώς διότι αυτή ήταν που μας στερήθηκε.
Αν λοιπόν στο τυχαίο γεγονός που έτυχε ή επιδίωξες (χωρίς επίγνωση της βαρύτητάς του) μπει και ο αγώνας για ελευθερία, τότε είναι που έκανες την τύχη σου πραγματικά.
Παραδείγματα πολλά. Ξέρω μια περίπτωση ενός που έτυχε να συλληφθεί επί Χούντας τυχαία πηγαίνοντας στην δουλειά του. Έπεσε πάνω στην διαδρομή των αστυνομικών και τον έπιασαν. Τον πήγαν στις φυλακές Αβέρωφ όπου έτυχε να βάλει την υπογραφή του στο εξώφυλλο ενός δίσκου που κυκλοφόρησε στο εξωτερικό.
Επενδυσάρα αποδείχθηκε η τζίφρα. Μέγας αντιστασιακός παρουσιάστηκε αργότερα για να αποδειχθεί ότι πολλές φορές στη νεώτερη (ενδεχομένως και στην παλαιότερη) ιστορία μας οι σκοπιμότητες και οι εποχές φτιάχνουν τους ήρωες. Όχι πως δεν υπάρχουν και πραγματικοί. Λίγοι, το ξέρω μα, όπου οι ήρωες βγαίνουν κατά δεκάδες βαστάτε μικρό καλάθι...
Η μεγαλύτερη επένδυση για πάρα πολλούς από τους "παρευρεθέντες" ήταν αναμφισβήτητα το Πολυτεχνείο. Όντως ήταν ένας αγώνας που αξιοποιήθηκε και έγινε τεράστιος στην εποχή της Μεταπολίτευσης αξιοποιούμενος από τα κόμματα προκειμένου να εδραιώσουν την κομματοκρατία. Δυστυχώς, και λυπάμαι που το επισημαίνω, οι τόκοι από την επένδυση του Αγώνα του Πολυτεχνείου δημιούργησαν αυτό το άθλιο κρατικοδίαιτο μοντέλο της Ελλάδα που σήμερα καταρρέει. Η αλήθεια είναι λοιπόν πως ήταν κατά πολύ μεγαλύτερος ο μύθος που έντυσε το Πολυτεχνείο στα χρόνια της Μεταπολίτευσης.
Θα πείτε, πάντα ο μύθος δεν έντυνε ηρωικά πρόσωπα, γεγονότα και εποχές;
Έτσι είναι αλλά τότε που μυθοποιήθηκαν όλα αυτά δεν υπήρχαν μέσα καταγραφής που να πλησιάζουν έστω στο... χιλιόμετρο τα σημερινά. Την αποτύπωση αναλάμβανε συνήθως η προφορική παράδοση και έπειτα η λαϊκή μούσα.
Άλλωστε, κάπως έτσι δεν γεννήθηκε και ο Διγενής;
Σήμερα όμως δεν επιτρέπεται η μυθοπλασία σε υπέρτατο βαθμό, όσο ανάγκη κι αν την έχει ο λαός. Διότι αν συμβαίνει αυτό -όπως στην περίπτωση του Πολυτεχνείου- σε τελική ανάλυση μόνο τον λαό δεν εξυπηρετεί. Αντίθετα, μετατρέπεται σε πολύτιμο εργαλείο της εξουσίας και της παρα-εξουσίας!
Και το Πολυτεχνείο το απέδειξε περίτρανα. Όπως και κάποια (πονηρά) πρόσωπα που φέρεται ότι πρωταγωνίστησαν στα γεγονότα του. Επένδυσαν για μια ζωή χαρισάμενη!
Το χειρότερο είναι ότι το συλλογικό ασυνείδητο φαίνεται να γνωρίζει την υπερβολή και γι' αυτό σήμερα, που ζούμε την χειρότερη κατάκτηση της ιστορίας μας διότι ο εχθρός είναι το χρέος στο οποίο "όλοι" σκύβουμε το κεφάλι, ουδείς έχει την διάθεση, για παράδειγμα, να ρίξει την πόρτα κάποιου κεντρικού "ναού του χρήματος" για ν' απαιτήσει την ελευθερία των Ελλήνων από τα δεσμά των δανειστών.
"Εδώ Πολυτεχνείο, εδώ Πολυτεχνείο. Σας μιλά το χρέος που είναι δυσβάστακτο".
ΥΓ. Γνωρίζω πως ο κάθε άνθρωπος αντέχει διαφορετική δόση αλήθειας. Ωστόσο, πρέπει να παραδεχτούμε πως όσο μεγαλύτερη αλήθεια μπορεί να σηκώσει ένας άνθρωπος τόσο πιο κοντά στην σοφία έχει πλησιάσει.
Η αποβολή των μύθων είναι ρεαλισμός και βοηθά τα μέγιστα στην αντιμετώπιση των προβλημάτων. Αυτό πρωτίστως όφειλαν να το επιχειρήσουν εδώ και πολλές δεκαετίες οι κυβερνήτες της Πατρίδας. Δεν το έπραξαν γι' αυτό σήμερα θερίζουμε ό,τι εκείνοι έσπειραν και εμείς ξεβοτανίζαμε. Ας το πράξουν έστω τώρα. Όχι με την στρεβλή μεθοδολογία τύπου Ρεπούση, διότι αυτό είναι ιστορική παραποίηση.
Όμως η Ιστορία πρέπει να απαλλαγεί από μύθους που εξακολουθούν να συντηρούν ένα κρατικοδίαιτο - αντιπαραγωγικό σύστημα και οδηγούν νέους ανθρώπους σε ιδεολογήματα που τους στερούν το αύριο.
Η Ελευθερία είναι χρήσιμη γι' αυτούς που ξέρουν να την γευτούν. Όσο κάνουν κατάχρηση αυτής εις βάρος του κοινωνικού συνόλου είναι απλώς φασίστες με πινακίδα δημοκράτη.
Πηγή
7 σχόλια:
- Ανώνυμος16 Νοεμβρίου 2012 9:33 π.μ.ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΠΕΝΤΑΜΕΛΟΥΣ ΕΦΕΤΕΙΟΥ ΑΘΗΝΩΝ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΣ (ΗΘΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΟΥΣ ΑΥΤΟΥΡΓΟΥΣ) ΚΑΙ ΟΙ ΠΟΙΝΕΣ ΠΟΥ ΕΠΕΒΛΗΘΗΣΑΝ.Απάντηση
Η δίκη για τα γεγονότα
Στις 30 Δεκεμβρίου του 1975 και μετά από ακροαματική διαδικασία διόμισυ μηνών και διάσκεψη 6 ημερών ενώπιον του πενταμελούς εφετείου Αθηνών, εκδόθηκε η απόφαση του δικαστηρίου το οποίο κήρυξε ένοχους τους 20 από τους 32 κατηγορούμενους, ενώ αθώωσε άλλους 12. Οι κύριες ποινές που επιβλήθησαν:
• Δημήτριος Ιωαννίδης (αρχηγός της ΕΣΑ την περίοδο της εξέγερσης): 7 φορές ισόβια για ηθική αυτουργία σε 7 ανθρωποκτονίες από πρόθεση και 25 χρόνια κάθειρξη κατά συγχώνευση για ηθική αυτουργία σε 38 απόπειρες ανθρωποκτονιών και πρόκληση διάπραξης κακουργημάτων, καθώς και διαρκής στέρηση των πολιτικών του δικαιωμάτων.
• Γεώργιος Παπαδόπουλος (εν ενεργεία δικτάτορας την περίοδο της εξέγερσης): 25 χρόνια κάθειρξη για απλή συνέργεια σε ανθρωποκτονίες από πρόθεση και απόπειρες ανθρωποκτονιών, καθώς και δεκαετής στέρηση των πολιτικών του δικαιωμάτων.
• Σταύρος Βαρνάβας (αντιστράτηγος Ε.Α.): 3 φορές ισόβια για ηθική αυτουργία σε 3 ανθρωποκτονίες από πρόθεση και 25 χρόνια κάθειρξη κατά συγχώνευση για ηθική αυτουργία σε 17 απόπειρες ανθρωποκτονιών και πρόκληση διάπραξης κακουργημάτων, καθώς και διαρκής στέρηση των πολιτικών του δικαιωμάτων.
• Νικόλαος Ντερτιλής (ταξίαρχος Ε.Α.): Ισόβια κάθειρξη και διαρκής στέρηση των πολιτικών του δικαιωμάτων για ανθρωποκτονία από πρόθεση του φοιτητή Μυρογιάννη.
• Άλλοι τέσσερις ανώτατοι αξιωματικοί σε 25 χρόνια κάθειρξη κατά συγχώνευση για ηθική αυτουργία σε συνολικά 12 ανθρωποκτονίες και 56 απόπειρες ανθρωποκτονιών, καθώς και δεκαετής στέρηση των πολιτικών τους δικαιωμάτων.
• Άλλοι 12 κατηγορούμενοι σε μικρότερες ποινές, από 5 μήνες έως 10 χρόνια κάθειρξη για διάφορες κατηγορίες, κυρίως για ηθική αυτουργία σε επικίνδυνες σωματικές βλάβες. Οι ποινές κάτω του ενός έτους, ήταν εξαγοράσιμες . - Ανώνυμος16 Νοεμβρίου 2012 9:34 π.μ.Λίγο μετά το Πολυτεχνείο, π.χ., το ζεύγος Ρουφογάλη τρώει στο σπίτι του με το Λάτση. Αρχηγός της ΚΥΠ κι εφοπλιστής «συζητούν για τα διϋλιστήρια και τα προβλήματα που έχει». Μετά το τέλος της κουβέντας, ο δεύτερος προθυμοποιείται να συνοδεύσει τη γυναίκα του πρώτου στο Λονδίνο, για κάποιες ιατρικές εξετάσεις (σ.100).Απάντηση
*Μια στιχομυθία του Ρουφογάλη φωτίζει, τέλος, καλύτερα την τυχοδιωκτική διαχείριση του δημόσιου πλούτου από τα ηγετικά στελέχη της χούντας:
*«Ενα βράδυ ο Χρήστος Μίχαλος, !!!!(ΝΑΙ ο πατέρας του…γνωστού μας)
τότε υπουργός, μισοαστειευόμενος, του λέει ότι τώρα που παντρεύτηκε θα πρέπει να κάνουν καμιά δουλειά να εξασφαλίσουν το μέλλον τους, γιατί ποτέ δεν ξέρεις τι γίνεται.
*Ο Μιχάλης, ατάραχος, του λέει να μην ανησυχεί. ‘Οσο είμαστε στα πράγματα δεν μας χρειάζονται λεφτά και, αν πέσουμε, τα λεφτά δεν θα μας σώσουν’. Ξεσπάει σε γέλια. Εγώ παγώνω, μαζί μου κι ο Μίχαλος» (σ.98). - Ανώνυμος16 Νοεμβρίου 2012 9:36 π.μ.http://users.sch.gr/pchaloul/polytekhneio.htmΑπάντηση
Και φέτος πάλι στον εορτασμό του Πολυτεχνείου θα πλημμυρίσει το προαύλιο και οι γύρω δρόμοι από προσκυνητές που ξέρουν να τιμούν τους αγωνιστές της ελευθερίας και της δημοκρατίας, διατηρώντας ζωντανή τη μνήμη των ηρώων.
Ας σταθούμε κι εμείς μπροστά στην πόρτα του Πολυτεχνείου, ταπεινοί προσκυνητές, κι ας προσευχηθούμε ν' απαλύνουν οι ψυχές όλων μας. Και η μνήμη να διδάξει σ' όλους πόσο μεγάλο είναι το αγαθό της δημοκρατίας και της ελευθερίας. Ενότητα κι αποφασιστικότητα είναι το νόημα της Ειρηνικής πορείας που κλείνει κάθε χρόνο τη γιορτή.
Στ' αυτιά μας θ' αντηχεί κάθε χρόνο αυτές τις μέρες. Εδώ Πολυτεχνείο, Εδώ Πολυτεχνείο ο Σταθμός των ελεύθερων Ελλήνων:
Γιατί τούτος ο λαός δεν γονατίζει παρά μονάχα μπροστά στους νεκρούς του.
Ήρωες του Πολυτεχνείου,
Από τα βάθη της ψυχής μας, σας ευχαριστούμε. - Ανώνυμος16 Νοεμβρίου 2012 9:39 π.μ.Νικηφόρος ΒρεττάκοςΑπάντηση
Μικρός τύμβος
(17 Νοεμβρίου 1973)
Δίχως τουφέκι και σπαθί, με το ήλιο στο μέτωπο,
υπήρξατε ήρωες και ποιητές μαζί. Είστε το Ποίημα.
Απλώνοντας το χέρι μου δεν φτάνει ως εκεί
που ωραία λουλούδια τις μορφές σας
Λιτανεύει ο αέρας της αρετής. Ω παιδιά μου,
Μπροστά σ’ αυτό το ποίημα μετράει μόνο η σιωπή. - Ανώνυμος16 Νοεμβρίου 2012 12:30 μ.μ.Απάντηση
«Είναι ανυπόφορα προκλητικό την ώρα που ο Ελληνισμός αποτίει φόρο τιμής στους ήρωες του Πολυτεχνείου, η Χρυσή Αυγή να διατυπώνει τον ανιστόρητο, απεχθή και ανατριχιαστικό ισχυρισμό ότι το Πολυτεχνείο είναι παραμύθι και ότι η γενιά του ευθύνεται για τη σημερινή οικονομική κρίση στην Ελλάδα» τόνισε ο πρόεδρος της Κυπριακής Βουλής, Γιαννάκης Ομήρου, μιλώντας ενώπιον της Ολομέλειας του Σώματος.
Όπως αναμετέδωσε το Αθηναϊκό Πρακτορείο, η Κυπριακή Βουλή απέδωσε φόρο τιμής στους ηρωικούς νεκρούς και τους αγωνιστές του Πολυτεχνείου, που αψήφησαν τη χούντα των συνταγματαρχών και ξεσηκώθηκαν για την ανατροπή της.
Επίσης , η Βουλή καταδίκασε για μια ακόμη φορά την ανακήρυξη του ψευδοκράτους στο κατεχόμενο τμήμα της Κύπρου ως πράξη παράνομη, προκλητική, αποσχιστική και συγκρουόμενη ευθέως με τη διεθνή νομιμότητα. Ο κ. Ομήρου υπενθύμισε τα ψηφίσματα 541 και 550 του Συμβουλίου Ασφαλείας, με βάση τα οποία η ανακήρυξη του παράνομου μορφώματος στα κατεχόμενα είναι άκυρη. 
Ας γιορτασουμε τους αγωνιστες του Πολυτεχνιου που σημερα καποιοι απο δαυτους γ@μ@νε τις ζωες μας!!! Ας γιορτασουμε τον σημερινο αγωνα του Πολυτεχνιου για να γ@μ...με τα παιδια μας για τα επομενα 40 χρονια!!!
ΝΑ ΑΠΟΒΑΛΟΥΜΕ ΤΟ ΔΗΛΗΤΗΡΙΟ ΠΟΥ ΜΑΣ ΔΙΧΑΖΕΙ
ΝΑ ΑΠΟΒΑΛΟΥΜΕ ΤΟ ΚΑΡΚΙΝΩΜΑ ΤΟΥ ΜΙΣΟΥΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΜΦΥΤΕΥΣΑΝ ΥΠΟΥΛΑ ΚΑΙ ΕΝΤΕΧΝΑ ΟΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΙ ΕΧΘΡΟΙ ΜΑΣ
ΔΗΛΗΤΗΡΙΟ ΠΟΤΙΣΜΕΝΟ ΜΕ ΔΥΣΤΥΧΙΑ, ΑΙΜΑ ΚΑΙ ΘΑΝΑΤΟ.
ΚΑΙ ΟΣΟ ΔΕΝ ΤΟ ΚΑΝΟΥΜΕ ΑΥΤΟ ΘΑ ΑΡΓΟΠΕΘΑΙΝΟΥΜΕ ΠΡΟΔΙΔΟΝΤΑΣ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΠΡΟΓΟΝΟΥΣ ΜΑΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΔΙΔΑΞΑΝ ΚΑΙ ΠΟΛΕΜΗΣΑΝ ΓΙΑ ΤΙΣ ΥΠΕΡΤΑΤΕΣ ΑΡΕΤΕΣ