Οι οβιδιακές μεταμορφώσεις του ΛΑΟΣ!

Saturday, June 26, 2010

Ως γνωστόν, το κόμμα του Γ. Καρατζαφέρη, όπως και η κυρία Μπακογιάννη, ψήφισαν «ΝΑΙ» στο διαβόητο "μνημόνιο", τη θηλιά που μας έβαλε στο λαιμό η Τρόικα, για το καλό μας, για τη σωτηρία της πατρίδας μας – δηλαδή των πιστωτών μας. Πολλά έχω γράψει περί αυτού και δεν θα τα επαναλάβω, διότι άλλος είναι ο στόχος τούτου του άρθρου, όπως είδατε στον τίτλο. Η δικαιολογία της κυβέρνησης και των «εξαπτέρυγων» για το δέσιμο της θηλιάς στο λαιμό μας ήταν πως δεν υπήρχε άλλη επιλογή, δεν υπήρχε εναλλακτική λύση παρά μόνο η πτώχευση, η χρεοκοπία, η έξοδος από το ευρώ, το χάος και η κοινωνική εξαθλίωση.

Να σημειώσουμε ότι ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ, Γιώργος Καρατζαφέρης είχε χαρακτηρίσει ως «εξαιρετικά πικρό δώρο» την ημέρα της ονομαστικής του εορτής, το αίτημα για την ενεργοποίηση του μηχανισμού στήριξης της οικονομίας μας από τον πρωθυπουργό. «"Ο πρωθυπουργός, από το ακριτικό Καστελόριζο, ομολόγησε την ήττα της Ελλάδας αλλά και τη δική του στη μάχη με την οικονομική κρίση", δήλωσε ο κ. Καρατζαφέρης και πρόσθεσε ότι "οι εξαλότητες σε λόγια ή πράξεις θα ζημιώσουν τώρα περισσότερο τον τόπο".» (πηγή)

Όλως παραδόξως, δύο εβδομάδες μετά από αυτή τη δήλωση, και για τη σωτηρία της πατρίδας, οι εκπρόσωποι του ΛΑΟΣ άστραψαν και βρόντηξαν στη Βουλή στις 6 Μαΐου 2010 υπέρ της ψήφισης του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Οικονομικών: «Μέτρα για την εφαρμογή του μηχανισμού στήριξης της ελληνικής οικονομίας από τα κράτη-μέλη της Ζώνης του ευρώ και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο». Αξίζει να θυμηθούμε τι έλεγε τότε το ΛΑΟΣ στη Συνεδρίαση της Βουλής στις 6-5-2010.

Γιώργος Καρατζαφέρης, Πρόεδρος του ΛΑΟΣ:

«Τι ζητάμε σήμερα; Τι ψηφίζουμε; Να καταλάβουμε. Ψηφίζουμε εάν θα έχει μισθό την 1η του μηνός ο Έλληνας δημόσιος υπάλληλος, εάν θα πληρωθούν οι συντάξεις. Εάν ο οποιοσδήποτε με επιχειρήματα μου πει ότι θα βρούμε λεφτά, χωρίς αυτήν την είσοδο, την εισπήδηση στη χώρα μας του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, εγώ αμέσως θα προστρέξω στην άποψη αυτή. Ένας να μου πει. Πρέπει να βρούμε 10.000.000.000 ευρώ σε μία εβδομάδα. Έχει κανείς να μου πει από πού; Να μου πει συγκεκριμένα πράγματα, όχι λόγια. (….)

Ερωτώ, λοιπόν, τη Βουλή και να μου πει: Εάν δεν πάμε, θα πληρωθούν οι μισθοί; Εάν δεν πάμε, θα υπάρχουν συντάξεις; Εδώ το είπε ο κ. Λοβέρδος -ο οποίος απουσιάζει- ότι τον Ιούνιο δεν θα πληρωθούν πολλές συντάξεις. Συμφωνούμε σε αυτό; Συμφωνούμε ότι δεν πρέπει να πληρωθούν οι συντάξεις ή ότι δεν μπορούμε; Αυτό είναι το θέμα. Δεν είναι το θέμα ξαφνικά να στηρίξουμε τον Παπανδρέου. Δηλαδή, εάν ήταν ο Καραμανλής ή ο Σαμαράς, θα έμπαινε ανάποδα το θέμα; Θα παρακαλάγαμε το ΠΑΣΟΚ "κοίταξε, ψήφισε"; Αυτό συνέβαινε, βέβαια, όπως σήμερα συμβαίνει με αυτούς, γιατί είστε τόσο όμοιοι στην αντίληψη!

Εδώ, λοιπόν, είναι η ώρα της ευθύνης. Τι πρέπει να κάνουμε; Ακούστε, κυρία Υπουργέ, μια και λείπει ο Πρωθυπουργός και δεν θα μπορεί να το ακούσει ο ίδιος. Ξέρετε εμείς πώς προσερχόμεθα προς το «ΝΑΙ»; Όπως η κ. Μυλωνά και η κ. Παναγοπούλου πήγαιναν τα λύτρα στους απαγωγείς. Δεν τα πήγαιναν με χαρά, πήγαιναν να ελευθερώσουν τους άνδρες τους. Έτσι και εγώ, αυτήν τη στιγμή αυτό προσπαθώ να κάνω. Έχετε όμηρο την πατρίδα, την οικογένειά μας και καλούμεθα να πληρώσουμε λύτρα για να τους σώσουμε. Αυτό είναι. Κάποιοι ρισκάρουν να μην πληρώσουν τα λύτρα.

Μπορεί να εκτελεσθεί, όμως, η πατρίδα. Περί αυτού πρόκειται και δεν μπορώ να καταλάβω πώς μπορεί να γίνονται αυτά τα παιχνίδια. Σαφέστατα όλοι είμαστε υποψιασμένοι και πονηρεμένοι ότι δεν είναι αυτά και μόνο αυτά, ότι κρύβονται ρυθμίσεις με τα προεδρικά διατάγματα. Ποιος είπε όχι; Εδώ σας λέμε αυτά και χειρότερα. Πείτε μου, τι θα κάνουμε σε μια εβδομάδα; (…)

Αυτή είναι η εικόνα της πατρίδος. Μια πατρίδα, η οποία δεν υπάρχει, γιατί εσείς προηγηθήκατε για να τη φέρετε σ’ αυτήν την κατάσταση. Έχετε ευθύνες και εμείς δεν παίρνουμε μεγαλύτερη ευθύνη να αφήσουμε την πατρίδα ακάλυπτη. Δεν ξέρουμε εμείς ότι υπάρχει πολιτικό κόστος; Δεν ξέρουμε εμείς όταν μας φωνάζουν οι άνθρωποι ότι εμείς ψηφίσαμε για να τους κοπεί ο μισθός και η σύνταξη; Δεν το ξέρουμε; Θα πρέπει να εξηγούμε στον καθένα που θα συναντάμε ότι υπήρχε κίνδυνος να τα χάσεις όλα, γι’ αυτό περιορίσου σ’ αυτό που σου δίνουν; Μπορείτε να εξασφαλίσετε τη ζωή των Ελλήνων; Ποιος μπορεί μέσα στην Αίθουσα να εξασφαλίσει την ευζωία, το οποιοδήποτε –να το πω βαρβαριστί- well being είχαμε πετύχει; Κανένας.

Έτσι, λοιπόν, έχουμε να διαλέξουμε μεταξύ του θανάτου, της εκτέλεσης, και του κόμματος. Εμείς θα προτιμήσουμε αυτό: Να υπάρχει μία ελπίδα. (…)
Εμείς, λοιπόν, πράγματι με μεγάλο βάρος, με μεγάλο πόνο πηγαίνουμε σε μια αναγκαστική εκχώρηση του "ΝΑΙ".
Αλλά θα είμαστε εκεί και θα σας περιμένουμε να δούμε ποια διαχείριση θα κάνετε, για να φωνάξουμε το "ΟΧΙ".»

Download:

FLVMP43GP

Download:

FLVMP43GP

Μάκης Βορίδης, εισηγητής του ΛΑΟΣ:

«Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, βρισκόμαστε απέναντι σε πραγματικότητες, όχι ευχάριστες, αλλά είναι προφανές ότι η πολιτική ηγεσία –και η ηγεσία βρίσκεται μέσα σ’ αυτήν την Αίθουσα- οφείλει να αντιμετωπίζει και δυσάρεστες πραγματικότητες.

Πραγματικότητα πρώτη. Η Ελλάδα πρέπει να καταβάλει μέσα στις επόμενες ημέρες 11.000.000.000 και ταυτόχρονα πρέπει να βρει τα χρήματα μέσα στα επόμενα τρία χρόνια, για να αναχρηματοδοτήσει ένα τεράστιο δημόσιο χρέος. Είναι μια πραγματικότητα που δεν επιδέχεται ερμηνείες, δεν επιδέχεται αμφισβητήσεων.

Πραγματικότητα δεύτερη. Η Ελλάδα πλέον δεν έχει πρόσβαση στις χρηματαγορές. Το γιατί συνέβη αυτό, θα το αναφέρω παρακάτω, πλην όμως αυτή είναι μια δεύτερη πραγματικότητα.
Πραγματικότητα τρίτη. Εάν δεν καταβληθούν τα ποσά αυτά τη χρονική στιγμή που πρέπει να καταβληθούν, η χώρα θα κηρυχθεί σε κατάσταση αρνήσεως πληρωμών και από την επόμενη μέρα το πρωί δεν θα μπορεί να χρηματοδοτήσει καμία από τις ανάγκες της. Αυτό οφείλει να το ακούσει καθαρά ο ελληνικός λαός, για να ξέρει για τι πράγμα συζητάμε. Πραγματικότητα τρίτη, λοιπόν, είναι ότι εάν μέσα σε δέκα ημέρες τα χρήματα αυτά δεν βρεθούν, τότε δεν θα πληρώνονται καθόλου οι μισθοί και οι συντάξεις, τότε θα καταρρεύσει το τραπεζικό σύστημα, τότε θα έχει δεσμευθεί το σύνολο των τραπεζικών καταθέσεων. Αυτό, όχι κάποτε, αλλά μέσα στο επόμενο δεκαήμερο και είναι πραγματικότητα, επίσης, μη επιδεχόμενη αμφισβητήσεως.

Πραγματικότητα τέταρτη. Μία δυνατότητα δανεισμού εμφανίζεται, καμία άλλη. Κανείς δεν έχει έρθει με μια συγκεκριμένη πρόταση για δανεισμό από οποιαδήποτε διαφορετική πλευρά. Μόνο η συγκεκριμένη.

Πραγματικότητα πέμπτη. Αυτός ο δανεισμός είναι συνδεδεμένος με συγκεκριμένους όρους που είναι επαχθείς. Επίσης, αυτό είναι μια αλήθεια. Είναι επαχθείς στο πλαίσιο δημοσιονομικών προσαρμογών, στο πλαίσιο αναπτυξιακών πολιτικών, στο πλαίσιο μιας οικονομικής πειθαρχίας που επιβάλλεται στην κοινωνία.

Αυτή είναι η πραγματικότητα και υπάρχει ένα απλό ερώτημα που θέτει το συγκεκριμένο σχέδιο νόμου: Ναι ή όχι; Τα παίρνουμε τα λεφτά ή δεν τα παίρνουμε τα λεφτά; Τόσο απλά!
(…)
Τελειώνω, κύριε Πρόεδρε, λέγοντας το εξής. Οι γονείς μου είναι συνταξιούχοι του ΤΕΒΕ, και η μητέρα μου και ο πατέρας μου. Γυρνώντας στο σπίτι θα με ρωτήσουν: "Τι ψήφισες; Ψήφισες να μειωθεί η σύνταξή μας; Τα 800 και τα 650 ευρώ μας; Αυτό ψηφίζεις;" Έχω μία απάντηση, που δινόταν ιστορικά: «Μητρός τε και πατρός τε απάντων των προγόνων τιμιότερον και αγιότερον εστίν η πατρίς.
Ευχαριστώ πολύ.».

Αστέριος Ροντούλης, κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΛΑΟΣ:

«Εδώ, αγαπητοί συνάδελφοι, που φτάσαμε, τα ερωτήματα είναι ξεκάθαρα και είναι δύο: πρώτο ερώτημα, θα αφήσουμε τον ελληνικό λαό να πεινάσει - ξεκάθαρα πράγματα - ή θα προστατεύσουμε το εισόδημα του ελληνικού λαού;

Για να έχει χρήματα, κύριε Παφίλη, ο αγρότης, ο κτηνοτρόφος, ο οικοδόμος, ο φοιτητής για να πάει να σπουδάσει, θα πρέπει από πίσω να υπάρχει ένα μίνιμουμ εισοδήματος. Ο πατέρας πρέπει να έχει το μισθό του, για να πάει ο φοιτητής να παρακολουθήσει τα μαθήματά του στο πανεπιστήμιο. Ο συνταξιούχος πρέπει να έχει τη σύνταξή του, για να πάει να αγοράσει από τον αγρότη τα αγροτικά προϊόντα. Αυτή είναι η ευθύνη. Όταν δεν υπάρχει αυτό το μίνιμουμ, τότε λοιπόν μη ζητάτε.

Ενδιαφέρεστε για τον οικοδόμο δήθεν. Μα, όταν εγώ δεν έχω να πληρώσω το μεροκάματο του οικοδόμου, τι θα φάει ο οικοδόμος, κύριε Παφίλη; Πέτρες θα φάει; Να τα πείτε αυτά στον κόσμο, να ξέρουν.

Και το δεύτερο ερώτημα είναι το εξής: θα κρυφτούμε πίσω από μια κοινοβουλευτική πλειοψηφία του ΠΑΣΟΚ – και τελειώνω, κύριε Πρόεδρε – των 160 ψήφων; Θα κρυφτούμε από πίσω; Όχι.

Ο Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός τουλάχιστον δεν θα κρυφτεί πίσω και δεν θα κρύβεται πίσω από καμία κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Εμείς θα βγούμε μπροστά ως δύναμη πατριωτικής ευθύνης, προκειμένου να δώσουμε τον αγώνα της υπευθυνότητας, τον αγώνα για την Ελλάδα, τον αγώνα για τον εργαζόμενο, για τη νεολαία, για τον αγρότη.

Γιατί εμείς εδώ δίνουμε το δικό μας αγώνα, τον αγώνα της υπευθυνότητας. Η νεολαία και οι εργαζόμενοι δίνουν – και καλά κάνουν – το δικό τους αγώνα έξω. Αλλά εμείς δεν είμαστε άμοιροι των ευθυνών που θα προκύψουν από εδώ και πέρα για την πορεία της χώρας. Αυτή τη στιγμή κρίνεται το μέλλον του Ελληνισμού, το μέλλον της νέας γενιάς των Ελλήνων. Πρέπει να δώσουμε "παρών" ευθύνης. Και αυτό κάνουμε.
Ευχαριστώ πολύ.»

Ας πάμε τώρα στη συνεδρίαση της Βουλής στις 22-6-2010 για να δούμε τη μετάλλαξη του ΛΑΟΣ:

Γιώργος Καρατζαφέρης:

«Πράγματι είναι τραγική η περίοδος, κύριε Υπουργέ, και σε αυτή την τραγική περίοδο μας λείπει αυτός που πέθανε πριν από 14 χρόνια, σαν εχθές. Γιατί αν ήταν στη θέση σας, αλλιώς θα ενεργούσε και αλλιώς θα ενεργούσε και το επιτελείο του, μεταξύ αυτών και ο κύριος Παπούλιας, ο σημερινός Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Αλλιώς θα ενεργούσε απ’ ό,τι ενεργείτε εσείς, γιατί τότε υπήρχε ψυχή, υπήρχε καρδιά και υπήρχε "ΟΧΙ", το οποίο, δυστυχώς σήμερα, δεν εκπέμπει η δικιά σας κυβέρνηση.»

Με άλλα λόγια, ο Γ. Καρατζαφέρης, λαϊκίζοντας υπέρ του Ανδρέα Παπανδρέου, τον οποίο εν ζωή αποστρεφόταν όπως ο διάολος το λιβάνι, παραδέχεται πως μη έχοντας τη δύναμη να πει "ΟΧΙ" στο ΔΝΤ δεν είχε ούτε ο ίδιος ψυχή!

Στην ίδια συνεδρίαση της Βουλής, ο Γ. Καρατζαφέρης είπε μεταξύ άλλων και τα ακόλουθα:

«Τι ακούει ο πολίτης, ο καθημερινός πολίτης; Ακούει ότι λόγω οικονομικής δυσπραγίας θα σου πάρουμε αυτά, θα σου κόψουμε τη σύνταξη, θα σου κάνουμε εκείνα και την ίδια στιγμή ακούει σκάνδαλα, σκάνδαλα, σκάνδαλα. (…)

Και είχατε το προνόμιο σε όλη την Ευρώπη να είστε η μοναδική χώρα με μονοκομματικές κυβερνήσεις με άνετες πλειοψηφίες. Και τι προσφέρατε στον τόπο; Χάος, ευτελισμό, ένα Διεθνές Νομισματικό Ταμείο το οποίο ελέγχει πλήρως τη ζωή μας. Και τώρα τελευταία έρχεστε εσείς του ΠΑ.ΣΟ.Κ. – και το χρεώνω σε απειρία της Κυβέρνησης – να προσφέρετε στην Τρόικα περισσότερα απ’ ό,τι ζητάει. Γιατί αυτή είναι η αλήθεια, κύριε Υπουργέ. Και ξέρετε την εκτίμηση που έχω στις δικές σας διαδρομές. Προσφέρεστε. Δεν έρχεται η Τρόικα να ζητάει περισσότερα και εσείς να δίνετε λιγότερα. Υπάρχει μια πλειοδοσία εξουσίας στην Τρόικα. Δεν μιλάμε για συγκεκριμένο αριθμό. Και αυτό είναι σαφές.

Και πρέπει να αναζητήσουμε όλοι να φύγουμε και να αποδράσουμε από εκεί που μας οδήγησε το οικονομικό έγκλημα της Νέας Δημοκρατίας αλλά και η δική σας απραξία οκτώ μηνών. Γιατί εμείς συνειδητά ψηφίσαμε τον Απρίλιο. Γιατί δεν είχαμε άλλη πρόσφορη λύση. Δεν υπήρχε τρόπος γιατί σπαταλήσατε τους 7-8 μήνες χωρίς να αναζητήσετε άλλο δρόμο. Και μεταξύ της πτώχευσης της χώρας και της υπάρξεως της χώρας εμείς ψηφίσαμε να υπάρχει η χώρα. Εφόσον τώρα υπάρχει η χώρα έχουμε μια υποχρέωση όλοι μας να βρούμε τρόπο απόδρασης.

Για να βρούμε τρόπο απόδρασης χρειάζονται λεφτά. Χρειάζονται χρήματα. Δηλαδή, πας και λες στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο: "έχουμε πάρει μέχρι σήμερα τόσα. Πάρτε τα. Ευχαριστώ πάρα πολύ. Θα προχωρήσω μόνος μου".

Αντί αυτού έχετε επιλέξει το μονόδρομο της πλήρους υποταγής. Πλήρους υποταγής! Και μάλιστα επαναλαμβάνω, με μια πλειοδοσία σε σημείο που πλέον ευτελίζεται όχι μόνο η εθνική κυριαρχία μας -και βλέπετε τι συμβαίνει στη γειτονιά μας- αλλά η αξιοπιστία μας και η αξιοπρέπειά μας ως έθνος και ως πολίτες αυτής της χώρας.

Επομένως, η προσπάθεια όλων μας είναι πώς μπορούμε και αν μπορούμε να αποδράσουμε απ’ αυτή τη υποταγή. Υποταγή με προοπτική πολλών ετών. Πολλών ετών!

Και επαναλαμβάνω ότι εμείς το κάναμε με επίγνωση ότι αυτό είναι δυσάρεστο και γι’ αυτό είχα χρησιμοποιήσει το επιχείρημα ότι αισθάνομαι ότι η εκχώρηση της ψήφου μου είναι σαν την εκχώρηση των λύτρων που έκανε η κυρία Παναγοπούλου για να απελευθερώσει τον άντρα της.

Σήμερα πρέπει να βρούμε χρήματα. Κύριε Υπουργέ, πρέπει να σας πω ότι εγώ ψάχνω σε όλον τον κόσμο να βρω όλους εκείνους που μπορούν να χρηματοδοτήσουν. Και υπάρχουν δυνατότητες και θα σας υποδείξω. Και θα σας στείλω εγγράφως στην Κυβέρνησή σας να σας πω "αυτά βρήκα".

Και ενεμφανίσθη πράγματι λίγες ημέρες πριν έρθει εδώ στη Βουλή ένας ελληνικής καταγωγής, ο οποίος έφερνε πίσω του κάποια κεφάλαια. Δεν τον ακούσαμε, δεν τον δεχτήκαμε και το ερώτημα είναι, γιατί; Πρέπει λοιπόν, πάση θυσία να βρούμε τρόπο να βγάλουμε τη χώρα από εκεί που βρέθηκε.

Γιατί, κύριε Υπουργέ, δεν βλέπω προοπτική, δεν βλέπω τους κατάλληλους χειρισμούς. Και να το πω άλλη μία φορά: Μπήκαμε σε μία σκληρή αναμέτρηση, με τους πιο σκληρούς παίκτες -δηλαδή, σαν την Αργεντινή σήμερα, που θέλω να ελπίζω ότι θα την κερδίσουμε- και απέναντι παρατάσσουμε εμείς μία ομάδα παντελώς ανύπαρκτη, δεν θέλω να πω ανίκανη. Και αυτό το βλέπετε. Γνωρίζεστε μεταξύ σας. Δεν μπορεί να αξιοποιήσει μία ευκαιρία. Δεν έχει την πείρα της αντιμετωπίσεως κάποιων πραγμάτων.»

Αστέριος Ροντούλης, κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΛΑΟΣ:

«Τι λέει, λοιπόν, η "Αριστερή Πρωτοβουλία" του Κόμματός σας, του ΠΑΣΟΚ; Λέει: "Μας λείπουν οι αποφάσεις υπέρ των εργαζομένων και των συνταξιούχων, η πολιτική της κοινωνικής δικαιοσύνης, το αίσθημα σιγουριάς για το σήμερα και το αύριο. Μας λείπει στον καιρό του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου ο Ανδρέας της εθνικής υπερηφάνειας, ο ηγέτης μιας ανεξάρτητης Ελλάδος".

Αυτό και μόνο αποτελεί ένα ράπισμα για την πολιτική που ακολουθείτε τώρα, είτε στα εργασιακά, είτε στο ασφαλιστικό. Εμάς καθόλου δεν μας πέφτει λόγος για τις ενέργειες της "Αριστερής Πρωτοβουλίας" του ΠΑΣΟΚ, αλλά μας πέφτει λόγος υπό την έννοια ότι το ΠΑΣΟΚ -καλώς ή κακώς, πάντως με τη βούληση του ελληνικού λαού- είναι το Κόμμα που διαχειρίζεται μείζονα ζητήματα της Ελλάδας σε μία ιδιαιτέρως κρίσιμη ιστορική συγκυρία.
Άρα, όταν μέσα στο ίδιο σας το Κόμμα υπάρχουν τέτοιες φωνές, φαίνεται ότι υπάρχει ένα άλλο ΠΑΣΟΚ που θέλει άλλα πράγματα και αυτό θα πρέπει να ληφθεί πολύ σοβαρά υπ’ όψιν και από εσάς και από τον ελληνικό λαό. (…)

Όχι, κύριε Υπουργέ. Να πληρώσουν αυτοί που πρέπει να πληρώσουν, να επιστρέψουν περιουσίες που δημιουργήθηκαν κατά παράνομο τρόπο πίσω, να πέσει ο πέλεκυς της Δικαιοσύνης εκεί που πρέπει να πέσει, σ’ αυτούς που πρέπει να πέσει, όσο ψηλά κι αν βρίσκονται και κυρίως, εσείς θα πρέπει να πάρετε μέτρα, τα οποία είναι σκληρά, αναγκαία, αλλά και δίκαια. Διότι είναι παραλογισμός να λέτε εσείς ο ίδιος ότι εξαναγκάζομαι να πάρω μέτρα σκληρά, αλλά ταυτόχρονα και άδικα. Άρα, αυτός ο παραλογισμός, αυτή η παρωδία πρέπει να τελειώνει.»

Συνεδρίαση Βουλής στις 25-6-2010:

Γιώργος Καρατζαφέρης: «Έρχομαι τώρα στην ουσία της ερωτήσεώς μου. Μαγαζιά κλείνουν, επιχειρήσεις βάζουν λουκέτο. Εξήντα πέντε χιλιάδες επιχειρήσεις έβαλαν λουκέτα. Ένα στα πέντε μαγαζιά σε όλη την Ελλάδα έχουν ενοικιαστήριο. Κάποτε, σας θυμίζω, πάλι επί κυβερνήσεως ΠΑΣΟΚ άλλη μία φορά, ο αέρας για να ενοικιάσεις ένα μαγαζί έφθανε εκατό φορές το ενοίκιο. Υπήρχε κάποτε ζωή σε αυτόν τον τόπο. Τώρα, λοιπόν, το ένα μαγαζί μετά το άλλο κλείνει. Κοντεύει να γίνει νεκροταφείο η Σταδίου και άλλες κεντρικές αρτηρίες, που κάποτε ήταν γεμάτες μαγαζιά. Υπάρχει ένα πρόβλημα. Κάτι πρέπει να γίνει και κάτι πρέπει να κάνετε και μπορείτε να κάνετε κάποια πράγματα. (…)

Δεν καταλαβαίνετε ότι όταν μειώνετε μισθούς, μειώνετε συντάξεις και ταυτοχρόνως αυξάνετε τη φορολογία, μετά την επιβάρυνση του οικογενειακού προϋπολογισμού θα υπάρχει επιβάρυνση στην αγορά; Γιατί αυτός που δεν έχει μεγάλο μισθό, αυτός που πληρώνει μεγάλη φορολογία, δεν του περισσεύουν να πάει να αγοράσει ένα πουκάμισο. Αυτό θα φέρει, λοιπόν, κλείσιμο μαγαζιών και ως εκ τούτου, αύξηση ανεργίας περισσότερο από το 21% που είχε προβλεφθεί από το αρμόδιο Υπουργείο.

Μπαίνουμε, λοιπόν, σε ένα φαύλο κύκλο, γιατί ταυτοχρόνως ο πληθωρισμός σκαρφαλώνει στο 6% και αντιλαμβάνεστε, λοιπόν, τι έχουμε: Λιγότερο μισθό, περισσότερη φορολογία, ακριβότερα προϊόντα. Αυτό σημαίνει, βεβαίως, κλείσιμο της αγοράς.(…)»

Κύριε Καρατζαφέρη, όταν ψηφίζατε το ΝΑΙ στο μνημόνιο του ΔΝΤ, με το πρόσχημα ότι σώζατε την πατρίδα, δεν είχατε αντιληφθεί ότι η περικοπή μισθών και συντάξεων, η αύξηση φόρου κατανάλωσης, η αύξηση του ΦΠΑ θα οδηγούσε νομοτελειακά στο θάνατο της αγοράς; Τώρα το καταλάβατε; Μήπως δεν γνωρίζατε τότε τι ακριβώς ψηφίζατε, δηλαδή δεν είχατε μελετήσει το μνημόνιο; Μήπως γνωρίζατε τι ψηφίζατε αλλά δεν είχατε τον κοινό νου για να προβλέψετε ότι τα οδυνηρά μέτρα λιτότητας θα οδηγούσαν σε ασφυξία της αγοράς και σε φαύλο κύκλο ύφεσης; Μήπως απλά εξυπηρετούσατε κάποιες συμφεροντολογικές κομματικές σκοπιμότητες, όπως το ενδεχόμενο συμμετοχής σας σε οικουμενική ή πολυκομματική κυβέρνηση, εάν αργότερα οι περιστάσεις επέβαλαν κάτι τέτοιο; Μήπως, τέλος, είχατε κι εσείς εντολές άνωθεν και έξωθεν; Διαλέγετε και παίρνετε.

Προφανώς όταν είδατε την κατακραυγή των οπαδών σας αναδιπλωθήκατε... Πού προτιμάτε, λοιπόν, να σας κατατάξω; Στους ανεύθυνους και επιπόλαιους ή στους καιροσκόπους; Μήπως και στις δύο κατηγορίες;

Σε κάθε περίπτωση, η αξιοπιστία σας από την άτακτη αυτή τακτική παλινδρομήσεων και μεταμορφώσεων έχει τρωθεί ανεπανόρθωτα. Και έχει τρωθεί σε δύο μέτωπα: πρώτον απέναντι του λαού, τα συμφέροντα του οποίου λέτε ότι υπηρετείτε, και δεύτερον απέναντι της υπογραφής σας, δηλαδή του "ΝΑΙ" που ψηφίσατε στο μνημόνιο της Τρόικας για να σώσετε, όπως πιστεύατε, την πατρίδα. Τώρα που καταγγέλλετε αυτά που υπογράψατε δεν θέλετε, άραγε, να σώσετε την πατρίδα; Έτσι και παραβιάζονταν οι όροι του μνημονίου, δεν ανησυχείτε για τη δεύτερη και τις επόμενες δόσεις;

Κύριε Καρατζαφέρη, η κρίση ήταν ευκαιρία για να καταλάβουν οι ψηφοφόροι σας και το δικό σας ποιον, και θα είναι δύσκολο έως αδύνατο τώρα πια να επανορθώσετε τη ζημιά που κάνατε στον εαυτό σας και στο κόμμα σας, όσο κι αν φωνασκείτε εντός και εκτός της Βουλής...

Posted by Μαρία Σεφέρου at 1:04 PM