Ποιος ευθυνεται για τον θανατο του Αρη Βελουχιωτη; Ας ακούσουμε τον Παπού.
Ο Παπούς κουβαλά σχεδόν έναν αιώνα ιστορία.
Παιδια, ο Παπους ειμαι παλι με λιγη ιστορια για να αναθυμουνται οι παλιοσειρες, που επιμενουν πεισματικα να παραμενουν ακομη στη ζωη και να μαθαινουν οι νεοι οσα εγιναν στην πατριδα μας πριν απο εξηνταπεντε – και βαλε – χρονια και...
επηρεασαν την πορεια του εθνους και τη ζωη πολλων, πάρα πολλων χιλιαδων Ελληνων. :
Τεταρτη 4 Αυγουστου, σε αναρτησή σου Ολυμπια εγινε συζητηση για το ποιος ευθυνεται για τον θανατο του Αρη Βελουχιωτη: Η απαντηση ειναι ξεκαθαρη: Αναφανδον οι Σοβιετικοι. Αυτοι διεταξαν και το ΚΚΕ εξετελεσε εμμεσα την εντολη που οδηγησε στο θανατο του Αρη, η τυχη του οποιου ειχε προδιαγραφει αμεσως μετα την ιστορικη ομιλια του προς τους Καπετανιους του ΕΛΑΣ τον Νοεμβριο του 1944 στη Λαμια.
Οι Σοβιετικοι ειχαν ενοχληθει σφοδρα απο την ομιλια του εκεινη. Γιατι μπορουσε να τους αναψει φωτιες, να εξαπλωθει η ταση που εξεφραζε για χωρις (ξενες) επιρροες εθνικη πορεια. Φοβοντουσαν μηπως απροσδοκητες ενεργειες των μη προβλεψιμων Ελληνων τους χαλασουν, με δυο λογια, τη μανεστρα που ειχαν φτιαξει ο Τσωρτσιλ με τον Σταλιν για την ηγεμονια τους στην Ελλαδα και τη Ρουμανια, αντιστοιχα – συμφωνια την οποια εξακολουθει να αρνειται επιμονα το ΚΚΕ. Την εποχη εκεινη οι Σοβιετικοι δεν ηθελαν σε καμμια περιπτωση να διαταραχθουν οι σχεσεις τους με τους συμμαχους τους στον μεγαλο πολεμο και κυριως το στατους κβο που ειχαν πετυχει και τους εξασφαλισε την μεταπολεμικη κυριαρχια τους στη μιση Ευρωπη. Και ηταν απολυτως φυσικο να ανησυχουν για ενδεχομενο αμφισβητησης απο απροσδοκητες κινησεις και ενεργειες φιλικων τους ή εξαρτημενων απο τους ιδιους κινησεων, κινηματων και πολιτικων σχηματισμων. Τη σοβιετικη πολιτικη στην Ελλαδα εξεφραζε και εφαρμοζε ενας πρακτορας της KGB, ο οποιος ειχε παρουσιασθει στο βουνο ως “Συνταγματαρχης” Ποπωφ και παρακολουθουσε με αγρυπνο ματι τα τεκταινομενα, επεμβαινοντας αστραπιαια, οταν και οπου διαπιστωνε οτι υπηρχε και ο παραμικρος εστω κινδυνος διολισθησης απο τη σοβιετικη γραμμη που επεβαλε με σιδερενια γροθια στο ΚΚΕ. Ο ”Συνταγματαρχης” Ποπωφ ενημερωσε αμεσως τους προισταμενους του για την ομιλια του Αρη στη Λαμια και η διαταγη που ελαβε την ιδια ημερα απο τη Μοσχα αποτελουνταν απο τρεις λεξεις: “Eξαφανιστε τον Αρη”, που σήμαινε “Εξοντωστε αμεσως τον Αρη”.
Ο βρωμικος ρολος ανεληφθη απο το ΚΚΕ και ο “πολεμος” εναντιον του Αρη εγινε εξοντωτικος απο τη στιγμη που επεστρεψε στην Ελλαδα απο το Νταχαου ο Ζαχαριαδης, με αγγλικο, μαλιστα, πολεμικο αεροσκαφος, και οσοι τον ειχαν δει εκεινες τις πρωτες ημερες δεν μπορουσαν οχι να πιστεψουν αλλα ουτε να διανοηθουν οτι εκεινος ο ανθρωπος ειχε βγει απο το πιο φρικτο γερμανικο στρατοπεδο ροδοκοκκινος και χαμογελαστος, σε αντιθεση με τους υπολοιπους κρατουμενους που πολλους μηνες μετα την απελευθερωση τους εξακολουθουσαν να μοιαζουν με σκελετους.
Η εντολη του Ζαχαριαδη προς ολες τις κομματικες οργανωσεις ηταν ρητή: Ουτε ψωμι, ουτε νερο, ουτε αλατι στον Αρη. Ο δημοσιογραφος Ριζος Μπόκοτας, πατερας της κυριας Μπόκοτα της ΕΡΤ, σε βιβλιο του ειχε αποκαλυψει οτι η κομματικη οργανωση στα Τρικαλα απερριπτε συνεχως καθημερινα διαβηματα στρατιωτων ταγματος εθνοφρουρας που εδρευε στην πολη να προσχωρησουν ομαδικως στον Αρη – συμφωνα με τον Ρίζο Μπόκοτα, υπερ της προσχωρησης στον ,πολεμαρχο ττου ανταρτικου ηταν το 90% των στρατιωτων του ταγματος. Την ημερα που ο Αρης εφυγε απο τη ζωη (16/6/45) ο “Ριζοσπαστης” ειχε οκταστηλο αρθρο του Ζαχαριαδη, ο οποιος δηλωσία τον ανεβαζε και τον κατεβαζε και συμφωνα με μια πληροφορια, που δεν ειναι, φυσικα, δυνατον να επιβεβαιωθει, ο Αρης μολις εμαθε για το επαισχυντο αρθρο του Ζαχαριαδη απασφαλισε μια χειροβομβιδα και εθεσε τερμα στη ζωη του – τον Κολοκοτρωνη τον κρατησαν στη ζωη οι δικαστες Τσερτσετης και Πολυζωιδης, τον Αρη τον εξοντωσαν οι συντροφοί του με επικεφαλης τον Ζαχαριαδη, γιατι δεν μπορεσαν ποτε (οπως, αλλωστε, και η σημερινη ηγεσια του ΚΚΕ) να αντεξουν την πρωτιά του στη δημιουργια του Εθνικου Απελευθερωτικου Στρατου Ελλαδος, του ΕΛΑΣ, ενω δεν δοθηκαν ποτέ εξηγησεις για το πως κατορθωσε ο Ζαχαριαδης να βγει οχι απλα ζωντανος αλλα και αλωβητος απο το Νταχαου, θεμα που συζητουσαν παντοτε με ενταση οι ανταρτες που οι Σοβιετικοι τους ειχαν εγκαταστησει στην Τασκενδη.
Πρεπει να υπογραμμισθει οτι οι Αλβανοι αρνηθηκαν, νομιζω δυο φορες, την εισοδο του Αρη στην Αλβανια, οταν αναζητουσε μια διεξοδο απο το “κυνηγητο” εναντιον του που ειχε διαταξει ο Ζαχαριαδης και η δουλικη στους Σοβιετικους κλικα του. Φυσικα η αρνηση των Αλβανων να επιτρεψουν την εισοδο του Αρη στη γειτονικη χωρα δεν οφειλοταν σε εντολη ή αιτημα του Ζαχαριαδη, τον οποιο ο Εμβερ Χοτζα εγραφε στα παλια του τα παπουτσια, αλλα εκεινων που κινουσαν τα νηματα στα κομμουνιστικα κινηματα και κομματα, δηλαδη των Σοβιετικων, που ηθελαν να αφανισθει, να εξοντωθει ο Αρης, για να εξαλειφθει και ο παραμικρος κινδυνος να υπαρξουν μιμητες του. Οι Σοβιετικοι, βεβαιως, σε αντιθεση με την περιπτωση του Αρη, εδωσαν και την εντολη στην Αλβανια του Χοτζα να δεχθει στο εδαφος της τα υπολειμματα του αποκληθεντος απο το ΚΚΕ “Δημοκρατικου Στρατου”, μετα τη συντριβη του στο Γραμμο και το κλεισιμο απο τον Τιτο των συνορων της Γιουγκοσλαβιας. Ακομη πρεπει να αναφερθει οτι τον Φεβρουαριο του 1946, δηλαδη οκτω μηνες μετα την εξοντωση του Αρη, ο οποιος ειχε ζητησει να μην παραδοθουν τα οπλα του ΕΛΑΣ, το ΚΚΕ, με επικεφαλης παντοτε τον Ζαχαριαδη, αποφασισε την εναρξη του εμφυλιου πολεμου, κατοπιν παλι εντολης των Σοβιετικων επειδη ειχαν αλλαξει στο μεταξυ τα γαιοπολιτικα τους σχεδια και επιδιωξεις – βλεπετε, το ΚΚΕ και ο αρχηγος του ηταν οι μονοι στην Ευρωπη που δεχονταν να διεκπεραιωνουν τις βρωμικες δουλειες τους. Τελος, πρεπει να αναφερθει οτι πολλα χρονια μετα τον τραγικο θανατο του Αρη, το ΚΚΕ επιχειρησε πολλες φορες να αμαυρωσει την εικονα του προσπαθωντας να απαξιωσει τον ρολο του στη δημιουργια και την εκπληκτικη αναπτυξη του ΕΛΑΣ., υποστηριζοντας οτι ολα εγιναν απο την “καθοδηγηση” του Κομματος. Ενω ολοι οσοι πηραμε απο τους πρωτους ενεργο μερος στον εθνικοαπελευθερωτικο αγωνα γνωριζουμε απο πρωτο χερι οτι χωρις τον Αρη στη Ρουμελη και μερικα παλικαρια απο την ιστορικη Τσαριτσάνη και εναν ενωμοταρχη και μερικους χωροφυλακες απο τη φρουρα του σανατοριου της Πετρας στον Ολυμπο δεν θα υπηρχε το ανταρτικο που δεσποζε σε ολοκληρη την Ευρωπη στη διαρκεια της γερμανικης κατοχης – ο Κωστας Καραγεωργης πηγε στη Θεσσαλια οταν το αντάρτικο ειχε φουντωσει χωρις καμμια κομματικη “καθοδηγηση”. Ενω καποιος αρθρογραφος στον ¨Ριζοσπαστη” απεδωσε στον Αρη την πρωτοβουλια και την ευθυνη να αναγνωρισθει ο Αγγλος στρατηγος Σκομπυ αρχηγος ολων των ελληνικων ενοπλων δυναμεων. Και το μονο που δεν εκαναν ηταν να του αποδωσουν και την ευθυνη της επαισχυντης συμφωνιας της Βαρκιζας ή, ακομη οτι ειχε οργανωσει και την αποστολη της εαμικης αντιπροσωπειας στον Λιβανο οπου εγινε και η συμφωνια για την κυβερνηση εθνικης ενοτητας υπο τον Γεωργιο Παπανδρεου, τον παπου, βεβαιως, και οχι τον σημερινο καραγκιοζη.
Ο “Συνταγματαρχης” Ποπωφ ειχε φτασει στο βουνο τον Ιούλη του 1944, επικεφαλής μιας τριμελους σοβιετικης ομαδας, απο την οποια ενας εφυγε αμεσως για την Αλβανια και ο δευτερος φερεται να σκοτωθηκε καπου στη Στερεα Ελλαδα. Ο “Συνταγματαρχης” κατεβηκε στην Αθηνα, μαζι με την ηγεσια του ΕΛΑΣ,, στα τελη Οκτωβριου του ’44 και διεμενε στο “Μεγαλη Βρεταννια” σε ολη τη διαρκεια των Δεκεμβριανων. Ειχε συστηματικες επαφες με τον Νικο Καρβουνη, της Γραμματειας Εξωτερικων του ΕΑΜ και εφυγε απο την Ελλαδα την ανοιξη του 1945, δηλαδη μετα τη Συμφωνια της Βαρκιζας. Ξαναγυρισε, ομως, το 1946 στην Αθηνα, σαν διπλωματης αυτη τη φορά και συγκεκριμενα σαν συμβουλος της σοβιετικης πρεσβειας με το ονομα Πάβελ Τσερνωφ και τελικα εφυγε για τη Μοσχα οταν ανακληθηκε σχεδον ολο το προσωπικο της σοβιετικης πρεσβειας, χωρις ουδεις να γνωριζει (ή καποιοι το γνωριζουν αλλα δεν το λενε) αν το ονομα Πάβελ Τσερνώφ ηταν το πραγματικο του ονομα ή ηταν κι’ αυτο ψευδωνυμο σαν του “Συνταγματαρχη”. Θυμαμαι οτι την εποχη εκεινη ορισμενοι απο την πλευρα της Αριστερας τον παρουσιαζαν σαν τον μεταπολεμικο πρεσβευτη της Σοβιετικης Ενωσης, αλλα πρωτος Σοβιετικος πρεσβευτης στην Ελλαδα μετα τον πολεμο ηταν ο ναυαρχος Κονσταντίν Ροντιόνωφ, ο οποιος ειχε φτασει στον Πειραια στα μεσα του 1946 με τη στολη του ναυαρχου! Ειναι, τελος, χαρακτηριστικο για τη συγχυση που εχει επικρατησει στην Ελλαδα γυρω απο τον “Συνταγματαρχη” το γεγονος οτι ο Θεσσαλονικιος δημοσιογραφος Δημητρης Γουσίδης ειχε γραψει στο “ΒΗΜΑ” ή στα “ΝΕΑ” οτι ειχε συναντησει τον “Ποπωφ” στη Μοσχα και οτι ειχε τοτε αρνηθει να μιλησει για την παρουσια του και τον ρολο του στην Ελλαδα πριν και μετα την απελευθερωση της χωρας απο τα γερμανικα στρατευματα κατοχης
nationalpride Διαβάστε περισσότερα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παράκληση: Μη βάζετε σχόλια με υβριστικό περιεχόμενο.
Τ α σχόλιά σας ας είναι κόσμια