Σάββατο, 11 Σεπτεμβρίου 2010
Οι στρατευμένοι του τίποτα
Γράφει ο Κυπριανός Χριστοδουλίδης
"Από στόμα σε στόμα, όχι υποδείξεις, αλλά «κίνημα» διέγερσης της αντίστασης στον εξανδραποδισμό μας. Η ανάγκη αντίστασης θα οδηγήσει τον κάθε πολίτη να βρει τον δικό του τρόπο να ψηφίσει για την ανατροπή του σκηνικού της απάτης." (Βλέπε ...)
Τώρα ο γνωστός επιφυλλιδογράφος προσπαθεί,"από στόμα σε στόμα" να μας μεταγγίσει (σημ.περί μεταγγίσεως πρόκειται) τα νέα αεροκοπανήματα που έχει στο μυαλό του. Αφού μας διέγειρε (στην κυριολεξία και μεταφορικά) τα περί ερωτικής θεώσεως αντανακλαστικά, για να μάθουμε καλύτερα την πίστη μας, τώρα μας κάνει μάθημα για το πώς θα ανατρέψουμε το σκηνικό της πολιτικής απάτης. Που αιώνες τώρα μας βασανίζει και μας πήγε στο μηδέν.
Ας μας πει, πού και πότε ήταν τα πράγματα καλύτερα; Πού και πότε, οι κινηματίες οι οποίοι ξεσηκώθηκαν με παρόμοιες αερολογίες, κατάφεραν κάτι καλύτερο; Χειρότερα τα έκαναν και όλα έμειναν στα χαρτιά.
Τα πράγματα δεν είναι όπως τα περιγράφει ο επιδέξιος επιφυλλιδογράφος.Ή μάλλον, είναι όπως τα λέει, αλλά η λύση δεν είναι η μετάγγιση του,"από στόμα σε στόμα", κινήματος πολιτών. Η λύση είναι η ζυγαριά. Από τη μια μεριά να βάλουμε την εικοσαετία του πλέον διεφθαρμένου πολιτικού συστήματος που γνώρισε η χώρα και από την άλλη τη χρονική περίοδο του κόμματος,που δεν κατάλαβε τη ζημιά που έπαθε από τον φθοροποιό προηγηθέντα σχηματισμό.. Δεν είναι, και δεν ήταν, εύκολο πράγμα. Οι επιφυλλιδογράφοι opinion makers σαν τον παραπάνω, κινήθηκαν σε τροχιές που διόλου δεν απείχαν από την τιποτολογία και τον αμοραλισμό, τον οποίο τώρα καταγγέλλουν. Είναι σημαντικά υπόλογοι και υπεύθυνοι για το πολιτικό μας κατάντημα. Αυτοί έσπρωξαν τα πράγματα εκεί.
Άρα, η λύση δεν είναι κανένα "κίνημα πολιτών". Η λύση είναι απλή: Αυτοί του "δεν ξέρω,δεν απαντώ", να αναλογιστούν και να δούν, προς τα πού γέρνει η ζυγαριά της εξουσιολαγνείας και του αδίστακτου ψεύδους. Αν βρίσκουν ότι γέρνει προς τη γαλάζια μεριά, να μη δώσουν την ψήφο τους. Αν όμως δουν ότι κι αυτή ακόμη η παλάντζα αναποδογυρίζει προς το πράσινο, τότε να φύγουν μακρυά.
Καλό είναι πάντα να αναζητούμε τη μέση οδό. Εδώ όμως που βρισκόμαστε "μέσες λύσεις" δεν υπάρχουν. Η υποτέλεια ("ευχαριστώ την κυβέρνηση των ΗΠΑ"), που είχε σαν αντάλλαγμα τη "Ματσεντόνια", έχει κι αυτή τα όριά της.Τέρμα. Οι στρατευμένοι του τίποτα της εγχώριας δημοσιογραφίας, ας μας αδειάσουν τη γωνιά.
Τώρα ο γνωστός επιφυλλιδογράφος προσπαθεί,"από στόμα σε στόμα" να μας μεταγγίσει (σημ.περί μεταγγίσεως πρόκειται) τα νέα αεροκοπανήματα που έχει στο μυαλό του. Αφού μας διέγειρε (στην κυριολεξία και μεταφορικά) τα περί ερωτικής θεώσεως αντανακλαστικά, για να μάθουμε καλύτερα την πίστη μας, τώρα μας κάνει μάθημα για το πώς θα ανατρέψουμε το σκηνικό της πολιτικής απάτης. Που αιώνες τώρα μας βασανίζει και μας πήγε στο μηδέν.
Ας μας πει, πού και πότε ήταν τα πράγματα καλύτερα; Πού και πότε, οι κινηματίες οι οποίοι ξεσηκώθηκαν με παρόμοιες αερολογίες, κατάφεραν κάτι καλύτερο; Χειρότερα τα έκαναν και όλα έμειναν στα χαρτιά.
Τα πράγματα δεν είναι όπως τα περιγράφει ο επιδέξιος επιφυλλιδογράφος.Ή μάλλον, είναι όπως τα λέει, αλλά η λύση δεν είναι η μετάγγιση του,"από στόμα σε στόμα", κινήματος πολιτών. Η λύση είναι η ζυγαριά. Από τη μια μεριά να βάλουμε την εικοσαετία του πλέον διεφθαρμένου πολιτικού συστήματος που γνώρισε η χώρα και από την άλλη τη χρονική περίοδο του κόμματος,που δεν κατάλαβε τη ζημιά που έπαθε από τον φθοροποιό προηγηθέντα σχηματισμό.. Δεν είναι, και δεν ήταν, εύκολο πράγμα. Οι επιφυλλιδογράφοι opinion makers σαν τον παραπάνω, κινήθηκαν σε τροχιές που διόλου δεν απείχαν από την τιποτολογία και τον αμοραλισμό, τον οποίο τώρα καταγγέλλουν. Είναι σημαντικά υπόλογοι και υπεύθυνοι για το πολιτικό μας κατάντημα. Αυτοί έσπρωξαν τα πράγματα εκεί.
Άρα, η λύση δεν είναι κανένα "κίνημα πολιτών". Η λύση είναι απλή: Αυτοί του "δεν ξέρω,δεν απαντώ", να αναλογιστούν και να δούν, προς τα πού γέρνει η ζυγαριά της εξουσιολαγνείας και του αδίστακτου ψεύδους. Αν βρίσκουν ότι γέρνει προς τη γαλάζια μεριά, να μη δώσουν την ψήφο τους. Αν όμως δουν ότι κι αυτή ακόμη η παλάντζα αναποδογυρίζει προς το πράσινο, τότε να φύγουν μακρυά.
Καλό είναι πάντα να αναζητούμε τη μέση οδό. Εδώ όμως που βρισκόμαστε "μέσες λύσεις" δεν υπάρχουν. Η υποτέλεια ("ευχαριστώ την κυβέρνηση των ΗΠΑ"), που είχε σαν αντάλλαγμα τη "Ματσεντόνια", έχει κι αυτή τα όριά της.Τέρμα. Οι στρατευμένοι του τίποτα της εγχώριας δημοσιογραφίας, ας μας αδειάσουν τη γωνιά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παράκληση: Μη βάζετε σχόλια με υβριστικό περιεχόμενο.
Τ α σχόλιά σας ας είναι κόσμια