Σιωπηλοί μάρτυρες ή σιωπηλοί δράστες;

Τετάρτη, 23 Φεβρουαρίου 2011

Σιωπηλοί μάρτυρες ή σιωπηλοί δράστες;

Όσο περνά ο καιρός, συνειδητοποιούμε, όλοι οι Έλληνες, ότι υπάρχει μια ισχυρή και βάσιμη πιθανότητα να μας θεωρούν κρετίνους. Όλοι εκείνοι που κυβερνούν. Όλοι. Μηδενός εξαιρουμένου. Εδώ και πολλά χρόνια, το ουσιαστικό «πολιτικός» στην Ελλάδα έχει γίνει συνώνυμο των λέξεων «λαμόγιο», «κλέφτης», «απατεώνας», «καρεκλοκένταυρος», αλλά και πολλών άλλων εξίσου ή και περισσότερο απαξιωτικών, αλλά λιγότερο πρεπόντων, για να συμπεριληφθούν σε ένα άρθρο ευρείας αναγνωσιμότητας. Όμως τελευταία έχουμε αρχίσει να αναρωτιόμαστε αν η λέξη «μαφία» -με όλη τη σημασία της λέξεως- αντιπροσωπεύει και καθρεφτίζει καλύτερα το ποιόν εκείνων… των 300, που κατά καιρούς πέρασαν από την Πλατεία Συντάγματος.

Η κατάσταση αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα είναι επιεικώς τραγική, τείνοντας να γίνει πολύ χειρότερη, καθώς σιγά-σιγά αποκαλύπτονται γεγονότα που αφενός δεν έπρεπε ποτέ να λάβουν χώρα και αφετέρου αναιρούν –πιθανώς- την εικόνα ή έστω μέρος της εικόνας που θα μπορούσαν κάποιοι να έχουν για την κυβέρνηση και την αντιπολίτευση –αφορώντας όλα τα κόμματα που τη συναποτελούν. Οι προσπάθειες δημιουργίας ανεξάρτητου κράτους στην Ανατολική Θράκη, οι τουρκικές φρεγάτες στο Σούνιο, τα χωρικά ύδατα και η συμμετοχή της Ελλάδας στο Λεβιάθαν, η συνδιαχείριση με την Τουρκία στα πετρέλαια του Αιγαίου, το Σκοπιανό –που δήθεν έχει ξεχαστεί-, οι κρυφές συναντήσεις με Στρος Καν, Goldman Sachs και Γκρουέφσκι, η άρνηση λήψης βοήθειας από τη Ρωσία και την Κίνα, οι κρυφές διαπραγματεύσεις με τη Γερμανία. Και φυσικά από εκεί και πέρα, ό,τι άλλο βγει στο φως.

Μήπως εντέλει η εικόνα που αφήνει ο Γιώργος να φαίνεται –δηλαδή του τιμίου, λίγο αδέξιου, που προσπαθεί για το καλό της Ελλάδας ενώ-θα-μπορούσε-να-είναι-στην-Αμερική να κάνει τη ζωή του- είναι μια τρομερή, εφιαλτική «μάσκα», που έχει καταφέρει να πείσει τον κόσμο; Μήπως είναι η εικόνα που θέλει να προβάλει, ξεγελώντας τον κόσμο και εντέλει κάνοντας αυτά που εκείνος και οι οικείοι συγγενείς του έχουν σχεδιάσει εδώ και πολύ καιρό; Άριστο αντίγραφο του πατέρα του; Τα μήλα εντέλει μήπως όντως δεν πέφτουν μακριά από τη μηλιά; Μήπως η καλή ανατροφή, οι καλοί τρόποι και η ευγένεια στο πρόσωπο είναι το παραπέτασμα που ως φαίνεται αρχίζει σιγά και σταθερά να καταρρέει;

Από την άλλη έχουμε αρχίσει να έχουμε –τουλάχιστον εγώ προσωπικά, αλλά και πολλοί ακόμα- ισχυρές αμφιβολίες και για όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης. Όλα τα κόμματα. Γιατί άραγε αρχίζει να βγαίνει στην επιφάνεια η πεποίθηση ότι είναι ΟΛΟΙ στο κόλπο; Ότι ΟΛΟΙ γνωρίζουν; Ότι ΟΛΟΙ δεν είναι εντέλει σιωπηλοί μάρτυρες, αλλά σιωπηλοί δράστες; Γιατί ρε παιδιά; Για μερικά ματωμένα εκατομμύρια στην τράπεζα, για μερικά ακίνητα ανά τον κόσμο και για εταιρείες off shore; Ματωμένα από τον κόπο ενός λαού, που πραγματικά διαρκώς αγωνίζεται εδώ και πολλούς αιώνες; Από τον κόπο ενός λαού που πασχίζει να προστατεύσει ό,τι έχει απομείνει από την πατρίδα του;
Γιατί;
Αρέσκεστε στη σκέψη του ότι τα παιδάκια σας θα ζήσουν «ευτυχισμένα» με αυτά τα ματωμένα εκατομμύρια;