Posted: 07 Feb 2011 11:59 PM PST Χτες στην εφημερίδα τα «Νέα» ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Πάγκαλος ερωτηθείς για την άρνηση του κόσμου να πληρώνει τα ληστρικά διόδια ή τα επίσης ληστρικά εισιτήρια στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, επιστρατεύει τη σοφιστεία του αφόρητου εξυπνακισμού: του ΝΙΚΟΥ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΥ «Τι θα γίνει - ρωτά όλο αθωότητα - αν αναπτυχθεί το ίδιο κίνημα και κατά των ιδιωτών, στο ταξί, στο εστιατόριο, στον κινηματογράφο, στον κουρέα»... * Προφανώς ο Πάγκαλος δεν γνωρίζει ότι οι κουρείς, οι σαλεπιτζήδες και οι ταξιτζήδες δεν συνάπτουν συμφωνίες με εργολάβους και «Ζήμενς», όπως διαπράττουν οι κυβερνήσεις στις οποίες συμμετέχει ο Πάγκαλος.Δεν έχει αντιληφθεί ούτε ότι οι εστιάτορες δεν συμπεριλαμβάνονται σε όσους συνάπτουν για λογαριασμό του Δημοσίου λεόντειες συμβάσεις με τις πολυεθνικές, αλλά ούτε και έρχονται μετά να ζητήσουν από τον κοσμάκη τα «μαλλιοκέφαλά του» για αυτές τις λεόντειες συμβάσεις, όπως κάνουν οι κυβερνώντες και το κράτος τους. Επίσης, αν ο κουρέας ή ο εστιάτορας είναι ακριβός, τότε ας υποθέσουμε ότι υπάρχει και η επιλογή να πας στον παρακάτω κουρέα που είναι φθηνότερος ή ακόμα και να μην κουρευτείς ποτέ. Αν όμως θες να πας στη δουλειά σου, αν θες να μετακινηθείς, από ποιον «άλλο» δρόμο θα πας όταν όλοι είναι «καπαρωμένοι» από τους εργολάβους; Σε ποιο «άλλο» μετρό και σε ποιο «άλλο» λεωφορείο θα πας για να βρεις το φθηνότερο εισιτήριο; Ομως, να που το «έξοχο» επιχείρημα του Πάγκαλου βρίσκει πρόθυμους διακινητές. Και μάλιστα στην ίδια εφημερίδα. Και μάλιστα στο ίδιο ακριβώς φύλλο, στο χτεσινό της φύλλο. Ετσι, πριν ακόμα ο αναγνώστης των χτεσινών «Νέων» πάρει τη δόση του στον αυθεντικό «παγκαλισμό» από τον ίδιο τον αντιπρόεδρο, η εφημερίδα φρόντισε να τον εισαγάγει στην κυβερνητική «λογική» οχτώ σελίδες νωρίτερα. Και το φρόντισε μέσω ενός μικρού άρθρου που όσοι το διάβασαν διαπίστωσαν ότι έλεγε τα ίδια ακριβώς πράγματα που ισχυριζόταν και ο Πάγκαλος, λίγες σελίδες παρακάτω! Ενδιαφέρον, επίσης, έχει τούτο: Το σχετικό αρθράκι έχει την υπογραφή του ίδιου συντάκτη που πήρε και τη συνέντευξη από τον Πάγκαλο. Κάποιοι κακοήθεις που παρατήρησαν τη σύμπτωση, ισχυρίστηκαν ότι ο εν λόγω συντάκτης κινήθηκε βάσει των όσων επέβαλε το «σκονάκι». Αλλοι, εξίσου κακεντρεχείς, είπαν ότι «θαμπώθηκε» από τη δύναμη των επιχειρημάτων του αντιπροέδρου. Εμείς από την πλευρά μας τα απορρίπτουμε όλα αυτά. Δεν πιστεύουμε ότι οι απόψεις τόσο του συντάκτη, όσο και συνολικά των «Νέων», είναι προϊόν ΠΑΣΟΚικής «γραμμής». Απλώς οι απόψεις τους συνέπεσαν με εκείνες του Πάγκαλου. ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ   |
| ΒΟΜΒΑ ΕΤΟΙΜΗ ΝΑ ΕΚΡΑΓΕΙ ΤΑ ΝΑΥΠΗΓΕΙΑ ΤΗΣ ΕΛΕΥΣΙΝΑΣ Posted: 07 Feb 2011 11:41 PM PST Την τύχη των ναυπηγείων Ελευσίνας και των περίπου 1500 εργαζομένων θα κληθεί να διαχειριστεί σε λίγες ημέρες η κυβέρνηση. Μετά από τη περιπέτεια των ναυπηγείων Σκαραμαγκά η οποία βρήκε μία λύση που θα κριθεί σε βάθος χρόνου, έρχεται η σειρά της Ελευσίνας. Από τις 16 Δεκεμβρίου 2010 έγινε γνωστό ότι ο κύριος υπεργολάβος στην ναυπήγηση των πυραυλακάτων ,ο αγγλικός οίκος Vosper που έχει αγοραστεί από την BAE ανέστειλε τις εργασίες ναυπήγησης των πυραυλακάτων 5,6 και 7. Πριν από μερικές ημέρες γνωστοποίησε στα ναυπηγεία Ελευσίνας την πρόθεσή της να τερματίσει από τις 21 Φεβρουαρίου την υφιστάμενη σύμβαση ναυπήγησης των δύο τελευταίων πυραυλακάτων (6 και 7), λόγω "της συνεχιζόμενης καθυστέρησης εκπληρώσεως των συμβατικών υποχρεώσεων εκ μέρους των ναυπηγείων". Επιπλέον από τη πλευρά της BAE διαρρέουν εκτιμήσεις και πληροφορίες προς το υπουργείο Άμυνας σύμφωνα με τις οποίες "η συντελεσθείσα πρόοδος ναυπήγησης των πυραυλακάτων 6 και 7 ,σε σύγκριση με το καταβληθέν τίμημα δεν συμβαδίζουν". Οι πληροφορίες λένε ότι το υφισρτάμενο στάδιο ναυπήγησης υπολείπεται του καταβληθέντος τιμήματος κατά περίπου 50 εκατομμύρια ευρώ,ίσως και παραπάνω. Το βέβαιο είναι ότι η ηγεσία του υπουργείου Άμυνας θα κληθεί να βρεθεί αντιμέτωπη μ΄ ένα γόρδιο δεσμό. Μπορεί το πρόβλημα της Ελευσίνας να είναι μικρότερο σε οικονομική αξία απ΄ αυτό των ναυπηγείων Σκαραμαγκά ,η διάσωσή τους ωστόσο μοιάζει δυσκολότερη αφού οι επιλογές είνα δύο και καμμία απ΄ αυτές δεν είναι εύκολη στη παρούσα φάση. Η πρώτη να "σωθούν" τα ναυπηγεία με σημαντικό κόστος του δημοσίου και η δεύτερη με την ανάθεση κάποιου σημαντικού ναυπηγικού έργου στην Ελευσίνα. Η πρώτη λύση ούτε που μπορεί να συζητηθεί αλλά και η δεύτερη που ουσιαστικά "φωτογραφίζει" το πρόγραμμα ναυπήγησης φρεγατών Fremm για το ΠΝ,προς το παρόν δεν φαίνεται να προχωρά. ON ALERT   |
| ΟΞΥΝΕΤΑΙ Η ΚΟΝΤΡΑ ΤΩΝ ΤΟΥΡΚΟΚΥΠΡΙΩΝ ΜΕ ΤΟΝ ΕΡΝΤΟΓΑΝ Posted: 07 Feb 2011 11:28 PM PST Με το ταχυδρομείο θα στείλουν την επιστολή τους στον πρωθυπουργό της Τουρκίας Ταγίπ Ερντογάν οι εκπρόσωποι των τουρκοκυπριακών συντεχνιών, οι οποίοι πραγματοποίησαν το πρωί συμβολική εκδήλωση διαμαρτυρίας έξω από την τουρκική «πρεσβεία» στο κατεχόμενο τμήμα της Λευκωσίας. Εκπρόσωπος της «πρεσβείας» δεν δέχθηκε να παραλάβει την επιστολή και, όπως ανέφεραν εκπρόσωποι των συνδικάτων, τους είπε να την στείλουν ταχυδρομικώς.Εκπρόσωπος της συντεχνίας «ΝΤΕΒΙΣ» έκανε λόγο για «φοβερή συσκότιση στην τουρκική κοινή γνώμη και για παραπλανητικές δηλώσεις του Ταγίπ Ερντογάν». Προσπαθούν, είπε, να εμποδίσουν τη φωνή μας να ακουστεί στην Τουρκία και αυτό που αναφέρουμε στην επιστολή μας είναι ότι οι δεκάδες χιλιάδες κόσμου, που ήταν στο συλλαλητήριο της 28ης Ιανουαρίου, έδειξαν για μια ακόμα φορά τη θέση τους έναντι της στάσης του Τούρκου πρωθυπουργού. Ο γραμματέας της συντεχνίας των Τουρκοκυπρίων δασκάλων Σενέρ Ελτζίλ δήλωσε ότι οι εκδηλώσεις θα συνεχιστούν. Εάν, πρόσθεσε, δεν έφθασαν οι 40 χιλιάδες στην πλατεία και θέλουν 80 και 100, τις έχουμε και «εάν ο Ερντογάν θέλει καβγά δηλώνουμε και σε αυτόν παρόντες». Ο Τουρκοκύπριος ηγέτης Ντερβίς Έρογλου δήλωσε ότι η κατάσταση θα πρέπει να εκτονωθεί το συντομότερο δυνατό και δίχως να βλάψει τις σχέσεις με την Τουρκία . Ο Έρογλου ανέφερε πως είναι καιρός να υπάρξει κοινωνική συναίνεση καθώς, όπως είπε, τα επιχειρήματα (όσων διαμαρτύρονται) αδυνατίζουν τη διαπραγματευτική θέση της τουρκικής πλευράς στο τραπέζι των συνομιλιών. Ο Κύπριος κυβερνητικός εκπρόσωπος Στέφανος Στεφάνου τόνισε ότι η Κυπριακή Δημοκρατία δεν έχει καμιά ανάμιξη στις κινητοποιήσεις των τουρκοκυπρίων στα κατεχόμενα, όπως έχει ισχυριστεί ο Ταγίπ Ερντογάν. Ως Κύπριοι, είπε, οι Τουρκοκύπριοι, έχουν τη δική τους αξιοπρέπεια και μέσα από τις εκδηλώσεις τους εκφράζουν τα συναισθήματα τους. Το μήνυμα, επεσήμανε ο κύριος Στεφάνου, είναι ότι «ο κυπριακός λαός, ελληνοκύπριοι και τουρκοκύπριοι, εξυπηρετούνται μέσα από μια λύση στο κυπριακό που θα τερματίζει την κατοχή, θα επανενώνει τον τόπο και το λαό και θα εξυπηρετεί τα καλώς νοούμενα συμφέροντα των Κυπρίων και όχι των ξένων». Ο ειδικός σύμβουλος του γ.γ. του ΟΗΕ Αλεξάντερ Ντάουνερ, απαντώντας σε ερώτηση κατά πόσο οι τουρκοκύπριοι μπορούν να εκφράζονται ελεύθερα μετά και την τελευταία σκληρή επίθεση του πρωθυπουργού της Τουρκίας Ταγίπ Ερντογάν, απάντησε καταφατικά και παρέπεμψε στις διαδηλώσεις τους. «Δεν θα σχολιάσω το τι είπε ο πρωθυπουργός κ. Ερντογάν, δεν θα ήθελα να μπω σε αυτή την αντιπαράθεση», πρόσθεσε. Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr   |
| Posted: 07 Feb 2011 11:23 PM PST Η νέα αραβική επανάσταση (και οι εκτιμήσεις Λυσσαρίδη, Αμίν, Ραμονέ)του ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Μια από τις σημαντικότερες, βαθύτερες, πολιτικές και κοινωνικές επαναστάσεις στην ιστορία του αραβικού έθνους ξέσπασε στην κοντινή μας Αίγυπτο, κοιτίδα ενός από τους σπουδαιότερους και αρχαιότερους πολιτισμούς. Η Αιγυπτιακή Επανάσταση, ακόμα στις πρώτες, αρχικές φάσεις, δεν έχει ανάλογο ιστορικό προηγούμενο στην περιοχή, μετά την Αλγερινή Επανάσταση, κυρίως εθνική που απέκτησε όμως στην πορεία και βαθειές κοινωνικές προεκτάσεις, και το Παλαιστινιακό Κίνημα, επίσης κυρίως εθνικό. Η αφύπνιση των Αράβων, από την Τυνησία μέχρι την Υεμένη, μετατόπισε για πρώτη φορά τον φόβο από το λαό στους σατράπες, απειλώντας το σύνολο των καθεστώτων που στήριξαν την Pax Americana και Israeliana στην στρατηγικά κρισιμότερη περιοχή του πλανήτη. Είναι αδύνατο να προβλεφθούν οι εξελίξεις, «ανοιχτές» σε πολλές δυνατότητες/«σενάρια», το βέβαιο όμως είναι ότι θα επηρρεάσουν βαθειά τα παγκόσμια γεωπολιτικά δεδομένα. Η αιγυπτιακή επανάσταση χαρακτηρίζεται από μια ευρύτατη, ταχύτατη λαϊκή αυτοοργάνωση. Συγκροτούνται κάθε είδους επιτροπές, από επιτροπές π.χ. για την προστασία των φούρνων μέχρι επιτροπές τήρησης της τάξης. Σε μερικές περιοχές η αστυνομία ζητάει την άδειά τους για να κινηθεί. Στον πυρήνα της εξέγερσης είναι 19 κινήσεις νεολαίας με μισό εκατομμύριο μέλη, σύμφωνα με πληροφορίες από κύκλους της εξέγερσης. Στο κέντρο του κινήματος είναι η εξέγερση κατά της διαφθοράς, έκφραση του βαθύτερου αιτήματος αξιοπρέπειας των Αράβων, αίτημα στο οποίο οι καλύτεροι αναλυτές αποδίδουν τις ήττες ΗΠΑ/Ισραήλ σε Ιράκ/Λίβανο. Οι ‘Αραβες νοιώθουν βαθειά ταπεινωμένοι από τα καθεστώτα τους, κατεστραμμένοι από τις συνταγές ΔΝΤ που αυτά εφήρμοσαν, βαθειά προσβεβλημένοι από επεμβάσεις, προσβολές, περιφρόνηση που δέχτηκαν από τη Δύση. Η εξέγερσή τους δεν είναι συγκυριακή αναταραχή, αλλά «εκδίκηση της ιστορίας», βαθύ κύμα «μακρού ιστορικού χρόνου», που μπορεί να «συντονισθεί» με τη γενικότερη αφύπνιση της περιφέρειας, αμφισβήτησης του μονοπολισμού που εκφράζεται, με διαφορετικές μορφές και τρόπους, σε Ινδία, Κίνα, Λατ. Αμερική, Ρωσία. Αυτό βέβαια παραμένει υπόθεση εργασίας, υπάρχουν κι άλλες, όπως η πιθανότητα εμφυλίων πολέμων και νέας πολυδιάσπασης του αραβομουσουλμανικού κόσμου, που θα ματαιώσουν τις προσδοκίες των εξεγερμένων. ‘Ηδη, δύο εκατομμύρια αστυνομικοί του καθεστώτος Μουμπάρακ και ένα εκατομμύριο άτομα στενά συνδεδεμένα με το καθεστώς, είναι έτοιμα να ματοκυλίσουν την Αίγυπτο, για να κρατηθούν στην εξουσία. Τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές, όλα δείχνουν ότι το κλειδί των εξελίξεων το κρατάει ακόμα ο στρατός στα χέρια του. Η αιγυπτιακή εξέγερση, όπως και η τυνησιακή, δεν είναι «ισλαμικές». Φυσικά, το Ισλάμ, σε διάφορες εκδοχές, παραμένει κύριος υποψήφιος ηγέτης της νέας Αιγύπτου, σε συνθήκες ιστορικής χρεωκοπίας του αραβικού εθνικισμού/σοσιαλισμού. Αλλά ούτε βέβαιο ότι θα επικρατήσει είναι, ούτε τι είδους θα είναι. Η επανάσταση υποχρεώνει και την αντιπολίτευση να υποταγεί στις λαϊκές προσδοκίες, διαμορφώνει νέα πολιτικά υποκείμενα. Και η κρίση είναι τόσο βαθειά, που δεν επιδέχεται εύκολες λύσεις. ‘Αραβας συνομιλητής των Αδελφών Μουσουλμάνων μας έλεγε προ μηνών, ότι η οργάνωση απεύχεται να αναλάβει την εξουσία και τις ευθύνες της! Ελλάδα, Κύπρος, Μέση Ανατολή Το ΥΠΕΞ μάλλον αιφνιδιάστηκε από την αιγυπτιακή εξέγερση. Ανώτερα στελέχη του, που διατηρούσαν άριστες σχέσεις με το αιγυπτιακό καθεστώς, «ορκίζονταν» μέχρι πρότινος, ότι ο υιός Γκαμάλ Μουμπάρακ είναι ο βέβαιος διάδοχος! Τώρα τρέχουν και δεν φτάνουν. Οι αραβικές εξεγέρσεις βρήκαν Ελλάδα και Κύπρο, κάποτε τις πιο φιλοαραβικές ευρωπαϊκές χώρες, με ένα τεράστιο πολιτικό κεφάλαιο και ακτινοβολία σε όλη την Ανατολή, να ολοκληρώνουν ριζική στροφή στη μεσανατολική πολιτική τους. Οι οπαδοί αυτής της στροφής λένε ότι πρέπει να συνεχισθεί, υποστηρίζοντας ότι το Ισραήλ έχει ανάγκη Κύπρο και Ελλάδα περισσότερο από ποτέ. Ναι, απαντούν οι σκεπτικιστές, αυτό ακριβώς όμως κάνει επικίνδυνες τις πολύ στενές σχέσεις με αυτή τη χώρα, που είναι σήμερα περισσότερο απομονωμένη από ποτέ άλλοτε στην ιστορία της και της οποίας μόνο σίγουροι δεν μπορούμε να είμαστε για το μέλλον. Οι ίδιοι υπογραμμίζουν ότι το Ισραήλ μπορεί να μπει στον πειρασμό να «κανονίσει» ορισμένους λογαριασμούς του, φερ’ειπείν με την Τουρκία, μέσω Ελλάδας. Οι περισσότεροι πάντως συμφωνούν ότι θα χρειαστεί πολύ μεγάλη τέχνη για να ελιχθεί η Αθήνα στο μεσανατολικό ναρκοπέδιο, αποφεύγοντας να γίνει μέρος του ηφαιστείου. Τα οικονομικά προβλήματα της χώρας, τα προβλήματα της ΕΕ, οι «μη σχέσεις» με τη Ρωσία, καθιστούν επίσης πιο τρωτή και επικίνδυνη τη θέση της Αθήνας και επηρεάζουν αρνητικά τη θέση της Λευκωσίας. ΕΝΑ ΑΡΑΒΙΚΟ ΚΑΙ ΨΗΦΙΑΚΟ 1848 Τρεις άνθρωποι με βαθειά γνώση, και δεκαετίες εμπλοκής στα προβλήματα της Μέσης Ανατολής, μοιράζονται με τους αναγνώστες του «Κ.τ.Ε.» τις εκτιμήσεις τους για τις δραματικές εξελίξεις στην Αραβία. Πρόκειται για τον Κύπριο «Γιατρό» Βάσσο Λυσσαρίδη, τον Αιγύπτιο οικονομολόγο Σαμίρ Αμίν και τον Γάλλο δημοσιογράφο και συγγραφέα Ιγκνάσιο Ραμονέ. ΒΑΣΣΟΣ ΛΥΣΣΑΡΙΔΗΣ: Αγωνία για την Αίγυπτο, επιφύλαξη για τις «συμμαχίες» Ελλάδας/Κύπρου με Ισραήλ Από αυτούς που γνωρίζουν καλύτερα τη Μέση Ανατολή, «εν όπλοις» σύντροφος των μεγάλων εθνικοαπελευθερωτικών κινημάτων Ασίας και Αφρικής, προσωπικός φίλος των Νάσερ, Αραφάτ και πατρός ‘Ασαντ, ο «Γιατρός» παρακολουθεί με πολύ αγωνία την αιγυπτιακή «εγκυμοσύνη», όπως τη χαρακτηρίζει. Η «δυναστεία» του Μουμπάρακ, κατεξοχήν ανθρώπου των ΗΠΑ στην περιοχή, δεν μπορεί, λέει, να επιβιώσει και ελπίζει στην ουσιαστική επικράτηση των λαϊκών επαναστατικών δυνάμεων που θα εγκαθιδρύσει καθεστώς γνήσιας δημοκρατίας και κοινωνικής προόδου. Μια προοδευτική δημοκρατία στη χώρα των 80 εκατομμυρίων, τόσο κοντά στην Κύπρο, θα έχει ευεργετική επίδραση σε όλους μας, τονίζει, δεν κρύβει όμως και τους φόβους του για ενδεχόμενη «εκτροπή» που να μην εγγυάται τις δημοκρατικές εξελίξεις. Ο «Γιατρός» μιλάει με νοσταλγία για τον νασερισμό, που αγκάλιασε ο αιγυπτιακός λαός στο παρελθόν, παρόλο που δεν οδήγησε σε πλήρως δημοκρατικό καθεστώς, γιατί του απέδωσε την εθνική αξιοπρέπεια και χτύπησε διαφθορά, φεουδάρχες και μεγάλο κεφάλαιο. Αναγνωρίζει την «αρνητική» πλευρά του, τονίζοντας ότι σε κάθε προβληματική πλευρά αντιστοιχούσε και μια προοδευτική. «Προσοχή, προσοχή, προσοχή», είναι η συμβουλή του σε όσους ενθουσιάστηκαν με την προοπτική ενός είδους «συμμαχίας» Ελλάδας, Κύπρου, Ισραήλ. Χρειάζεται εκμετάλλευση διαφόρων εμπλεκομένων και διαπλεκομένων συμφερόντων στην Αν. Μεσόγειο, απαιτείται όμως σωστή διάγνωση. Εκφράζει αμφιβολίες για το βάθος της τουρκοισραηλινής ρήξης. Τονίζει έντονα ότι, όταν μιλάμε για Μέση Ανατολή, από πλευράς όγκου λαών και διόδων μεταφοράς, μιλάμε κυρίως για τον αραβικό κόσμο. Οι οποιεσδήποτε πρωτοβουλίες πρέπει να είναι ισορροπημένες, ιδίως σε ότι αφορά τη θέση για το παλαιστινιακό. Ο Χριστόφιας ακολουθεί, τουλάχιστον μέχρι τώρα, ισορροπημένη πολιτική στο θέμα. Η ανακάλυψη υδρογονανθράκων κοντά στην Κύπρο είναι σημαντικός παράγοντας εκτιμά, και θετικός και αρνητικός για το νησί. Η ισραηλινή πρόταση για σταθμό υγροποίησης αερίου στην Κύπρο, υποστηρίζει, ενέχει πολλούς κινδύνους και χρειάζεται σοβαρή στάθμιση πριν δοθεί οριστική απάντηση. Και το ζήτημα της ενέργειας και η στάση απέναντι στη Μέση Ανατολή απαιτούν πολύ σοβαρή πολιτική, χωρίς υπερβολές. ΣΑΜΙΡ ΑΜΙΝ: Οι Αμερικανοί δεν αφήνουν την Αίγυπτο, το νέο καθεστώς δεν θα λύσει τα προβλήματα Βετεράνος του αιγυπτιακού και γαλλικού κομμουνιστικού κινήματος, θεωρητικός της ανάπτυξης, από τους μεγάλους οικονομολόγους του 20ού αιώνα, φίλος και σύμβουλος του Ανδρέα, ο Αμίν διευθύνει το «Φόρουμ του Τρίτου Κόσμου», μοιράζοντας τον χρόνο του ανάμεσα Παρίσι, Κάιρο και Ντακάρ. Η Αίγυπτος, πιστεύει, είναι χώρα-κλειδί για τον έλεγχο των ΗΠΑ στον πλανήτη. Η Ουάσιγκτον δεν θα ανεχθεί την απομάκρυνσή της από την πλήρη υποταγή, που τη χρειάζεται επίσης το Ισραήλ για να συνεχίσει την αποικιοποίηση της Παλαιστίνης. Αυτό επιδιώκει η Ουάσιγκτον με την «ήπια μετάβαση», πιθανώς με παραίτηση Μουμπάρακ και ανάληψη της εξουσίας από τον Σουλεϊμάν της στρατιωτικής κατασκοπείας. Ο Μπαραντέι είναι «φιλελεύθερος» δημοκράτης, χωρίς αντίληψη για την οικονομία και κατανόηση των παραγόντων στη ρίζα της κοινωνικής καταστροφής. Στρατός και Υπηρεσίες θα μπορούσαν να τον δεχθούν ως εταίρο στη μετάβαση, αν αποδεχθεί τον ηγετικό ρόλο τους. Σε περίπτωση ομαλής μετάβασης και εκλογών, οι Αδελφοί Μουσουλμάνοι θα γίνουν η μεγαλύτερη κοινοβουλευτική δύναμη. Οι ΗΠΑ το αποδέχονται, τους χαρακτηρίζουν «μετριοπαθείς», που σημαίνει ότι έχουν αποδεχθεί την αμερικανική στρατηγική και θα αφήσουν ανενόχλητο το Ισραήλ. Οι ΑΜ είναι πλήρως υπέρ του υπάρχοντος συστήματος «ελεύθερης αγοράς» που εξαρτά απολύτως την Αίγυπτο από το εξωτερικό και έχουν αντιταχθεί στις εργατικές και αγροτικές κινητοποιήσεις. Οι Αμςερικανοί θέλουν «πακιστανικό μοντέλο», συνδυασμό πολιτικού Ισλάμ και στρατιωτικών μυστικών υπηρεσιών. Οι ΑΜ μπορεί να δοκιμάσουν να εκτονώσουν τη βάση τους κατά των Κοπτών. Το κίνημα διαμαρτυρίας έχει τις ρίζες του στην αστική νεολαία, ιδίως διπλωματούχους χωρίς δουλειά, που υποστηρίζονται από τμήματα της μορφωμένης μεσαίας τάξης, δημοκράτες. Το νέο καθεστώς θα τους κάνει ορισμένες μικροπαραχωρήσεις, αλλά δεν θα πάει μακριά. Η κατάσταση θα άλλαζε αν επενέβαινε το εργατικό/αγροτικό κίνημα, αλλά δεν φαίνεται πιθανό. Αν και, όσο η οικονομική διαχείριση γίνεται με βάση το «παιχνίδι της παγκοσμιοποίησης», δεν μπορεί να λυθεί κανένα από τα προβλήματα που οδήγησαν στο κίνημα διαμαρτυρίας. ΙΓΚΝΑΣΙΟ ΡΑΜΟΝΕ, πρώην Διευθυντής της Monde Diplomatique: ‘Ένα αραβικό και ψηφιακό 1848 ‘Οποιος διάβαζε τις εφημερίδες μας και άκουγε τις τηλεοράσεις μας θα νόμιζε, μέχρι πρότινος, ότι υπάρχουν δύο δικτατορίες στη Μέση Ανατολή: το Ιράκ του Σαντάμ και το Ιράν. Τώρα, μάθαμε ξαφνικά ότι δύο ακόμα χώρες, που τις αποκαλούσαμε «φίλες» ή «μετριοπαθείς», η Τυνησία του Μπεν ‘Αλι και η Αίγυπτος του Μουμπάρακ, είναι δικτατορίες! Οι εξεγερμένοι μας ανάγκασαν να πετάξουμε τις μάσκες της υποκρισίας μας. Ο Σαρκοζί ανακαλύπτει, με 23 χρόνια καθυστέρηση, την απελπισία που προκαλούσε το μαφιόζικο καθεστώς Μπεν Αλί. Η Σοσιαλιστική Διεθνής διαγράφει Μπεν Αλί και Μουμπάρακ. Η Δύση ισχυριζόταν ότι υποστήριζε τις δικτατορίες της Νότιας Ευρώπης εναντίον του κομμουνισμού. Μετά στήριξε τις αραβικές δικτατορίες εναντίον του ριζοσπαστικού Ισλάμ. Οι αραβικές κοινωνίες δίνουν όμως καταπληκτικό μάθημα σε όσους τις περιγράφουν μανιχαϊστικά, είτε ως υποταγμένους δούλους, είτε ως υστερικούς φανατισμένους. Εμφανίστηκαν στις τηλεοράσεις και τους υπολογιστές, χάρη στην δουλειά του Αλ Τζαζίρα, και τι είδαμε; Λαούς που θέλουν κοινωνική πρόοδο, ουδόλως κατειλημμένους από θρησκευτικό φανατισμό, διψασμένους για ελευθερία, αγανακτισμένους με τη διαφθορά, αηδιασμένους με τις ανισότητες, να απαιτούν δημοκρατία. Μοιάζουν με όλες τις άλλες μοντέρνες, φωτισμένες αστικές κοινωνίες. ‘Όπως υποστηρίζει ο Μουλά Χισάμ Ελ Αλαουί: «Οι διαδηλωτές σε Τύνιδα και Κάιρο δεν έχουν κανένα θρησκευτικό σύμβολο. Πρόκειται για ρήξη γενεών που αρνείται τη θέση της «αραβικής εξαίρεσης»… Οι νέες τεχνολογίες του ‘Ιντερνετ προχωράνε το κίνημα…Προτείνουν νέα εκδοχή της κοινωνίας πολιτών όπου η άρνηση του αυταρχισμού πηγαίνει μαζί με την άρνηση της διαφθοράς» Τα κοινωνικά ψηφιακά δίκτυα κινητοποιήθηκαν ταχύτατα κλονίζοντας σε χρόνο ρεκόρ τις εξουσίες. Είναι μία από τις σπάνιες φορές που η απελπισία των μαζών επέτρεψε τον θρίαμβο μιας επανάστασης προτού τα κινήματα βρουν την ευκαιρία να ωριμάσουν, αναδεικνύοντας εθνικούς ηγέτες. Η κατάρρευση της τυνησιακής δικτατορίας έπεισε τους αραβικούς λαούς ότι τα καθεστώτα τους είναι «χάρτινες τίγρεις». Αυτό εξηγεί την επαναστατική άνοδο σε Ιορδανία, Υεμένη, Αλγερία, Συρία, Σαουδική Αραβία, Σουδάν και Μαρόκο, όπως στην Ευρώπη του 1848. Το Μαρόκο είναι χώρα πιο διεφθαρμένη από την Τυνησία, με μαφιόζικα κυκλώματα που φτάνουν στο Παλάτι, γενικευμένη πρακτική βασανιστηρίων. Το Παρίσι όμως στηρίζει τον Βασιληά. Οι αρχές του Μαρόκου μετακινούν στρατεύματα σε Ραμπάτ και Καζαμπλάνκα. Στις 29 Ιανουαρίου, ο Βασιληάς του Μαρόκου και οι στενότεροι συνεργάτες του ήρθαν μυστικά στη Γαλλία, να συμβουλευθούν ειδικούς στη διατήρηση της τάξης στο Υπουργείο Εσωτερικών. Ο μαροκινός λαός είναι όμως έτοιμος να ακολουθήσει το παράδειγμα των εξεγερμένων Αράβων εναντίον μιας ακόμα φίλης μας δικτατορίας. konstantakopoulos.blogspot.com   |
| ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ: "ΕΚΤΟΣ ΝΟΜΟΥ" Ο ΚΕΪΝΣΙΑΝΙΣΜΟΣ Posted: 07 Feb 2011 11:17 PM PST Ωμός, διθυραμβικός ο τίτλος πρωτοσέλιδης ανάλυσης της εβδομαδιαίας εφημερίδας «Ντι Τσάιτ», αγαπημένου εντύπου της γερμανικής σοσιαλδημοκρατικής διανόησης, την παραμονή της συνόδου κορυφής της ΕΕ στις Βρυξέλλες: «Η Ευρώπη γίνεται γερμανική» διεκήρυσσε απερίφραστα.  «Η Ευρώπη γίνεται γερμανικότερη, τουλάχιστον όσον αφορά την οικονομία» πανηγύριζε και πρόσθετε ότι όχι μόνο στις διάφορες μεγάλες χώρες της ΕΕ, αλλά «και στις Βρυξέλλες έχει επικρατήσει εδώ και πολύ καιρό περισσότερος γερμανικός τρόπος σκέψης από όσο θέλουμε να παραδεχτούμε».Η σοσιαλδημοκρατική εφημερίδα καλούσε μάλιστα τις ελίτ της Γερμανίας να εξηγήσουν στους πολίτες της χώρας τους αυτή τη «γερμανική ιστορία επιτυχίας» η οποία «υπόσχεται ένα χάπι εντ»! Η αλήθεια είναι ότι την Παρασκευή οι εργασίες της συνόδου κορυφής της ΕΕ απέδειξαν ότι, πέρα από τις αντιρρήσεις σε επιμέρους θέματα χωρών δευτερεύουσας σημασίας (Ισπανίας, Πορτογαλίας, Βελγίου, Αυστρίας, Λουξεμβούργου κ.ά.), η Γερμανίδα καγκελάριος Ανγκελα Μέρκελ πέτυχε τον στόχο της, έχοντας εκ των προτέρων εξασφαλίσει την πολιτική στήριξη του Γάλλου προέδρου Νικολά Σαρκοζί. Κανένας ηγέτης δεν τόλμησε να φέρει αντίρρηση επί της αρχής στην εξωφρενική από πολιτική σκοπιά απαίτηση της Μέρκελ να αναθεωρηθούν τα... Συντάγματα όλων των κρατών - μελών της ευρωζώνης, αλλά και όσων κρατών φιλοδοξούν να μπουν στη ζώνη του ευρώ κάποια στιγμή στο μέλλον, προκειμένου να μπουν συνταγματικά άρθρα που θα απαιτούν τα ελλείμματα να είναι υποχρεωτικά κάτω από κάποιο ποσοστό του ΑΕΠ ή και εντελώς μηδενικά και κάτι αντίστοιχο να ισχύει και για το δημόσιο χρέος! Εδώ εγείρονται δύο κολοσσιαία ζητήματα.Το πρώτο είναι πολιτικοοικονομικό. Η συνταγματική (!) απαγόρευση της ύπαρξης ελλείμματος αναγορεύει ουσιαστικά τον νεοφιλελευθερισμό και την αιώνια λιτότητα σε... μοναδική επιτρεπτή οικονομική πολιτική! Θέτει... εκτός νόμου όχι μόνο οποιαδήποτε σοσιαλδημοκρατική οικονομική πολιτική ανταποκρινόμενη υποτυπωδώς στις υποτιθέμενες αρχές αυτού του πολιτικοοικονομικού ρεύματος, αλλά μέχρι και τον... κεϊνσιανισμό! Καμιά πολιτική που βασίζεται στην κρατική σε κάποια φάση χρηματοδότηση της οικονομικής ανάπτυξης και η οποία αναπότρεπτα οδηγεί σε προσωρινά ελλείμματα, δεν θα είναι πλέον όχι μόνο ανεκτή αλλά ούτε καν νόμιμη! Οχι απλώς μη νόμιμη, αλλά αντισυνταγματική!Η συνταγματική απαγόρευση κρατικών ελλειμμάτων ισοδυναμεί με την κήρυξη νεοφιλελεύθερης οικονομικής δικτατορίας. Δεν είναι τυχαίο ότι μέχρι τώρα καμία χώρα δεν είχε καν διανοηθεί να περάσει τέτοια συνταγματική διάταξη που να ορίζει μία και μοναδική πολιτική, αυτή της αιώνιας λιτότητας για τους εργαζόμενους και τους συνταξιούχους, ως αποκλειστικά επιτρεπτή, βγάζοντας παράνομες όλες τις άλλες οικονομικές αντιλήψεις και θεωρίες.Δεν έχει καμιά σημασία αν κάποιος ενστερνίζεται την άποψη των μηδενικών ελλειμμάτων. Αυτό καθορίζει απλώς την πολιτική του στάση και τις πολιτικές του κομματικές προτιμήσεις. Αυτό είναι απολύτως θεμιτό. Εκείνο που είναι εντελώς απαράδεκτο και αντιδημοκρατικό είναι να απαγορεύει σε οποιαδήποτε κυβέρνηση να ασκήσει άλλη, διαφορετική πολιτική. Χώρια που αν αναγάγουμε μια οικονομική αντίληψη σε συνταγματικό καθήκον όλων των πολιτών της χώρας, ελάχιστα απέχουμε πλέον από το να αρχίσουν και οι δικαστικές διώξεις εναντίον όσων υποστηρίζουν την εφαρμογή άλλης πολιτικής, αφού αυτή θα είναι «αντισυνταγματική»! Το ότι θα φτάναμε στο σημείο να διώκονται ως «επιδιώκοντες την ανατροπή της συνταγματικής τάξης» ακόμη και οι οπαδοί του... κεϊνσιανισμού (!), μιας αστικής οικονομικής θεωρίας που κυριάρχησε με διάφορες παραλλαγές στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ τουλάχιστον για τριάντα - σαράντα χρόνια μετά τον πόλεμο, δεν θα μπορούσε να το φανταστεί ούτε ο πιο διεστραμμένος εγκέφαλος...Το δεύτερο ζήτημα που εγείρεται είναι ότι, αν εκφυλιστεί σε τέτοιο βαθμό η έννοια του Συντάγματος μιας χώρας ώστε να αναθεωρείται για να υποτάσσεται σε ζητήματα της τρέχουσας πολιτικής της κάθε κυβέρνησης, καταλύεται πλήρως ένας θεμέλιος λίθος της αστικής δημοκρατίας, όπως τη γνωρίσαμε τους τελευταίους δύο αιώνες. Πολύ επικίνδυνες ιστορίες έχουν ανοίξει οι ηγέτες της ΕΕ που προοιωνίζονται ένα εφιαλτικό μέλλον, αν αφεθούν να υλοποιήσουν ανενόχλητοι τα σχέδιά τους. ΕκπληξηΔεν αντιδρούν οι σοσιαλιστές Η ΕΚΤΡΟΠΗ προς ολοκληρωτικού τύπου μορφές οικονομικής διακυβέρνησης που προσπαθούν να επιβάλουν στην Ευρώπη η Γερμανίδα καγκελάριος Ανγκελα Μέρκελ και οι δεξιοί ομοϊδεάτες της, που ηγούνται σχεδόν όλων των κυβερνήσεων των χωρών - μελών της ΕΕ, είναι μια απεχθής εξέλιξη. Δεν μπορεί να ισχυριστεί όμως κανείς ότι μια τέτοια πολιτική είναι ξένη προς τη σύγχρονη δεξιά ιδεολογία. Αντιθέτως, εμβρόντητος μένει κανείς από το γεγονός ότι δεν αντέδρασε κανένας από τους σοσιαλιστές ηγέτες που παραβρέθηκαν στη σύνοδο κορυφής με επικεφαλής τον πρόεδρο της Διεθνούς τους Γιώργο Παπανδρέου. Οι δεξιοί θέλουν να κηρύξουν αντισυνταγματική την υποτιθέμενη οικονομική πολιτική των σοσιαλιστών και αυτοί σιωπούν! Τέτοιος εκφυλισμός πια... ΕΘΝΟΣ   |
| Ο ΟΥΜΑΡΩΦ ΑΙΜΑΤΟΚΥΛΗΣΕ ΤΟ ΑΕΡΟΔΡΟΜΙΟ ΤΗΣ ΜΟΣΧΑΣ Posted: 07 Feb 2011 11:13 PM PST Την ευθύνη για την επίθεση στο αεροδρόμιο Ντομοντέντοβο της Μόσχας στις 24 Ιανουαρίου, όπου σκοτώθηκαν 36 άνθρωποι, ανέλαβε ένας από τους πιο καταζητούμενους της Ρωσίας, ο Τσετσένος αντάρτης, Ντόκου Ουμάροφ. Ο Ουμάροφ εμφανίζεται μόνος, ντυμένος με στολή παραλλαγής και μιλά στην κάμερα: «Αυτή η ειδική επιχείρηση έγινε σύμφωνα με τις οδηγίες μου και Θεού θέλοντος, οι επιχειρήσεις σαν αυτή θα συνεχιστούν και θα ολοκληρωθούν».Παράλληλα, συνεχίζει να διαφωνεί ότι οι μουσουλμάνοι βρίσκονται πίσω από επιθέσεις σε όλο τον κόσμο, αναφερόμενος στην κατάσταση στο Σουδάν, ενώ κατηγορεί τα «σιωνιστικά και χριστιανικά καθεστώτα στο Ισραήλ και την Αμερική». Ο Ουμάροφ είπε ότι εκείνος και οι μαχητές τους «διενεργούν την τζιχάντ του Καυκάσου σήμερα για να θεμελιώσουν τον λόγο του Αλλάχ» και «εκατοντάδες αδελφοί είναι έτοιμοι να θυσιαστούν προκειμένου να πολεμήσουν με το ρατσιστικό καθεστώς της Ρωσίας».Υποσχόμενος «τακτικές, βαθύτερες και πιο δυναμικές επιθέσεις», είπε ότι εύχεται πως όλο αυτό το αίμα δεν έχει οδηγήσει την Ρωσία να φύγει από τον Καύκασο.Ρώσοι ερευνητές δήλωσαν ότι ο βομβιστής αυτοκτονίας στο Αεροδρόμιο Ντομοντέντοβο ήταν ένας 20χρονος από τον Βόρειο Καύκασο. Ο Ουμάροφ είναι ο ηγέτης του «Εμιράτου του Καυκάσου», μια ισλαμιστική στρατιωτική ομάδα που δρα στον βόρειο Καύκασο και είναι ένας από τους λίγους επιφανείς Τσετσένους αντάρτες που παραμένουν ενεργεί, έχοντας μάλιστα υπηρετήσει και ως υπουργός Ασφαλείας στην τσετσενική αυτονομιστική κυβέρνηση από το 1996 έως το 1999.Επίσης, είχε αναλάβει την ευθύνη για τις επιθέσεις αυτοκτονίας το Μάρτιο του 2010 στο μετρό της Μόσχας, όπου έχασαν τη ζωή τους 39 άνθρωποι, ενώ είχε οργανώσει την επίθεση στο τρένο που εκτελούσε το δρομολόγιο Μόσχα - Αγία Πετρούπολη, τον Νοέμβριο του 2009. Στην βομβιστική επίθεση στο αεροδρόμιο της Μόσχας έχασαν την ζωή τους 36 άνθρωποι, ανάμεσά τους και επτά ξένοι. Την στιγμή εκείνη η αίθουσα αφίξεων ήταν γεμάτη κόσμο, καθώς είχαν προσγειωθεί αρκετές διεθνείς πτήσεις. ΕΘΝΟΣ |
Τετάρτη 9 Φεβρουαρίου 2011
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παράκληση: Μη βάζετε σχόλια με υβριστικό περιεχόμενο.
Τ α σχόλιά σας ας είναι κόσμια