Η ταφόπλακα της 11ης Μαρτίου
Στη σύνοδο της 11ης Μαρτίου οι ηγέτες της ΕΕ συμφώνησαν κατ΄αρχάς σε ορισμένες κρίσιμες αποφάσεις, τόσο για το μέλλον και την ποιότητα ζωής των ευρωπαικών λαών, όσο και για το μέλλον και την ποιότητα ζωής ειδικότερα του Ελληνικού λαού.
Την απόφαση, λίγο πολύ, όλοι την έχουμε διαβάσει και την γνωρίζουμε. Δέν θα επικεντρωθώ να αναλύσω αυτά που θα συμβούν γενικότερα στην ΕΕ αλλά αυτά που θα συμβούν ειδικότερα στην Ελλάδα.
Κατ΄αρχάς να δούμε σφαιρικότερα την πανηγυριώτικη χαρά που εξέφρασε ο Πρωθυπουργός, εάν πράγματι έχει βάση ή απλώς κινείται στα πλαίσια επικοινωνιακής τακτικής, στηριζόμενης στην άγνοια του Ελληνικού λαού.
1. Επιμήκυνση της περιόδου αποπληρωμής του επιμέρους χρέους των 110 δις ευρώ απο 3 χρόνια σε 7,5 χρόνια, με ταυτόχρονη μείωση του επιτοκίου κατα 1%.
Πολλοί απλοί άνθρωποι, ακούγοντας αυτή τη «διευκόλυνση» έσπευσαν τουλάχιστον να ανασάνουν ανακουφιστικά, με την έννοια ότι δέν υπάρχει η αναγκαιότης της αποπλήρωσης των 110 δις στο τέλος της τριετίας, η οποία ήταν πασίγνωστο πλέον ότι δέν θα μπορούσε να συμβεί με δεδομένο και το υπόλοιπο χρέος. Τα πράγματα όμως δέν είναι ακριβώς έτσι, για τον απλούστατο λόγο ότι επιμήκυνση δέν σημαίνει μόνο μετάθεση της αποπληρωμής σε μακρύτερο χρόνο (πολύ ωραίο για νάναι αληθινό), αλλά και την πανάκριβη πληρωμή αυτής της μετάθεσης. Δέν είναι απαραίτητο κάποιος να έχει πρόσβαση στους μαθηματικούς τύπους που καθορίζουν τις αποδόσεις των ομολόγων και άρα να αντιληφθεί τους υπολογισμούς των τόκων του δανείου. Μπορεί απλά να έχει την εμπειρία του πάρε-δώσε ενός πολίτη με μιά τράπεζα (μέσω ενός δανείου π.χ.) και την ετήσια τοκοχρεωλυτική υποχρέωση. Σε αυτό το σημείο θα μεταφέρω το παράδειγμα που αναφέρει ο Μπογιόπουλος σε άρθρο του στον Ριζοσπάστη, που κατα την γνώμη μου είναι πολύ διευκρινιστικό και κατανοητό ακόμα και απο τον πιό ανόητο και δύσπιστο :
Για ένα δάνειο 110 δισ. ευρώ με επιτόκιο 5,2% και εξόφληση σε πέντε χρόνια οι τόκοι είναι 18 δισ. ευρώ.
Για ένα δάνειο 110 δισ. ευρώ με επιτόκιο 4,2% και εξόφληση σε δέκα χρόνια οι τόκοι είναι (τουλάχιστον) 27 δισ. ευρώ.
Εχει απόλυτο δίκαιο και έτσι ακριβώς είναι, δηλαδή ο διπλασιασμός του χρόνου αποπληρωμής σημαίνει ταυτόχρονα και διπλασιασμό των τόκων έστω και άν οι τόκοι μειωθούν κατά 1%!!!!!!
Πού βρίσκεται λοιπόν η χαρά και ανακούφιση του Γιωργάκη του Ψευτοθόδωρου, εκτός απο την ελπίδα του ότι το πόπολο δέν θα πάρει είδηση (για ακόμη μιά φορά) τις ψεματούκλες που αμολάει ;;
«6 δις ευρώ κέρδος θάχει η χώρα μας», διακήρυξε ο αθεόφοβος ανερυθρίαστα και όσο και άν το ψάξουμε, όχι μόνο δέν το βρίσκουμε αλλά ανακαλύπτουμε ότι θα επιβαρυνθούμε με επιπλέον τόκους και απο πάνω ! Είναι άραγε ο πρωθυπουργός ο απόλυτος ορισμός της άγνοιας ή του ψεύδους ; Πιθανότατα να είναι ο απόλυτος ορισμός του άθλιου συνδυασμού και των δύο ταυτόχρονα.
2. Το αντάλλαγμα της πιό πάνω διευκόλυνσης είναι η συμφωνία του Γιωργάκη τσολάκογλου στο Σύμφωνο της Ανταγωνιστικότητας (ή Σύμφωνο για το Ευρώ).
Τί προβλέπει αυτό το Σύμφωνο για την χώρα μας, σύμφωνα πάντα με τα γραφόμενα της απόφασης των ηγετών της ΕΕ : «Να συνεχίσει αποφασιστικά τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, να αυξήσει τη δημιουργία ικανοτήτων για την εφαρμογή τους, να ολοκληρώσει πλήρως και ταχέως το πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων και αξιοποίησης της ακίνητης περιουσίας του Δημοσίου ύψους 50 δισ. ευρώ που έχει αναγγείλει και να εισαγάγει ένα αυστηρό και σταθερό δημοσιονομικό πλαίσιο με την ισχυρότερη δυνατή νομική βάση που θα πρέπει να αποφασισθεί από την ελληνική κυβέρνηση».
Ας δούμε όλα τα σημεία της παραπάνω απόφασης, ένα πρός ένα, ώστε να γίνει κατανοητό και στον κάθε πικραμένο ή χαζοχαρούμενο (αδιάφορο) :
Διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις σημαίνει περαιτέρω απορρύθμιση των εργασιακών αμοιβών και σχέσεων, περιορισμός ασφαλιστικών και συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων, φορολογική εναρμόνιση σε όφελος των επιχειρήσεων και αυστηρότερη δημοσιονομική πειθάρχηση.
Με δεδομένη την καθίζηση των εσόδων το πρώτο δίμηνο του έτους λόγω της καλπάζουσας ύφεσης στη χώρα (μιάς ύφεσης που είναι κατα ομολογία της Τρόικας, πολύ μεγαλύτερη απο την προβλεπόμενη), με δεδομένη την ακόμη περισσότερη πτώση του ΑΕΠ απο τον προηγούμενο χρόνο στο 4,6%, με δεδομένη την ραγδαία αύξηση της Ανεργίας και τέλος με δεδομένη την απελπιστική θέση των ασφαλιστικών ταμείων να εκπληρώσουν τις υποχρεώσεις τους (έφτασε το ΙΚΑ να πληρώνει τις υποχρεώσεις του με repos!!), όλοι αντιλαμβανόμαστε ότι «η δημιουργία ικανοτήτων» που ζητάει η ΕΕ είναι νέα αντιλαικά μέτρα! Απο πού αλλού θα βγούν τα «έξοδα» για τα διαρθρωτικά μέτρα οέο ;
Οσον αφορά το θέμα της «ιδιωτικοποίησης και αξιοποίησης της ακίνητης περιουσίας του Δημοσίου ύψους 50 δισ. Ευρώ», θα πρέπει να επισημάνουμε ότι :
Πρώτον, κρατικές επιχειρήσεις όπως τα ΕΛΤΑ, ο ΟΣΕ, η ΔΕΗ, το λιμάνι του Πειραιά, το Ελληνικό αεροδρόμιο της Αθήνας, η Εταιρία Υδάτων Θεσσαλονίκης, η Αγροτική Τράπεζα, οι οποίες δρομολογούνται για ιδιωτικοποίηση δεν μπορούν ν’ αποφέρουν πάνω από 15 δισ. Ευρώ!
Και δεύτερον και πολύ περισσότερο (κατ΄εμέ) σημαντικότερον, αν αύριο πουληθούν όλες οι συμμετοχές του Δημοσίου σε κερδοφόρες επιχειρήσεις, το κράτος θα χάσει μερικά δισεκατομμύρια ευρώ ετησίως απο τα μερίσματα αυτών των εταιρειών, κάτι που θα εκτινάξει το έλλειμμα στα ουράνια χωρίς έστω να μειώσει το χρέος σε κάποια σημαντικά κατώτερα επίπεδα !
Και επειδή ο Παπακωνσταντίνου αντιλαμβάνεται πλήρως ότι όσα ξεπουλήματα δημόσιας περιουσίας και άν κάνουνε τζίφος η υπόθεση της διαχείρισης, δίνοντας μιά συνέντευξη στο Dow Jones Newswire δήλωσε τα εξής : «Οι δανειακές μας ανάγκες ανέρχονται στα 66 δισ. δολάρια για το 2012. Τα υφιστάμενα δάνεια καλύπτουν ανάγκες 24 δισ. ευρώ. Τα υπόλοιπα θα πρέπει να προέλθουν από την αγορά, συμπεριλαμβανομένων χρεών 27 δισ. ευρώ από μακροπρόθεσμα δάνεια. Ελπίζουμε πως η αγορά θα ανοίξει για εμάς νωρίτερα από το 2012. Αν αυτό δεν συμβεί, τότε ίσως χρειαστεί να αντλήσουμε κεφάλαια από το EFSF» κατέληξε.
Και μπορεί να αρνήθηκε μιά νέα δανειακή σύμβαση συνοδευόμενη με νέα μνημόνια, αλλά το πλαίσιο των όρων που συμφώνησαν οι Ευρωπαίοι ηγέτες για την χορήγηση δανείου απο το EFSF το λέει ξεκάθαρα και με τέτοιο τρόπο ώστε οι αρνήσεις του Παπακωνσταντίνου να θυμίζουν τα πιστόλια στο τραπέζι και άλλες τεράστιες επικοινωνιακές παπαριές που αμόλαγε λίγο πρίν μπούμε υπο επιτήρηση. Χώρια τα αφάνταστης ελαφρότητας λογίδρια που έβγαζε, ομού μετα της αρχηγάρας του, ότι η υπογραφή του αρχικού μνημονίου θα μας επέτρεπε την έξοδο στις αγορές το 2012!
Τέλος, οι ηγέτες της ΕΕ ζητούν «την ισχυρότερη δυνατή νομική βάση που θα πρέπει να αποφασισθεί από την ελληνική κυβέρνηση»
Αυτό σημαίνει ότι ζητούν συνταγματική κατοχύρωση για το αυστηρό δημοσιονομικό πλαίσιο που ζητούν να εφαρμοσθεί ! Ας λέει ο Γιωργάκης και τα δημοσιοκαφρικά παπαγαλάκια ότι προσανατολίζεται σε νόμο. Ψεύδονται για ακόμη μιά φορά! Γιατί η ισχυρότερη νομική βάση δέν είναι ένας νόμος, που μπορεί να καταργηθεί ανά πάσα στιγμή, αλλά μόνο ένα συνταγματικό άρθρο.
Ολα τα παραπάνω που συμφώνησε ο περιχαρής πρωθυπουργός μας συνιστούν τα επιτύμβια γραφόμενα πάνω στη ταφόπλακα της χώρας. Η δέ 25η Μαρτίου (όπου και η οριστική υπογραφή της συμφωνίας) δέν θα είναι παρά το δεκαπενθήμερο μνημόσυνο του «μακαρίτη».
Αντε και με το καλό να επιβιώσουμε εμεις για να τον θυμώμαστε !
Σχόλια
-
“Μυρίζομαι αντισυνταγματικά τερατουργήματα και ίσως αποστασίες από κόμματα!”
Σιγά το δύσκολο, Icon.
Είναι πολλά τα λεφτά Άρη!
Και τη μάνα τους θα πουλούσαν κάτι παρτάλια από ‘κει μέσα, όχι το κόμμα ή την ιδεολογία τους, προκειμένου να πάρουν μερίδιο απ’ τα συμφωνηθέντα κέρδη.00Rate This
Προσπαθώ να υποθεσω και να καταλάβω πώς θα κάνουν συνταγματικές ρυθμίσεις με τις θεσμικές απαιτήσεις του μνημονίου, αφού δεν γνωρίζω αυτή η βουλή να είναι αναθεωρητική και αφού τέλος πάντων ακόμη και αν ήταν θα χρειαζόταν και πάλι η ενισχυμένη ψήφος των 180 ψήφων. Μυρίζομαι αντισυνταγματικά τερατουργήματα και ίσως αποστασίες από κόμματα!