Ο Γιώργος Παπανδρέου ξαναγίνεται Γιωργάκης..

Δευτέρα, 23 Μαΐου 2011

Ο Γιώργος Παπανδρέου ξαναγίνεται Γιωργάκης..

Share

Ένα άρθρο-φωτιά του Μάνου Στεφανίδη επίκουρου καθηγητή του Πανεπιστημίου Αθηνών αναφορικά με τον χαρακτήρα της σημερινής διακυβέρνησης της χώρας, που θεωρούμε ότι αξίζει να διαβαστεί, δημοσιεύθηκε στο capital.gr και το παρουσιάζουμε:
"Η κατασκευή της λαϊκής συναίνεσης είναι δομικό χαρακτηριστικό της....
δημοκρατίας αμερικανικού τύπου.

Γουόλτερ Λίπμαν (1889-1974)
Σταδιακά, ο Γιώργος Παπανδρέου ξαναγίνεται Γιωργάκης ακολουθώντας τη μοίρα του προκατόχου του και πολιτικού του alter ego (από τα παιδικά παίγνια lego) Κωστάκη. Κι όπου πριν αλέκτορα φωνήσαι όλοι αυτοί οι γελοίοι υμνητές της πρωθυπουργικής υπεροχής είναι υποχρεωμένοι πάλι να ξανακαταπιούν την μελίρρυτη, με το αζημίωτο, γλώσσα τους.
Βέβαια ο ΓΑΠ είναι ό,τι ανέκαθεν ήταν: ένας φοβικός αντικοινωνικός άνθρωπος περιορισμένων ικανοτήτων με προφανή την αδυναμία να πάρει έγκαιρα τις αναγκαίες αποφάσεις και με κατάδηλη εκφραστική-επικοινωνιακή υστέρηση. Στο μυαλό του Γιωργάκη τα προβλήματα είναι μπερδεμένα σαν το γόρδιο δεσμό, αποκτούν τις διαστάσεις ενός μεταφυσικού κακού και έχουν ως κολλητική ουσία την πατροπαράδοτη αλαζονεία των Παπανδρέου.
Οι συνεργάτες του Γιωργάκη γνωρίζουν πολύ καλά ότι ο Πρωθυπουργός συσκέπτεται μεν και μάλιστα με νευρωτικό, αγχωμένο τρόπο αλλά δεν αποφασίζει. Παράλληλα ακούει ευλαβικά και αμίλητος τις στρατιές των συμβούλων του αλλά δεν πραγματοποιεί καμία εισήγησή τους. Αυτό είναι το modus operandi του. Να συσκέπτεται αλλά να μην αποφασίζει, να αποφασίζει αλλά να μην εκτελεί, να εκτελεί αλλά να μετανιώνει και να ανακαλεί.
Επίσης είναι χαρακτηριστικό ότι ο ΓΑΠ εμπιστεύεται-όσο εμπιστεύεται- το πολύ στενό του πολίτ μπιρό, δύο-τρεις ανθρώπους του άμεσου προσωπικού του περιβάλλοντος, τους δύο αδελφούς του ενώ περιφρονεί βαθύτατα το κοινοβουλευτικό ΠΑΣΟΚ αλλά και όλους τους συνεργάτες του πατέρα του. Το πιο ανησυχητικό όμως είναι ότι ο Γιωργάκης τρέφει σχεδόν υπερβατική πίστη στον αμερικανικό παράγοντα με τρόπο ώστε να καθίσταται συνειδητά ή ασυνείδητα πειθήνιο όργανό του. Έτσι με περισσή αθωότητα ο Παπανδρέου ο Γ΄ εφαρμόζει πολιτικές που αντιστρατεύονται τα ευρωπαϊκά συμφέροντα ενώ για τα λεγόμενα «εθνικά θέματα» κυριαρχεί μαύρο σκοτάδι δηλαδή οι «χειρισμοί» του Δρούτσα.
Είναι τέλος χαρακτηριστικό πως οι εξ απορρήτων του Πρωθυπουργού είναι νεαροί τεχνοκράτες χωρίς κοινοβουλευτική ή διοικητική πείρα, μαθητευόμενοι μάγοι δηλαδή που οφείλουν την αιφνίδια, κατακόρυφη άνοδό τους στην ανασφάλεια του ηγεμόνα τους. Σκεφτείτε: ο πιο ικανός υπουργός της κυβέρνησης Παπανδρέου είναι και ο πιο αποτυχημένος: ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου.
Ένας άνθρωπος που θα διέπρεπε αν συνέχιζε να είναι κυβερνητικός εκπρόσωπος-ένα είδος Ρουσόπουλου του ΠΑΣΟΚ- αλλά ως τσάρος της οικονομίας ήταν προδιαγεγραμμένο πως θα τα θαλασσώσει. Βλέπετε, έχουν και οι επικοινωνιακές τακτικές τα όριά τους. Εκτός κι αν μερικοί ακόμα νομίζουν πως ικανός πολιτικός είναι αυτός που “γράφει” πιο ωραία από τον Πρετεντέρη και δεν τρέμει εμπρός στην Τρέμη.
Ο Παπανδρέου έγινε πρωθυπουργός από ένα πείσμα. Επειδή έτσι έπρεπε. Επειδή γι’ αυτό τον προετοίμαζε η μαμά του. Και γιατί βεβαίως ο Ελληνικός λαός είναι βαθιά συντηρητικός με ναΐφ πολιτικά ανακλαστικά. Στην Ελλάδα ανέκαθεν λάτρευαν βασιλιάδες, δικτάτορες, εθνάρχες, αρχηγούς πάσης φύσεως, θεόσταλτους ηγέτες που θα πραγμάτωναν τα πεπρωμένα της φυλής.
Κάποτε-κάποτε μεγέθη σαν του Βενιζέλου ή του Καραμανλή του πρεσβύτερου, κάποτε-κάποτε σαν του... Καρατζαφέρη. Εν πάση περιπτώσει ο Γιωργάκης εξελέγη ψευδόμενος, παρέλαβε την εξουσία μέσα σε υπνωτικό πανικό, διαλάλησε urbi et orbi την άθλια κατάστασή μας και μετά απορούσε γιατί μας εκμεταλλεύονται οι αισχροκερδείς αγορές.
Κατέστησε τη χώρα πειραματόζωο της ευρύτερης, ευρωπαϊκής κρίσης, εξιλαστήριο θύμα του χρηματοπιστωτικού Λεβιάθαν και βέβαια δεν είχε ούτε το σθένος ούτε την ψυχραιμία να διαπραγματευτεί εξαντλητικά, να λειτουργήσει πολιτικά, να συμπεριφερθεί ως πρωθυπουργός κι όχι ως εκ των προτέρων ηττημένος. Χωρίς μάλιστα να δώσει μάχη.
Αντί της μάχης ο ΓΑΠ και ο Παπακωνσταντίνου έδωσαν πολλούς «νικηφόρους» επικοινωνιακούς πολέμους. Παιδιά από οικογένεια, με άψογα αγγλικά και καλούς τρόπους ήταν βούτυρο στο ψωμί για πεπαλαιωμένες καραβάνες όπως ο Στρος Καν, ο Τρισέ, ο Σόρος ή η Μέρκελ.
Ηγετίσκοι χωρίς πολιτικό παράστημα, κοσμοπολίτες του συρμού χωρίς τρόμο ιστορίας ή συνείδηση του βαθύτερου εθνικού χρέους ανίκανοι είτε να εμπνεύσουν είτε να εμπνευστούν χρησιμοποιούν τους θεσμούς κατά το δοκούν, κοινοβουλευτικοί δικτατορίσκοι απεχθάνονται τα δημοψηφίσματα ακόμη για θέματα τέτοιας τρομακτικής σημασίας όπως το μνημόνιο, πειθαναγκάζουν την κομματική τους αγέλη να συμφωνεί-όπως εξάλλου και τα κρατικοδίαιτα συνδικάτα-ενώ συμφωνούν στο πόσο εμπνευσμένα ασκεί τα καθήκοντά του ο ανύπαρκτος, Πρόεδρος της Δημοκρατίας.
Και βέβαια, αποτυγχάνουν σε όλες τους τις προβλέψεις. Απ΄ την άλλη, τα συνταγματικά πραξικοπήματα εναλλάσσονται καταιγιστικά εφόσον η εξουσία είναι βαθύτατα αντιδημοκρατική αλλά ουδείς καταγγέλλει το συνταγματικό έλλειμμα στο οποίο βρίσκεται η χώρα. Το χρεοκοπημένο πολιτικό δυναμικό βολεύεται, βλέπετε απ’ αυτήν την αδιέξοδη κατάσταση. Κερδίζει χρόνο, σβήνει τα ίχνη της προδοσίας και του διαγουμίσματος, περιμένει την αλληλεγγύη των άλλων πολιτικών δυνάμεων στην ΕΕ.
Μια ολόκληρη επικράτεια μετριοτήτων, εντός και εκτός και μια Ευρωπαϊκή Ένωση που πρέπει να κοιτάξει την ιδρυτική της χάρτα από την αρχή. Ένα πάντως είναι βέβαιο: οι άνθρωποι αυτοί είναι αναπόσπαστο κομμάτι της κρίσης και άρα δεν μπορεί να καταστούν σημαιοφόροι της υπέρβασής της. Μ’ άλλα λόγια ο πανικός της κυβέρνησης συνεχίζεται αλλά και ο διαγκωνισμός των κομματικών φατριών για την επόμενη μέρα. Παρά τις καθησυχαστικές διαβεβαιώσεις, όλα είναι ανοιχτά, όλα παίζονται. Και μάλιστα εν ου παικτοίς...
Υ.Γ. Με εντυπωσιάζει πως τα ελληνικά ΜΜΕ αποσιωπούν πώς το περίφημο ΙΣΤΑΜΕ χρηματοδοτείται από το ίδρυμα Καντάφι. Είναι αλήθεια ή όχι; Πώς είπαμε ότι λέγεται ο πρωτότοκος γιός του δοκιμαζόμενου σοσιαλιστή ηγέτη;"

http://kanena2010.blogspot.com/

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

ΣΤΗΝ ΙΣΠΑΝΙΑ ΧΩΡΙΣ ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΚΑΙ ΔΝΤ ΑΛΛΑ ΜΕ ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ ΜΕΤΡΑ ΛΙΤΟΤΗΤΑΣ ΞΕΣΚΙΣΑΝΕ ΤΟΥΣ ΚΥΒΕΡΝΩΝΤΕΣ ΣΟΣΙΑΛΗΣΤΕΣ ΤΟΥ ΘΑΑΑΑ ΠΑΤΕΡΟ ΣΤΙΣ ΤΟΠΙΚΕΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ.
ΣΤΗΝ ΧΩΡΑ ΜΑΣ ΜΕ ΜΝΗΜΟΝΙΟ-ΔΝΤ (ΤΡΟΙΚΑ) ΔΩΣΑΜΕ ΨΗΦΟ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗΣ ΣΤΟΥΣ ΣΟΣΙΑΛΗΣΤΕΣ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΓΑΠ.

23 Μαΐου 2011 11:46 π.μ.

Ανώνυμος είπε...

Ζητώ απο καθε εντιμο ψηφοφορο του ΠΑΣΟΚ να με βοηθησει να καταλάβω τα παρακάτω:
Αγαπητοί πατριώτες που ψηφιζετε το σημερινό κυβερνητικό κόμα, καθότι πιστεύω οτι και εσεις δεν ειστε λιγότερο πατριώτες από εμένα, καθότι πιστεύω οτι και εσείς θίγεστε απο τα μέτρα της κυβέρνησης, καθότι πιστεύω οτι και εσάς άλλα σας έταξαν και άλλα κάνουν, καθότι και εσείς αποζητάτε το καλό αυτού του περίφανου τόπου που λέγεται ΕΛΛΑΔΑ και θέλετε και σεις όπως και εγώ, που δεν πιστεύω στο κομα σας, να επανακτήσετε την ελευθερία σας οσο γίνεται πιο γρήγορα, πήτε μου αυτός που μας κυβερνά έχει "σώας τας φρένας του", έχει επίγνωση του τι κάνει, έχει τις γνώσεις να κυβερνήσει, έχει τις γνώσεις του "crisis management", λειτουργεί με γνώμονα το εθνικό συμφέρον, δεν μας ξεπουλάει στους ξένους, δεν ειναι ξένος πράκτωρας, δεν ειναι αρχιερέας τους ψεύδους, δεν ειναι ΜΗ ΕΛΛΗΝΑΣ, δεν εργάζεται για ξένα συμφέροντα
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Ο Νr. 1 ΕΘΝΙΚΟΣ ΠΡΟΔΟΤΗΣ;
ΓΙΑΤΙ ΛΟΙΠΟΝ ΤΟΝ ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΕΤΕ ΚΑΙ ΣΥΜΒΑΛΕΤΕ ΚΑΙ ΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΟΛΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ;

23 Μαΐου 2011 12:02 μ.μ.