Αξιοθέατα της Χίου Δασκαλόπετρα

Ο βράχος της Δασκαλόπετρας, στη βορειότερη παραλία του Βροντάδου, είναι ένα από τα πιο γνωστά μνημεία του νησιού. Συνδέθηκε στενά με την παράδοση του Ομήρου και θεωρήθηκε το Σχολείο του μεγάλου ποιητή. Οι μαρτυρίες πολλών αρχαίων συγγραφέων συνηγορούν σε αυτήν την άποψη. Ο βράχος της Δασκαλόπετρας προξενούσε ζωηρό ενδιαφέρον και πάντοτε τον επισκέπτονταν οι περιηγητές του νησιού. Άλλοι τον θεωρούσαν σχολείο του Ομήρου, μάλιστα ο Richard Chandler (1764) ονόμασε το βράχο ιερό της Κυβέλης. Η Κυβέλη, η Μεγάλη Μήτηρ λατρευόταν στην αρχαία Χίο και υπήρχε ναός της πιθανόν στην περιοχή του Βροντάδου, όπου βρέθηκαν πολλά ανάγλυφα και αγάλματα καθώς και αναθηματική επιγραφή. Στα αρχαϊκά χρόνια η θεά παριστάνεται καθισμένη μέσα σε ναΐσκο, έτσι ο ναός χρονολογείται στα τέλη του 6ου π.Χ. αιώνα. Σήμερα είναι φοβερά καταστρεμμένο, λείπει εντελώς το επάνω μέρος και είναι φθαρμένη η επιφάνεια του. Ολύμποι Οι Ολύμποι είναι ένα μεσαιωνικό χωριό του 14ου αιώνα και βρίσκεται σε απόσταση 31 χιλιομέτρων από την πόλη της Χίου, 6 χιλιόμετρα από το Πυργί στο δρόμο προς τα Μεστά. Ανακηρύχθηκε διατηρητέο μνημείο. Τα σπίτια του χωριού είναι το ένα συνδεδεμένο σφικτά με το άλλο σχηματίζοντας ένα συμπαγές σχήμα. Οι δρόμοι είναι στενοί και σκυρόστρωτοι. Αυτός ο τύπος του κάστρου, κατασκευή με τέσσερις γωνίες, χτίστηκε για την προστασία εναντίον των συχνών επιθέσεων των Τούρκων από τους πειρατές, καθώς και για την καλύτερη καλλιέργεια των μαστιχόδενδρων. Το χωριό βρίσκεται σε μικρές, άδενδρες κοιλάδες μακριά από τη θάλασσα. Τα περιμετρικά σπίτια εξωτερικά δεν είχαν ούτε πόρτες ούτε παράθυρα κι έβλεπαν μόνο μέσα στο χωριό. Οι εξωτερικοί τοίχοι περιλαμβάνουν γειτονικά παραπέτα με μικρούς πύργους στις γωνίες και μόνο μια θύρα, έτσι αν κάποιος κοιτάξει το χωριό απέξω, οι συνεχόμενοι τοίχοι των σπιτιών ακριβώς επειδή δεν έχουν πόρτες και παράθυρα δίνουν την αίσθηση του κάστρου. Μάλιστα στις γωνίες του χωριού υπήρχαν πύργοι. Οι κάτοικοι μπορούσαν να μπουν και να φύγουν από το χωριό μόνο μέσω μιας πόρτας η οποία βρίσκεται σήμερα στην τοποθεσία Κάτω Πόρτα. Στο κέντρο των Ολύμπων υψώνεται ο αμυντικός πύργος, ένας τύπος της Ακρόπολης- 20 μέτρα ύψος- όπου οι κάτοικοι είχαν σαν καταφύγιο σε περίπτωση επίθεσης. Οι δρόμοι είναι στενοί και πέτρινοι και συνδέονται με την κεντρική πλατεία. Σε μικρές αποστάσεις υπάρχουν εγκάρσιες στοές που υποστηρίζουν τις κατασκευές, καθώς επίσης και τους θόλους και τις στοές που υποστηρίζουν τα δωμάτια. Ο λειτουργικός χαρακτήρας των σπιτιών υποστηρίζει την άμυνα κι έτσι οι κάτοικοι ήταν ικανοί να μετακινούν τις σκεπές χωρίς να φαίνονται. Το σχήμα των τεσσάρων πλευρών αυτών των σπιτιών, η χονδρή δομή τους, το αμυντικό σύστημα, οι γκρι τοίχοι, οι μικρές περιοχές για γενική χρήση και η σχέση με τα άδενδρα, φυσικά περίχωρα πείθουν τους επισκέπτες ότι τα μεσαιωνικά χωριά της Χίου χτίστηκαν με βάση ένα σταθερό σχέδιο, το οποίο πιθανότατα να είχε υποβληθεί από τους Γενοβέζους. Ο επισκέπτης αξίζει να δει την Τράπεζα των Ολύμπων, ένα διώροφο κτίριο με μακρόστενες αίθουσες που σώζεται από την παλιά μεσαιωνική περίοδο σε πολύ καλή κατάσταση. Στη διάρκεια του χρόνου στους Ολύμπους λαμβάνουν χώρα πανηγύρια. Ξεχωρίζει αυτό της Καθαρής Δευτέρας κατά το οποίο γίνεται αναπαράσταση του παραδοσιακού εθίμου του Αγά ο οποίος διακωμωδεί τις δίκες των Τούρκων δικαστών όπως γίνονταν κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας. Η κοντινότερη, στο χωριό παραλία, είναι τα Κάτω Φανά σε μια απόσταση 6 χιλιομέτρων. Τα ερείπια του ναού του Φαναιού Απόλλωνα βρίσκονται στον ίδιο δρόμο. Κάμπος Ο Κάμπος από τις πιο όμορφες περιοχές του νησιού, είναι κατάφυτη έκταση στα νότια της πόλης που καλύπτεται κυρίως από περιβόλια εσπεριδοειδών. Τα υπόγεια ύδατα της περιοχής, τα οποία πηγάζουν από τα γύρω βουνά κάνουν τον Κάμπο έναν απέραντο πορτοκαλεώνα. Το χώρο επέλεξαν τόσο οι Γενοβέζοι, για να κτίσουν τις επαύλεις τους το 14ο αιώνα όσο και οι ντόπιοι αριστοκράτες στα μετέπειτα χρόνια (Ράλληδες, Αργέντηδες, Πετροκόκκινοι, Καλβοκορέσηδες κ.α), δημιουργώντας ένα νέο κοινωνικό-οικονομικό πλέγμα. Ψηλοί τοίχοι από θυμιανούσικη πέτρα προστατεύουν την κάθε ιδιοκτησία από τη σκόνη, τους αγέρηδες και το κρύο. Τα περιβόλια ποτίζονται από πηγάδια με μάγγανο που στο παρελθόν γύριζαν με ζώα ενώ τώρα η άρδευση γίνεται με σύγχρονα μέσα. Περίτεχνες στέρνες, κοσμημένες με μαρμάρινα ανάγλυφα και κρουνούς, κατέχουν περίοπτη θέση στο χώρο της αυλής. Σκιεροί δρόμοι, κήποι λουλουδιών κι αναρριχώμενα γιασεμιά δημιουργούν ένα μοναδικό περιβάλλον. Τα σπίτια με δύο έως τρία πατώματα υψώνονται επιβλητικά πάνω από τις κορφές των δέντρων, για να εξασφαλίσουν πανοραμική θέα στους κυρίους τους παράλληλα με τον έλεγχο του κτήματος. Εσωτερικά και εξωτερικά κλιματοστάσια δεμένα με το κτιριακό συγκρότημα επιτελούν λειτουργικούς σκοπούς. Αψιδωτές πόρτες και παράθυρα, στοές από μαρμάρινα κολωνάκια, μπαλκόνια που υποστοιβάζονται από μικρές αψίδες και πελώριες αυλόπορτες με θυρεούς και διάφορα ανάγλυφων, βοτσαλωτές αυλές και ζωγραφιστά ταβάνια, προσδίδουν μια ιδιαιτερότητα στον ξεχωριστό αρχιτεκτονικό τοπικό ρυθμό της περιοχής , ένα αποτέλεσμα των τοπικών συνθηκών. Δυστυχώς η σφαγή του 1822 και ο σεισμός του 1881 κατέστρεψαν αυτά τα σημαντικά οικοδομήματα. Νένητα Τα Νένητα είναι ένα από τα μεγαλύτερα χωριά της νότιας Χίου μαζί με το Πυργί, την Καλαμωτή, τους Ολύμπους και τα Μεστά. Βρίσκεται 17 χιλιόμετρα νότια της πόλης της Χίου κι έχει θέα τα μικρασιατικά παράλια. Το όνομα προέρχεται από την ελληνική λέξη «Νεόκτιτα» που σημαίνει πρόσφατα κτισμένα και αναφέρεται στα αγροκτήματα που αποκτήθηκαν το 16ο αιώνα. Το χωριό χτίστηκε όπως τα άλλα μεσαιωνικά χωριά των Μαστιχοχωρίων αλλά υπέστη το σεισμό του 1881 και σήμερα μερικώς διατηρεί την μεσαιωνική του αρχιτεκτονική. Ο παράδεισος των Νενήτων είναι η παραλία της Βοκαριάς, η οποία βρίσκεται σε πολύ κοντά στα μικρασιατικά παράλια. Δίπλα στο χωριό των Νενήτων υπάρχει το Μοναστήρι των Παμμεγίστων Ταξιαρχών, που ιδρύθηκε το 1305. Πυργί Ολόκληρο το χωριό Πυργί, το οποίο βρίσκεται 25 χιλιόμετρα από την πόλη της Χίου, είναι ένα από χωριά που διατηρείται έτσι όπως κτίστηκε. Χαρακτηριστικά που κάνουν το χωριό μοναδικό είναι οι στενοί δρόμοι, αμέτρητες εκκλησίες και ο βυζαντινός ναός των Αγίων Αποστόλων του 13ου αιώνα σε συνδυασμό με τη μοναδική ασπρόμαυρη γεωμετρική διακόσμηση των εξωτερικών τοίχων των σπιτιών – ξυστά-. Το Πυργί έχει αναδειχθεί διατηρητέο μνημείο. Τα σπίτια του χωριού είναι σφιχτά δεμένα το ένα με το άλλο ώστε να σχηματίζουν ένα συμπαγή δομή. Τα σοκάκια είναι πλακόστρωτα και στενά. Αυτός ο τύπος φρουρίου, τετράγωνης και γωνιακής δομής, χτίστηκε για προστασία από τις συχνές επιδρομές των πειρατών και των Τούρκων, καθώς και για καλύτερη καλλιέργεια των μαστιχόδενδρων. Το χωριό βρίσκεται σε μικρές, άδενδρες κοιλάδες μακριά από τη θάλασσα. Οι εξωτερικοί τοίχοι περιλαμβάνουν γειτονικά παραπέτα με μικρούς πύργους στις γωνίες και μόνο μια θύρα, έτσι αν κάποιος κοιτάξει το χωριό απέξω, οι συνεχόμενοι τοίχοι των σπιτιών ακριβώς επειδή δεν έχουν πόρτες και παράθυρα δίνουν την αίσθηση του κάστρου. Μάλιστα στις γωνίες του χωριού υπήρχαν πύργοι. Οι κάτοικοι μπορούσαν να μπουν και να φύγουν από το χωριό μόνο μέσω μιας πόρτας η οποία βρίσκεται σήμερα στην τοποθεσία Κάτω Πόρτα. Στο κέντρο του Πυργίου υψώνεται ο αμυντικός πύργος, όπου οι κάτοικοι είχαν σαν καταφύγιο σε περίπτωση επίθεσης. Οι δρόμοι είναι στενοί και πέτρινοι και συνδέονται με την κεντρική πλατεία. Σε μικρές αποστάσεις υπάρχουν εγκάρσιες στοές που υποστηρίζουν τις κατασκευές, καθώς επίσης και τους θόλους και τις στοές που υποστηρίζουν τα δωμάτια. Ο λειτουργικός χαρακτήρας των σπιτιών υποστηρίζει την άμυνα κι έτσι οι κάτοικοι ήταν ικανοί να μετακινούν τις σκεπές χωρίς να φαίνονται. Το σχήμα των τεσσάρων πλευρών αυτών των σπιτιών, η χονδρή δομή τους, το αμυντικό σύστημα, οι γκρι τοίχοι, οι μικρές περιοχές για γενική χρήση και η σχέση με τα άδενδρα, φυσικά περίχωρα πείθουν τους επισκέπτες ότι τα μεσαιωνικά χωριά της Χίου χτίστηκαν με βάση ένα σταθερό σχέδιο, το οποίο πιθανότατα να είχε υποβληθεί από τους Γενοβέζους. Στο Πυργί και στο Λιθί, ο επισκέπτης μπορεί να θαυμάσει τα ξυστά στις προσόψεις των σπιτιών. Αυτή είναι μια τεχνική σκαλίσματος με το χέρι γεωμετρικών μοτίβων σε άσπρο και μαύρο σε γύψο. Βασίζεται σε γύψο- άμμος που εφαρμόζεται στον τοίχο προσεκτικά βαμμένο άσπρο και στη συνέχεια σκαλίζονται τα γεωμετρικά σχέδια. Αυτά τα ξυστά, που θυμίζουν το ιταλικό Sgraffito, ένα τύπο διακόσμησης που πηγάζει από τη Γένοβα, κάνουν το Πυργί μοναδικό. Βολισσός Η Βολισσός βρίσκεται 40 χιλιόμετρα από την πρωτεύουσα του νησιού. Πρόκειται για ένα χωριό με μεγάλη ιστορία. Η Βολισσός, κατά τον Θουκυδίδη, ήταν κάποτε μια παλιά αιολική πόλη και φημίζονταν ως η γενέτειρα του Ομήρου. Στην κορυφή του λόφου κατασκευάστηκε ένα κάστρο τα μεσαιωνικά χρόνια. Το Βυζαντινό κάστρο είχε σχήμα τραπεζίου με έξι κυκλικούς πύργους. Μέσα στο κάστρο υπήρχαν αρκετά κτίρια, δεξαμενές και εκκλησίες. Υπήρχε επίσης ένα τούνελ που συνέδεε το Κάστρο με την ακτή και την περιοχή του Πύθωνα. Η Βολισσός είναι το μεγαλύτερο χωριό στη βορειοδυτική Χίο- στην περιοχή του βουνού Αμανή- και είναι επίσης η πρωτεύουσα του Δήμου Αμανής. Ο Μάναγρος, τα Μαγεμένα, η Γωνιά, τα Λιμνιά (λιμάνι το οποίο συνδέεται ακτοπλοϊκά με το νησί των Ψαρών), τα Λευκάθια, η Λήμνος, η Λάμσα, η Αγία Μαρκέλλα, είναι παραλίες του χωριού που βυθίζονται στην μπλε θάλασσα του Αιγαίου Πελάγους. Ανεμόμυλοι και ερείπια κάποιων νερόμυλων καθώς και πολλών βυζαντινών εκκλησιών στολίζουν τον περιβάλλοντα χώρο. Ο κύριος ναός του χωριού είναι αφιερωμένος στην «Μεταμόρφωση του Σωτήρος» και εορτάζει στις 6 Αυγούστου, άλλη εκκλησία του χωριού είναι αφιερωμένη στην Παναγία και εορτάζει στις 15 Αυγούστου. Στα τοπικά πανηγύρια στις 6 και 15 Αυγούστου ο επισκέπτης μπορεί να απολαύσει τη μουσική και χορευτική παράδοση των χωριών. Σε μικρή απόσταση από τη Βολισσό βρίσκεται το προσκύνημα της Αγίας Μαρκέλλας. Στις 22 Ιουλίου, χιλιάδες πιστοί έρχονται από διάφορα σημεία του νησιού αλλά και από διάφορα σημεία της Ελλάδας για την εορτή της Αγίας Μαρκέλλας. Ο αγιασμός εκπηγάζει από μια κοιλότητα μόλις πλάι από την παγωμένη θάλασσα. Βροντάδος Ο Βροντάδος είναι μια παραθαλάσσια πόλη εγκατεστημένη μεταξύ ελαιόδεντρων, κήπων και πολλών καρποφόρων δένδρων και συγκεκριμένα βρίσκεται στα βόρεια των Λιβαδίων (ένα βορειότερο προάστιο του Δήμου Χίου), τέσσερα χιλιόμετρα βόρεια της πόλης της Χίου και στην Ανατολή του βουνού Αίπος. Ο πληθυσμός του είναι 4500 άνθρωποι πολλοί από τους οποίους είναι πολύ καλοί ναυτικοί, έμποροι και επιστήμονες. Στην επανάσταση του 1821 προσέφεραν πολλά στον Ελληνικό Στόλο. Σήμερα, υπάρχουν ακόμη Βρονταδούσοι πλοιοκτήτες που τιμούν το χιώτικο και ελληνικό ναυτικό, με τους εμπορικούς τους στόλους. Σύμφωνα με την παράδοση, ο Χριστόφορος Κολόμβος επισκέφτηκε το Βροντάδο προκειμένου να μελετήσει τα ναυτικά σχεδιαγράμματα και να πληροφορηθεί από έμπειρους Βρονταδούσους ναυτικούς που θα μπορούσαν να τον βοηθήσουν για το σπουδαίο ταξίδι του για την ανακάλυψη της Αμερικής. Στην περιοχή αξίζει να θαυμάσει κανείς τους ανεμόμυλοι που υπάρχουν κι έχουν θέα την παραλία όπως επίσης και το λαογραφικό μουσείο του Φιλοπρόοδου Ομίλου. Στην απώτερη πλευρά του λιμανιού του Βροντάδου βρίσκεται η Πέτρα του Ομήρου, πρόκειται για ένα άβολο φυσικό βράχο όπου ο ποιητής λέγεται ότι δίδαξε. Στο Βροντάδο υπάρχουν τρεις εκκλησίες, μεταξύ των οποίων ο καθεδρικός του Αγίου Γεωργίου, η Παναγία η Ερυθιανή, με το όμορφο βοτσαλωτό προαύλιο της και η εκκλησία του Αγίου Μάρκου. Δύο χιλιόμετρα βόρεια βρίσκεται το μοναστήρι της Παναγίας της Μυρτιδιώτισσας που χτίστηκε το 1887 από τον Αρχιεπίσκοπο Χριστόφορο Σερεμεζή. Κοντά στο Βροντάδο, μόλις βόρεια της πόλης της Χίου βρίσκεται η εκκλησία του Αγίου Ισιδώρου, χτισμένη στο σημείο που βρέθηκε η πρώτη εκκλησία της Χίου, τον τρίτο αιώνα. Μωσαϊκά του 7ου αιώνα ανακαλύφθηκαν στην ερειπωμένη εκκλησία και σήμερα μπορεί κανείς να τα δει στο μουσείο. Καρδάμυλα Τα Καρδάμυλα βρίσκονται σε απόσταση 28 χιλιομέτρων απ΄ την πόλη της Χίου, προς τα βόρεια. Τα Καρδάμυλα χωρίζονται σε δύο χωριά. Τα Άνω Καρδάμυλα είναι το παλαιό χωριό και απλώνεται στον απόκρημνο λόφο «Βουνό της Γριας». Το χωριό χαρακτηρίζεται από την παραδοσιακή του αρχιτεκτονική, τους στενούς του δρόμους τα σκυρόστρωτα σοκάκια του και τα σπίτια του που είναι χτισμένα κυρίως από πέτρα. Στα Καρδάμυλα κατοικούν περίπου 2000 άνθρωποι και στα δύο χωριά. Τα παλαιά Καρδάμυλα περιγράφονται από τον Θουκιδίδη. Τα Καρδάμυλα αποτελούν τη γενέτειρα τους μαχητών της ανεξαρτησίας Χαρτουλάκη (την περίοδο του Μεσαίωνα) και Κοντανιγνώτη (το 1821στον πόλεμο της ανεξαρτησίας από τον τουρκικό ζυγό). Στα Καρδάμυλα γεννήθηκαν επίσης ο αξιοσέβαστος Νικηφόρος, ιστορικός της Νέας Μονής και ο Γεώργιος Ζολώτας, ιστορικός της Χίου. Το χαμηλότερο χωριό ονομάζεται Μάρμαρο κι απέχει 2 χιλιόμετρα από το ανώτερο χωριό. Το Μάρμαρο είναι χτισμένο στο εσωτερικό τμήμα της παραλίας και προστατεύεται από το μικρό νησάκι που καλείται και Νησί. Πολλά όμορφα αρχοντικά είναι κτισμένα από τους ναυτικούς και τους πλοιοκτήτες που έχουν προέλευση τα Καρδάμυλα. Διακριτικό σημείο του Μαρμάρου είναι το άγαλμα του Ναύτη των Καρδαμύλων, που δημιουργήθηκε από τον γλύπτη Απάρτη, το οποίο βρίσκεται στην πλατεία του λιμανιού. Τα να περπατάς στους στενούς δρόμους του Μαρμάρου είναι μια ευχάριστη εμπειρία η οποία κάνει κάποιον να αισθάνεται την τυπική νησιωτική ατμόσφαιρα της Χίου. Στα Καρδάμυλα πέρα από τις όμορφες και καθαρές παραλίες, ο επισκέπτης μπορεί να δει τον αρχαίο οικισμό Σπήλια, την εκκλησία του Αγίου Νικολάου, καθώς επίσης και άλλες μικρές εκκλησίες που είναι γεμάτες από τις προσφορές των οικογενειών των ναυτικών. Μεστά Τα Μεστά είναι ένα πολύ καλά διατηρημένο χωριό – κάστρο της βυζαντινής περιόδου (14ος και 15ος αιώνας). Έχει αναδειχθεί διατηρητέο μνημείο και βρίσκεται 35 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά της πόλης της Χίου Το καστροχώρι αυτό, σε οδηγεί πίσω στους αιώνες με τις λίγες αλλαγές που έχει υποστεί. Διατηρεί τα σπίτια του σφιχτά δεμένα το ένα με το άλλο ώστε να σχηματίζουν μία συμπαγή δομή.Οι δρόμοι είναι σκυρόστρωτοι και στενοί. Αυτός ο τύπος φρουρίου, τετράγωνης και γωνιακής δομής, χτίστηκε για προστασία από τις συχνές επιδρομές των πειρατών και των Τούρκων. Το χωριό βρίσκεται σε μικρή, άδενδρη κοιλάδα μακριά από τη θάλασσα. Οι εξωτερικοί τοίχοι περιλαμβάνουν γειτονικά παραπέτα με μικρούς πύργους στις γωνίες και μόνο μια θύρα, έτσι αν κάποιος κοιτάξει το χωριό απέξω, οι συνεχόμενοι τοίχοι των σπιτιών ακριβώς επειδή δεν έχουν πόρτες και παράθυρα δίνουν την αίσθηση του κάστρου. Μάλιστα στις γωνίες του χωριού υπήρχαν πύργοι. Οι κάτοικοι μπορούσαν να μπουν και να φύγουν από το χωριό μόνο μέσω μιας πόρτας η οποία βρίσκεται σήμερα στην τοποθεσία Κάτω Πόρτα. Στο κέντρο των Μεστών υψώνεται ο αμυντικός πύργος, ένας τύπος της Ακρόπολης τον οποίο οι κάτοικοι είχαν σαν καταφύγιο σε περίπτωση επίθεσης. Οι δρόμοι είναι στενοί και πέτρινοι και συνδέονται με την κεντρική πλατεία. Σε μικρές αποστάσεις υπάρχουν εγκάρσιες στοές που υποστηρίζουν τις κατασκευές, καθώς επίσης και τους θόλους και τις στοές που υποστηρίζουν τα δωμάτια. Ο λειτουργικός χαρακτήρας των σπιτιών υποστηρίζει την άμυνα κι έτσι οι κάτοικοι ήταν ικανοί να μετακινούνται στις σκεπές χωρίς να φαίνονται. Το σχήμα των τεσσάρων πλευρών αυτών των σπιτιών, η χονδρή δομή τους, το αμυντικό σύστημα, οι γκρι τοίχοι, οι μικρές περιοχές για γενική χρήση και η σχέση με τα άδενδρα, φυσικά περίχωρα πείθουν τους επισκέπτες ότι τα μεσαιωνικά χωριά της Χίου χτίστηκαν με βάση ένα σταθερό σχέδιο, το οποίο πιθανότατα να είχε υποβληθεί από τους Γενοβέζους. Ένα θαυμάσιο μνημείο που αξίζει να δει κανείς είναι η εκκλησία του Παλαιού Ταξιάρχη, μια θολωτή βασιλική, η οποία είχε δύο διαδρόμους το 1794 κι ένα ξύλινο ανάγλυφο εικονοστάσι, δείγμα της χιώτικης ξυλογλυπτικής. Στη διάρκεια του χρόνου στα Μεστά λαμβάνουν χώρα πανηγύρια. Ξεχωρίζει αυτό της Καθαρής Δευτέρας κατά το οποίο γίνεται αναπαράσταση του παραδοσιακού εθίμου του Αγά ο οποίος διακωμωδεί τις δίκες των Τούρκων δικαστών όπως γίνονταν κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας. Άλλα τοπικά πανηγύρια είναι πραγματοποιούνται στις 15 Αυγούστου και στις 8 Νοεμβρίου. Το λιμάνι των Μεστών βρίσκεται σε μια απόσταση 4 χιλιομέτρων από το χωριό.