Σχέδιο Μάρσαλ

Αναρτήθηκε από τον/την olympiada στο Αυγούστου 2, 2011

Γράφει ο ΔΕΥΚΑΛΙΩΝ

Επίκαιρη ερώτηση προς τον κ. Πρωθυπουργό κατέθεσε σήμερα ο Πρόεδρος του ΛΑ.Ο.Σ με θέμα: Το «σχέδιο Μάρσαλ» στην πράξη.

Μάλλον ο κύριος πρόεδρος δεν μπαίνει στον κόπο να διαβάσει και λίγο ιστορία για να μάθει τι ήταν το σχέδιο Μάρσαλ.

Επειδή το πρωτοείπε (κακώς) στη βουλή οικειοποιείται κάτι που ουδεμία σχέση έχει με την πραγματικότητα.

Τι ήταν λοιπόν το σχέδιο ΜΑΡΣΑΛ και τι σχέση έχει με αυτό που υποτίθεται πέτυχε ο ΓΑΠ και πανηγυρίζει ως νέος μέγας Αλέξανδρος;

Με τον όρο σχέδιο Μάρσαλ εννοείται η οικονομική ενίσχυση κρατών της ευρωπαϊκής ηπείρου, αποκύημα της εξωτερικής πολιτικής των Η.Π.Α. μετά τη λήξη του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου και της αντίληψης ότι η επικράτηση του κομμουνισμού θα αποτελούσε κίνδυνο για τα συμφέροντα και των Ηνωμένων Πολιτειών.

Επρόκειτο για οικονομική βοήθεια που χορηγήθηκε σε χώρες της Ευρώπης και αποσκοπούσε αφενός στην τόνωση των οικονομιών τους, (που με σημαντικά δάνεια χρηματοδότησαν έτσι τις κατεστραμμένες από τον πόλεμο αγορές τους) και αφετέρου, εξυπηρετούσε άμεσα την αμερικανική εξωτερική πολιτική, που επιθυμούσε να αποφευχθεί ο κίνδυνος να περιέλθουν οι χώρες αυτές, εξαιτίας ανέχειας, στη σφαίρα επιρροής της Σοβιετικής Ένωσης. Η χορηγία της βοήθειας αυτής δεν έγινε με διμερείς διαδικασίες αλλά, με όρους που τέθηκαν από την Ουάσιγκτον. Αυτοί περιλάμβαναν την καταστολή των κομουνιστικών απειλών και την έμμεση περιστολή της ανεξαρτησίας των δικαιούχων κρατών, μιας και με όπλο το μπλοκάρισμα των πιστώσεων η αμερικανική ηγεσία μπορούσε να πιέσει τις κυβερνήσεις σε περίπτωση που αρνούνταν να ανταποκριθούν στις επιθυμίες της.

Έτσι τον Ιούλιο του 1947 ιδρύθηκε η «Επιτροπή για την Ευρωπαϊκή Οικονομική Συνεργασία» (OEEC), που αποσκοπούσε στη διαχείριση του Σχεδίου Μάρσαλ, ενώ το 1949 ακολούθησε η ίδρυση από τους Σοβιετικούς του «Συμβουλίου Αμοιβαίας Οικονομικής Βοήθειας (COMECON).

Ο όρος “Σχέδιο Μάρσαλ” εδραιώθηκε ως μεταφορική έννοια, οποιουδήποτε μεγάλης κλίμακας κρατικού προγράμματος, που έχει ως στόχο να λύσει ένα κοινωνικό πρόβλημα. Χρησιμοποιείται κυρίως από τους Αμερικανούς φιλελεύθερους όταν ζητούν ομοσπονδιακή οικονομική κάλυψη για να διορθωθεί κάποια “αποτυχία” στον ιδιωτικό τομέα.

Αυτά τα ολίγα για να μπαίνουν τα πράγματα στη θέση τους και να μην λέει ο καθένας ότι θέλει και χρησιμοποιεί τους επικρατήσαντες όρους κατά το δοκούν, διότι αυτό αποτελεί παραχάραξη της ιστορίας, πράγμα στο οποίο τελευταία επιδίδεται ο Καρατζαφέρης. (Για παράδειγμα σε κάποια ομιλία του στη βουλή τελευταία, τον συμμοριτοπόλεμο, όπως τον αποκαλούσε, και επεκράτησε μετά το 1974 να λέγεται εμφύλιος, αυτός τον μετονόμασε σε εσωτερικό πόλεμο για να χαϊδέψει άραγε τα αυτιά ποίων;)