Αν είχαμε σοβαρό Κράτος και λειτουργούσαν οι θεσμοί, οι περισσότεροι πρωθυπουργοί του θα έπρεπε είτε να είχαν εκτελεστεί ή να ήταν ισοβίτες
Αναρτήθηκε από τον/την cretanpatriot στο 23/11/2011
Αντί να τους βάζουμε φυλακή, τους κάνουμε πρωθυπουργούς!
Ο Κ.Σημίτης (για να κρύψει 2,8 δισ. € ) μας χρέωσε με 16 δισ. στην Goldman Sachs!
Στα 16 δισ. ευρώ θα ανέλθει για την Ελλάδα το τελικό κόστος του περιβόητου swap της Goldman Sachs, που έλαβε χώρα επί κυβερνήσεως Σημίτη το 2001 με στόχο να κρύψει χρέος 2,8 δισ. ευρώ.
Στον ισολογισμό για το έτος 2010, που κατατέθηκε προχθές στη Βουλή από τον υπουργό Οικονομικών Ευ. Βενιζέλο, αναφέρεται ότι τη συγκεκριμένη χρονιά «το εκτός αγοράς» swap πρόσθεσε στο χρέος 5,2 δισ. ευρώ. Ηταν η χρονιά που το ποσό καταγράφηκε επίσημα στο χρέος, ύστερα από πιέσεις που άσκησαν η Eurostat και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
Αν στο ποσόν αυτό προσθέσουμε και τους τόκους (περίπου 300.000.000 ετησίως έως το 2037), το σύνολο του κόστους που θα …. >>>>>
Στα 16 δισ. ευρώ θα ανέλθει για την Ελλάδα το τελικό κόστος του περιβόητου swap της Goldman Sachs, που έλαβε χώρα επί κυβερνήσεως Σημίτη το 2001 με στόχο να κρύψει χρέος 2,8 δισ. ευρώ.
Στον ισολογισμό για το έτος 2010, που κατατέθηκε προχθές στη Βουλή από τον υπουργό Οικονομικών Ευ. Βενιζέλο, αναφέρεται ότι τη συγκεκριμένη χρονιά «το εκτός αγοράς» swap πρόσθεσε στο χρέος 5,2 δισ. ευρώ. Ηταν η χρονιά που το ποσό καταγράφηκε επίσημα στο χρέος, ύστερα από πιέσεις που άσκησαν η Eurostat και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
Αν στο ποσόν αυτό προσθέσουμε και τους τόκους (περίπου 300.000.000 ετησίως έως το 2037), το σύνολο του κόστους που θα …. >>>>>
καταβάλει η χώρα για το swap θα
ανέλθει στα 16 δισ., δηλαδή όσο κοστίζουν περίπου οι μισθοί των δημοσίων
υπαλλήλων για έναν χρόνο.
Ποιος νοιάζεται γι’ αυτά τα 16 δισ. ευρώ, όταν το δημόσιο χρέος στο τέλος του 2011 θα φτάσει στα 364 δισ. ευρώ, θα μπορούσε να ήταν ένα ρητορικό ερώτημα. Το συνολικό χρέος περικλείει εντός του πολλά από τα ανομήματα της Μεταπολίτευσης και ένα μεγάλο κομμάτι του ορθώνεται σήμερα περήφανο, υπό τη μορφή πολυτελών κατοικιών στα βουνά γύρω από το λεκανοπέδιο της Αττικής.
Η Goldman Sachs σε ένα και μόνο βράδυ από εκείνο το swap κέρδισε 400.000.000 ευρώ ντροπιάζοντας μια χώρα της Ευρώπης, της οποίας εκμεταλλεύτηκε την ανάγκη. Το περίεργο και αξιοσημείωτο είναι ότι για πολλά χρόνια μετά το 2001 (που έγινε το swap) η αμερικανική τράπεζα είχε προνομιακή πρόσβαση έως το 2010 σε γραφεία υπουργών της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ.
Το αστείο είναι ότι σήμερα πολλοί από τη Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ κάνουν ότι ποτέ δεν άκουσαν για την Goldman Sachs, ο αντιπρόσωπος της οποίας στην Ελλάδα άνοιγε με το «έτσι θέλω» τα υπουργικά γραφεία διακόπτοντας συσκέψεις ή οτιδήποτε άλλο. Οι Έλληνες υπουργοί (δίκην Φιλιππινέζας) χαμογελούσαν αμήχανα και συνεργάζονταν με τον τραπεζίτη επικυρίαρχο, που έκανε το κουμάντο. Ο αέρας της Goldman Sachs κόπηκε το 2010, όταν η αμερικανική επιτροπή κεφαλαιαγοράς άρχισε να ερευνά το θέμα, μια εξέλιξη που τότε τρόμαξε αρκετούς από «τους κυρίους με τα λευκά κολάρα» στην Ελλάδα.
Πολλοί θα ήθελαν να ξεχαστεί εκείνο το swap που μετέτρεψε την Ελλάδα σε αφρικανική χώρα, το οποίο ήταν και προάγγελος της απώλειας εθνικής κυριαρχίας που έφερε στη χώρα το Μνημόνιο.
Αυτό που ήταν εξοργιστικό και έξω από κάθε λογική ήταν η προμήθεια των 400.000.000 ευρώ που αποκόμισε σε μια νύχτα η Goldman Sachs. Αν αυτό συνέβαινε σε μιαν άλλη χώρα της Δύσης, η Goldman Sachs θα έμπαινε σε μαύρη λίστα και δεν θα έκανε ξανά δουλειά εκεί. Στην Ιταλία πριν από αρκετά χρόνια όταν μια παρόμοια αμφισβητήσιμη κίνηση έγινε από την Credit Suisse τής απαγορεύτηκε η είσοδος στο υπουργείο Οικονομικών για τρία χρόνια. Στην Ελλάδα συνέβη ακριβώς το αντίθετο· και τεράστια προμήθεια πληρώθηκε και οι πόρτες μας κατόπιν ήταν ορθάνοιχτες για να κάνουν τις δουλειές τους με το αζημίωτο οι άνθρωποι της Goldman Sachs.
Ειρήσθω εν παρόδω, τεράστιες προμήθειες συνεχίζουν και σήμερα να δίνονται στις τράπεζες, για διάφορες δουλειές. Χαρακτηριστικά, το 2010 οι προμήθειες προς τα πιστωτικά ιδρύματα, με βάση τα επίσημα στοιχεία, ανήλθαν στα 246.000.000 ευρώ έναντι προϋπολογισμένου στόχου 100.000.000 ευρώ.
Στην ίδια πάντως κατεύθυνση (δηλαδή της υπερχρέωσης των επόμενων γενεών) ήταν εκτός του συγκεκριμένου swap και οι μέθοδοι των τιτλοποιήσεων που εφάρμοζε η κυβέρνηση Σημίτη. Παρουσιάζοντας τις τιτλοποιήσεις σαν πανάκεια προεισπράττονταν έσοδα από τα λαϊκά λαχεία, το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων κ.λπ. Σήμερα, στον καιρό της φοβερής κρίσης, τα έσοδα λείπουν από τους συγκεκριμένους φορείς, καθώς είναι υποθηκευμένα για πολλά χρόνια. Το αποτέλεσμα είναι να καταβάλλει στους φορείς αυτούς κονδύλια ο Προϋπολογισμός, τα οποία προέρχονται από δανεισμό. Οι τιτλοποιήσεις «είχαν καταγγελθεί» από τη Νέα Δημοκρατία πριν από το 2004, η οποία μετά προσπάθησε και η ίδια να τις εφαρμόσει, ώσπου τις πάγωσε οριστικά η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
Ποιος νοιάζεται γι’ αυτά τα 16 δισ. ευρώ, όταν το δημόσιο χρέος στο τέλος του 2011 θα φτάσει στα 364 δισ. ευρώ, θα μπορούσε να ήταν ένα ρητορικό ερώτημα. Το συνολικό χρέος περικλείει εντός του πολλά από τα ανομήματα της Μεταπολίτευσης και ένα μεγάλο κομμάτι του ορθώνεται σήμερα περήφανο, υπό τη μορφή πολυτελών κατοικιών στα βουνά γύρω από το λεκανοπέδιο της Αττικής.
Η Goldman Sachs σε ένα και μόνο βράδυ από εκείνο το swap κέρδισε 400.000.000 ευρώ ντροπιάζοντας μια χώρα της Ευρώπης, της οποίας εκμεταλλεύτηκε την ανάγκη. Το περίεργο και αξιοσημείωτο είναι ότι για πολλά χρόνια μετά το 2001 (που έγινε το swap) η αμερικανική τράπεζα είχε προνομιακή πρόσβαση έως το 2010 σε γραφεία υπουργών της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ.
Το αστείο είναι ότι σήμερα πολλοί από τη Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ κάνουν ότι ποτέ δεν άκουσαν για την Goldman Sachs, ο αντιπρόσωπος της οποίας στην Ελλάδα άνοιγε με το «έτσι θέλω» τα υπουργικά γραφεία διακόπτοντας συσκέψεις ή οτιδήποτε άλλο. Οι Έλληνες υπουργοί (δίκην Φιλιππινέζας) χαμογελούσαν αμήχανα και συνεργάζονταν με τον τραπεζίτη επικυρίαρχο, που έκανε το κουμάντο. Ο αέρας της Goldman Sachs κόπηκε το 2010, όταν η αμερικανική επιτροπή κεφαλαιαγοράς άρχισε να ερευνά το θέμα, μια εξέλιξη που τότε τρόμαξε αρκετούς από «τους κυρίους με τα λευκά κολάρα» στην Ελλάδα.
Πολλοί θα ήθελαν να ξεχαστεί εκείνο το swap που μετέτρεψε την Ελλάδα σε αφρικανική χώρα, το οποίο ήταν και προάγγελος της απώλειας εθνικής κυριαρχίας που έφερε στη χώρα το Μνημόνιο.
Αυτό που ήταν εξοργιστικό και έξω από κάθε λογική ήταν η προμήθεια των 400.000.000 ευρώ που αποκόμισε σε μια νύχτα η Goldman Sachs. Αν αυτό συνέβαινε σε μιαν άλλη χώρα της Δύσης, η Goldman Sachs θα έμπαινε σε μαύρη λίστα και δεν θα έκανε ξανά δουλειά εκεί. Στην Ιταλία πριν από αρκετά χρόνια όταν μια παρόμοια αμφισβητήσιμη κίνηση έγινε από την Credit Suisse τής απαγορεύτηκε η είσοδος στο υπουργείο Οικονομικών για τρία χρόνια. Στην Ελλάδα συνέβη ακριβώς το αντίθετο· και τεράστια προμήθεια πληρώθηκε και οι πόρτες μας κατόπιν ήταν ορθάνοιχτες για να κάνουν τις δουλειές τους με το αζημίωτο οι άνθρωποι της Goldman Sachs.
Ειρήσθω εν παρόδω, τεράστιες προμήθειες συνεχίζουν και σήμερα να δίνονται στις τράπεζες, για διάφορες δουλειές. Χαρακτηριστικά, το 2010 οι προμήθειες προς τα πιστωτικά ιδρύματα, με βάση τα επίσημα στοιχεία, ανήλθαν στα 246.000.000 ευρώ έναντι προϋπολογισμένου στόχου 100.000.000 ευρώ.
Στην ίδια πάντως κατεύθυνση (δηλαδή της υπερχρέωσης των επόμενων γενεών) ήταν εκτός του συγκεκριμένου swap και οι μέθοδοι των τιτλοποιήσεων που εφάρμοζε η κυβέρνηση Σημίτη. Παρουσιάζοντας τις τιτλοποιήσεις σαν πανάκεια προεισπράττονταν έσοδα από τα λαϊκά λαχεία, το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων κ.λπ. Σήμερα, στον καιρό της φοβερής κρίσης, τα έσοδα λείπουν από τους συγκεκριμένους φορείς, καθώς είναι υποθηκευμένα για πολλά χρόνια. Το αποτέλεσμα είναι να καταβάλλει στους φορείς αυτούς κονδύλια ο Προϋπολογισμός, τα οποία προέρχονται από δανεισμό. Οι τιτλοποιήσεις «είχαν καταγγελθεί» από τη Νέα Δημοκρατία πριν από το 2004, η οποία μετά προσπάθησε και η ίδια να τις εφαρμόσει, ώσπου τις πάγωσε οριστικά η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
Υ.Γ. Συμφωνούμε κι επαυξάνουμε.
Στη φυλακή έπρεπε να μπουν οι κύριοι της φωτογραφίας, γιατί ζημίωσαν τη χώρα με δις ευρώ.
Like this:
One blogger likes this post.
Στέλιος Σπυριδάκης είπε
Κλεισθένης είπε
================================================
Ο Κλεισθένης γράφει.
Ο λεγόμενος δεξιός τύπος, οι δημοσιογράφοι που κινούνται στο ευρύτερο φάσμα της δεξιάς, και πολλοί ΝΔτες περίμεναν(;) απ’ τον Σαμαρά και το κόμμα της ΝΔ να
είναι
καταγγελτικό και καταδικαστικό στα όσα στραβά κι ανάποδα γίνονταν απ’ την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ αλλά
και απ’ την σημερινή «νόθα» κυβέρνηση «Πασοκδήμου».
Αναρωτιέμαι γιατί αναρωτιούνται;
Η ΝΔ ούτε θέλει ούτε μπορεί.
Το πως σχολιάζουν οι ΝΔτες στα δεξιά ιστολόγια και τι γράφουν είναι δηλωτικό του τι συμβαίνει.
Για να κάνεις ισχυρή, έντιμη και αποτελεσματική αντιπολίτευση πρέπει να έχεις πρότερο «έντιμο» βίο. «Ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθον βαλέτω».
Αυτό δεν χρειάζεται να το σκεφτεί κάποιος γιατί η πολιτική δράση των κυβερνήσεων Μητσοτάκη και Καραμανλή είναι σχετικά πρόσφατες και δεν έχουν την «έξωθεν καλή μαρτυρία».
Για να αντιπολιτευτείς πρέπει να έχεις άλλη πολιτική πρόταση.
Αν κάποιος παρακολουθήσει τα όσα δηλώνουν οι υπεύθυνοι της ΝΔ για το τι πρέπει να γίνει αντιλαμβάνονται εύκολα (όσο κι αν προσπαθούν να το κρύψουν) ότι ΠΑΣΟΚ, Πασοκδήμος και ΝΔ λένε επί της ουσίας τα ίδια.
Πως θα εναντιωθείς όταν συμφωνείς στην ουσία με τις ακολουθούμενες πολιτικές; Φτάνει η λεκτική διαφοροποίηση; Φτάνει το να λες ότι θέλεις ένα άλλο «απροσδιόριστο» μίγμα πολιτικής όταν σε όλες τις βασικές επιλογές συμφωνείς;
Οι ψευτοαντιμνημονιακοί παληκαρισμοί Σαμαρά το μόνο που κάνουν είναι να τον εκθέτουν, αναγκάζοντάς τον κάθε φορά σε πολιτική κολοτούμπα, κάτι που εξοργίζει του ΝΔτες.
Μπορεί η ΝΔ να συγκρουστεί με όσους την στήριζαν (τραπεζίτες, μεγαλοεργολάβοι, ΣΕΒ κτλ) και πιθανά θα την στηρίξουν;
Η πρόσφατη κόντρα ανάμεσα στον Κρανιδιώτη και τους «γόνους» αποκαλύπτει το χάσμα που υπάρχει ανάμεσα στην ηγεσία της ΝΔ και των ΝΔτων. Ο Κρανιδιώτης ξέρει τι λέει γι’ αυτό δέχτηκε την σκληρή επίθεση απ’ του νεοφιλελεύθερους «γόνους».
Η ομάδα των νεοφιλελεύθερων της ΝΔ αν και ισχνή μειοψηφία κατόρθωσαν επί Μητσοτάκη και Καραμανλή να έχουν την πρωτοκαθεδρία στο κόμμα και τον πρώτο λόγο στις κυβερνήσεις.
Φυσικά οι ΝΔτες όντες στην μέγιστή τους πλειοψηφία λαϊκοί δεξιοί και κεντρώοι ανέχτηκαν την καταστρεπτική νεοφιλελεύθερη ομάδα θέλοντας το κόμμα ενωμένο, ισχυρό και προπάντων στην κυβέρνηση.
Όσο υπήρχε η πιθανότητα η ΝΔ να κερδίσει με αυτοδυναμία τις εκλογές αυτά τα προβλήματα θάβονταν κάτω απ’ το «χαλί». Σήμερα με δεδομένο ότι η ΝΔ δεν πρόκειται να αποκτήσει αυτοδυναμία και ανεξέλεγκτη εξουσία, τα μαχαίρια βγήκαν απ’ τα θηκάρια και ούτε οι απειλές Σαμαρά για διαγραφή θα είναι αποτρεπτικές, για ενδεχόμενα νέα επεισόδια, στο «σίριαλ» του εσωκομματικού «πολέμου».
Η προσπάθεια για «ντοπάρισμα» των πολιτών με μια σκληρή αντιπολίτευση και παροχολογία δεν πρόκειται να αποδώσει το επιθυμητό αποτέλεσμα της αυτοδυναμίας και γι’ αυτό δεν γίνονται.
Πιστεύουν στη ΝΔ ότι μια πιο «λάιτ» αντιπολίτευση χωρίς παροχολογία θα την καταστήσει αξιόπιστη. Ξεχνούν όμως εύκολα κάτι που δεν ξεχνούν οι πολίτες. Το πρόσφατο παρελθόν.
Το ισχυρό «ιδεολόγημα» της ΝΔ ότι ανήκουμε στη δύση, της αφαιρεί κάθε δυνατότητα αντιπολίτευσης σε όσους δρουν πολιτικά υπέρ της παραμονής μας στο ευρώ, την ευρωζώνη και την ΕΕ.
Η Ελλάδα δεν ανήκει στην δύση, είναι ανάμεσα στους δυτικούς και την ανατολή. Εκεί ήταν ανέκαθεν. Ανήκει στο ορθόδοξο τόξο που αρχίζει απ’ την Κύπρο και φτάνει μέχρι την Ρωσία. Είναι στη ζώνη που χωρίζει τους καθολικούς απ’ τους μουσουλμάνους.
Η Ελλάδα εδώ και χιλιετίες έπαιρνε από τους άλλους πολιτισμούς ότι καλό είχαν να προσφέρουν και το μετουσίωνε σε Ελληνικό κάνοντάς του τις απαιτούμενες μετατροπές. Ο δόγμα ότι ανήκουμε στη δύση μας κατάστρεψε.
Το Ελληνικό πατριωτικό κίνημα που υπάρχει σε όλα σχεδόν τα κόμματα αν μπορέσει να βρει ενιαία εκπροσώπηση θα επανατοποθετήσει την χώρα μας στην σωστή πολιτισμική και γεωστρατηγική της θέση. Αυτό δεν μπορεί να το κάνει ούτε η δηλωμένη υπέρ της δύσης ΝΔ ούτε το μεταλλαγμένο σημερινό ΠΑΣΟΚ. Δυστυχώς η ευρωλαγνεία αφαίρεσε κάθε ψήγμα πατριωτισμού απ’ αυτά τα κόμματα.
Οι διαλυτικές εξελίξεις στην ΕΕ ίσως να προλάβουν το εξελισσόμενο υπερκομματικό πατριωτικό κίνημα και έτσι η Ελλάδα να επανέλθει στον φυσικό της χώρο ανάμεσα στην δύση και την ανατολή χωρίς εσωτερικές αναταράξεις.
Ανώνυμος είπε
Κάνοντας ένα βήμα πίσω και κοιτώντας τη μεγαλύτερη δυνατή εικόνα, μπορούμε να δούμε πώς, τη δεδομένη χρονική στιγμή, θα έχουμε το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα για την πατρίδα; Αν εφαρμοστεί το σύνολο τού προγράμματος με τα PSI στο Αγγλικό δίκαιο, η Ελλάδα εντός 2-3 ετών θα εξαγοραστεί πλήρως από αλλοδαπούς -και δεν μιλάω μόνο για εταιρίες τού δημοσίου και real estate αλλά το σύνολο της δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας- και θα πάψουμε να υπάρχουμε, τόσο απλά. Το deal είναι τόσο μεγάλο – και δεν είμαι καταστροφολόγος. Ο Βενιζέλος, μυρίζοντας τη μη εφαρμογή τού πρώτου Μνημονίου (ούτε καν έγινε αποδεκτό από το ΣτΕ), προσπάθησε να το πακετάρει με το νέο Μνημόνιο και 180+ για να πάρει την ευθύνη από πάνω του. Ο Σαμαράς συμφώνησε στους στόχους αλλά όχι στο πρόγραμμα, δηλαδή είπε πρακτικά ότι δεν παραχωρώ εθνική κυριαρχία, ήτοι δεν αναγνωρίζω το πρώτο Μνημόνιο και τα μέρη τού δεύτερου Μνημονίου που μας κάνουν προτεκτοράτο, όπως το Αγγλικό δίκαιο. Κάποιος από Ελλάδα (ακούγεται ο Βενιζέλος, αλλά δεν έχει επιβεβαιωθεί) ζήτησε από τον Γιούνκερ την έγγραφη δέσμευση Σαμαρά, αφενός για να τον ακυρώσει πολιτικά αλλά αφετέρου -και πάνω απ’όλα- για να πετύχει με αυτή την υπογραφή την de facto αποδοχή και νομιμοποίηση τού συνόλου των Μνημονίων – καταστρέφοντας την πατρίδα μεν αλλά απαλλάσοντας αυτούς που ψήφισαν τα Μνημόνια από την ευθύνη.
Αν κάποιοι είχαν το φιλότιμο να επιβάλλουν μια εθνική στρατηγική, ο Παπαδήμος θα ήταν το καλύτερο εργαλείο για την εξυπηρέτησή της. Τώρα απλά κάνει αυτό που τού ζήτησαν: την εφαρμογή των καταστροφικών για την πατρίδα αποφάσεων. Οι ένοχοι λοιπόν παραμένουν και τότε και τώρα οι ίδιοι: αυτοί που επιτρέπουν να καταστρέφεται η πατρίδα για να εξυπηρετηθούν οι μικροκομματικές και προσωπικές σκοπιμότητες κάποιων. Το υπάρχον πολιτικό σύστημα δεν έχει το κίνητρο να πάρει άλλη θέση πλην τής εφαρμογής κάποιου αλλοδαπού σχεδιασμού. Όποιος και να είναι αυτός, είναι καταστροφικός για το έθνος. Όσο για την τιμωρία κάποιου που τον έχει εφαρμόσει στο παρελθόν, απλά κάτι τέτοιο δεν προβλέπεται.