ΟΧΙ ΑΛΛΗ ΚΛΕΠΤΟΚΡΑΤΙΑ . . .

Πέμπτη, 1 Δεκεμβρίου 2011

ΟΧΙ ΑΛΛΗ ΚΛΕΠΤΟΚΡΑΤΙΑ . . .

Αξιότιμοι κυρίες και κύριοι,

Ψηφίζονται διαρκώς νόμοι, οι οποίοι επιβαρύνουν την τσέπη μας. Αναρίθμητα είναι τα περιστατικά όπου αποφάσεις της πολιτείας, άμεσα ή έμμεσα, έβλαψαν και βλάπτουν το δημόσιο συμφέρον. Οι εκπρόσωποι των πολιτών στο κοινοβούλιο αποκαλούνται «κλέφτες» από 10άδες ή και 100άδες χιλιάδες διαδηλωτές (οι οποίοι στέκονταν έξω από το κοινοβούλιο το Μάιο του 2011). Η «κρίση» γίνεται αιτία για ν’ αυξάνεται διαρκώς η φορολογία. Το εκλογικό σύστημα είναι άδικο. Βουλευτές παραιτούνται.

Το αίτημα για «ψωμί, παιδεία, ελευθερία» παραμένει. Φουντώνει στην Ελλάδα και τον υπόλοιπο κόσμο το αίτημα για....
κοινωνική δικαιοσύνη.

ΑΠΑΙΤΗΣΗ ΓΙΑ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ

Πώς να «σωθεί» μια οικονομία όταν στηρίζεται σε νόμους που είτε είναι αντισυνταγματικοί (παράνομοι) είτε εφαρμόζονται επιλεκτικά; Με προκλητικό τρόπο γίνεται αποδεκτή η παραοικονομία και παραβιάζεται το Σύνταγμα. Μήπως η «χρεοκρατία», που βιώνουν η οικονομία της Ελλάδας και άλλων χωρών το 2011 προκαλείται από την «κλεπτοκρατία» και τη «μετριοκρατία»;

Μήπως οι λύσεις τύπου «μνημόνιο», «μεσοπρόθεσμο» κ.λπ. σχετίζονται με κάποιους που ευνοούνται από αυτές υπογείως; Μάλλον οποιαδήποτε λύση προτείνεται, όταν δεν διασφαλίζει την εφαρμογή των κανόνων της δικαιοσύνης, αφήνει ερωτήματα ως προς τη δυνατότητα υλοποίησής της. Υπάρχουν αδέκαστοι δικαστές. Τη Δικαιοσύνη τη διεκδικούν οι έντιμοι δικηγόροι και οι πολίτες.

«Όλες οι εξουσίες πηγάζουν από το Λαό, υπάρχουν υπέρ αυτού και του Έθνους και ασκούνται όπως ορίζει το Σύνταγμα» Σύνταγμα της Ελλάδας, Άρθρο 1.

Προτείνονται εδώ και δεκαετίες από τα δύο κόμματα που εναλλάσσονται στην κυβέρνηση πολιτικές, οι οποίες δεν εφαρμόζονται. Πολιτικές απάτες αποκαλύπτονται καθημερινά, ενώ τα σώματα «ασφαλείας» ασκούν προκλητική βία κατά ειρηνικών διαδηλωτών (παιδιών και γερόντων). Το πολιτικό ψεύδος απλώνεται και σκεπάζει τα πραγματικά κοινωνικά προβλήματα (αξιών) και τους τρόπους για να αντιμετωπιστούν.

Μετά από τους τόνους ψεύδους που έχουμε εισπράξει μέσω προεκλογικών και μετεκλογικών δεσμεύσεων και υποσχέσεων πώς να πειστούμε, ότι ζούμε σε δημοκρατία, ότι οι βουλευτές σέβονται τους εαυτούς τους και κατά συνέπεια τους πολίτες που εκπροσωπούν. Πώς να υποθέσουμε (και να πιστέψουμε) ότι μία νέα κυβέρνηση, χωρίς να τιμωρηθούν οι «ψεύτες» και οι «κλέφτες», θα υπηρετήσει το σκοπό της και θα κάνει κάτι για να έρθουμε στα ίσια μας, θα σταθεί στο ύψος των απαιτητικών περιστάσεων.

«Κύριε Πρόεδρε, ταπεινώσαμε, πονέσαμε και αδικήσαμε τον ελληνικό λαό. Έναν λαό υπερήφανο, αγωνιστή, εργατικό και φιλότιμο. Γι’ αυτό και οι Έλληνες μας ταπεινώνουν. Ταπεινώσαμε, πονέσαμε και αδικήσαμε την Φλώρινα και τους Φλωρινιώτες. Νοιώθω την ανάγκη να ζητήσω συγνώμη από τους Έλληνες και τους συμπατριώτες μου. Τους στερήσαμε την ανθρώπινη αξιοπρέπεια», αναφέρει στην επιστολή ανεξαρτητοποίησής του ο βουλευτής Γιώργος Λιάνης.*

«Σε περίοδο ύφεσης δεν μπορείς να επιβάλεις σε μια χώρα την εκποίηση της δημόσιας περιουσίας της. Δεν μπορείς να απαιτείς συλλήβδην αποκρατικοποιήσεις, ακόμα και σε στρατηγικής σημασίας δημόσια αγαθά. Δεν μπορείς να επιβάλλεις άδικους φόρους όταν αποδεικνύεις την ανικανότητα ή την έλλειψη βούλησης να συγκρουστείς με τη φοροδιαφυγή και να κατανέμεις δικαιότερα τα βάρη της κρίσης. Δεν μπορείς με νόμο να απαλλάσσεις από ποινικές ευθύνες αυτούς που θα αναλάβουν να πουλήσουν για ένα “κομμάτι ψωμί” τη δημόσια περιουσία.»
Παναγιώτης Κουρουμπλής**.

ΤΟ ΓΟΗΤΡΟ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ

Μήπως η προσφυγή στη δικαιοσύνη και η επιμονή στην απονομή της, ίσα για όλους τους πολίτες, είναι προϋπόθεση για την όποια πιθανότητα αναγέννησης της ελληνικής οικονομίας; Η Δικαιοσύνη δεν εκφράζεται μόνο από δικαστές, την διεκδικούν οι πολίτες και οι δικηγόροι. Από το να παρασύρεται η Θέμιδα από τον έναν κακό, μπορεί να μαθαίνει και να προοδεύει από τον έναν καλό και αδέκαστο.

«Να υπαχθούν όλες οι υποθέσεις ασυλίας και σκανδάλων από τη μεταπολίτευση και εντεύθεν στη δικαιοσύνη. Οι υποθέσεις που ανάγονται στο “ευθύνειν” των πολιτικών, από τη φύση τους, δεν παραγράφονται». Γιώργος Κοντογιώργης, καθηγητής***

Το πρόβλημα ίσως δεν είναι η πολιτική («νεοφιλελεύθερη» ή «σοσιαλιστική», «αριστερή» ή «δεξιά» κ.λπ.) που εφαρμόζεται ή προτείνεται αλλά η αλήθεια της. Καμία πολιτική πρόταση δεν είναι αντίθετη στη διαφάνεια και στη δικαιοσύνη και όμως διαφάνεια και δικαιοσύνη δεν υπάρχουν. Κι όσο δεν υπάρχουν (διαφάνεια & δικαιοσύνη), η αδικία σε όλους τους τομείς της ζωής θα έχει περισσότερες πιθανότητες να αναπτύσσεται.
Η κοινωνία όμως παράγει έργο: προτείνει και αναλαμβάνει πρωτοβουλίες. Διαβάστε τα πρακτικά και τα ψηφίσματα των Λαϊκών Συνελεύσεων της Πλατείας Συντάγματος που έλαβαν χώρα από τις 25 Μαΐου του 2011 (Αθήνα) στο http://real-democracy.gr

Ίσως το ζήτημα για τους πολίτες της Ελλάδας σήμερα είναι:
η τιμωρία των κλεφτών και
η επιστροφή της λείας τους.

Αντί να κλαίμε τη μοίρα μας κάτι μπορεί ο καθένας μας να κάνει για να αντισταθεί στους καταπατητές των ελευθεριών μας.

Ο αγώνας για μια ανθρώπινη κοινωνία είναι διαρκής:

ΕΝΩΜΕΝΟΙ ΣΤΕΚΟΜΑΣΤΕ.

Με εκτίμηση,


Χρίστος Καλλίτσης

στις 4:30 μ.μ.