Τετάρτη, 11 Ιανουαρίου 2012
Στη Νεολαία μας: Μην φοβάσαι
Μέσα στην συνεχιζόμενη εκστρατεία από τα ΜΜΕ, κυρίως τα τηλεοπτικά, τους `ειδικούς` και τους βαρύγδουπους επαγγελματίες πολιτικούς, για μια τάχα επικείμενη αδιευκρίνιστη εθνική καταστροφή όπου πολλά από τα αγαθά του υπερκαταλωτισμού θα εξαφανιστούν, η Ελληνική κοινωνία βιώνει αισθήματα θλίψης, οργής και απόγνωσης που οδηγούν σε κατάσταση συνεχούς φοβίας για το κάθε τι και κυρίως για ένα αύριο. Θα έλεγε κανείς ότι υπάρχει ένα σατανικό σχέδιο να ευνουχίσει κάθε στοιχείο δυναμισμού και να ....
κρατήσει το έθνος σε λήθαργο και προθανάτιο κώμα.
Η βαριά άγκυρα που μας κρατάει σε αυτήν την κατάσταση είμαστε εμείς οι γονείς και οι παππούδες που αρνούμαστε πεισματικά μια ειλικρινή αυτοκριτική και να παραδεχτούμε έτσι τις βαριές ευθύνες για το που φτάσαμε και πώς μορφώσαμε τα παιδιά μας. Αλλά ταυτόχρονα είμαστε και το ποιο αξιόπιστο τεκμήριο ελπίδας για αυτά τα παιδιά αφού ξέρουν ότι σαν νέοι επιζήσαμε επίσης πολύ δύσκολες καταστάσεις ανέχειας και δώσαμε πολλά παραδείγματα δημιουργίας γιατί κρατήσαμε την κοινωνική μας συνοχή.
Πρέπει να πούμε στους νέους γιατί πρέπει αλλά και μπορούν να διαπεράσουν αυτήν την αδιαφανή κουρτίνα του φόβου και να ζήσουν κάτω από το υπέροχο φώς της ευλογημένης πατρίδας μας σε ένα περιβάλλον που ζητάει τόσα λίγα για την υλική επιβίωση του ατόμου και προσφέρει τόσα πολλά για την πνευματική του δημιουργία. Πρέπει να τους βοηθήσουμε να ανακαλύψουν την αλώβητη στερεή βάση που θα χτίσουν την Ελλάδα του μέλλοντος ορθάνοιχτη στον παγκόσμιο γίγνεσθαι παραμερίζοντας τα εφήμερα ερείπια που εμείς αφήνουμε πίσω μετά από μιας γενιάς άφρονος διαβίωσης.
Τέτοιες βάσεις δεν είναι δύσκολο να δει κανείς. Είμαστε φύλακες μνημείων και ταυτότητας των πηγών της πολιτιστικής κληρονομιάς του σύγχρονου κόσμου. Κατοικούμε σε μια χώρα με ευλογημένο κλίμα που ο κάθε άνθρωπος θα ήθελε να ζήσει έστω και για λίγο. Έχουμε δυναμικό παράγωγης των ποιο ζηλευτών προϊόντων που η μητέρα γη μπορεί να δώσει. Ζούμε κυριολεκτικά μέσα στην θάλασσα που είναι μέρος της ίδιας μας της ύπαρξης. Αλλά δεν είναι μόνον αυτά τα μοναδικά. Την χώρα σήμερα πρέπει να την δούμε πέρα από την ομίχλη της καταστροφολογίας. Η Ελλάδα έχει οικονομικές υποδομές μιας αναπτυγμένης χώρας. Το τεχνολογικό επίπεδο του ανθρωπινού δυναμικού της είναι υψηλό. Το επικοινωνιακό της δυναμικό σύγχρονο. Έχει σημαντικούς πόρους πρώτων υλών. Και τόσα αλλά. Αυτές είναι βάσεις μοναδικές για μια μικρή χώρα και είναι αυτές που ανήκουν στην κοινωνία και δεν πρέπει να σφετεριστεί κανείς. Είναι οι βάσεις που θα χτισθεί η Ελλάδα του μέλλοντος. Αυτές είναι και ο λόγος που οι νέοι μας δεν πρέπει να φοβούνται.
Αν οι νέοι μας πολεμήσουν τον φόβο με αυτήν επίγνωση και τα μέσα τότε η ελπίδα θα ανατείλει λαμπερή. Τα πράγματα για αυτούς θα φανούν στις πραγματικές τους διαστάσεις. Η χρηματοοικονομική, η πολιτική και η κοινωνική κρίση θα γίνουν διάφανες. Θα δουν ότι δεν μπορούν να παραμείνουν αμέτοχοι παρατηρητές, πως πρέπει να δράσουν σε όλα τα επίπεδα δουλεύοντας σκληρά και δημιουργικά με τις βάσεις που τους προσφέρει τόσο άπλετα η πατρίδα για το δικό τους και το συμφέρον της κοινωνίας. Θα καταλάβουν γιατί η δική τους συνεισφορά, όσο και μικρή, είναι το απόλυτα απαραίτητο πετραδάκι για το μέλλον το δικό τους, των παιδιών τους και της πατρίδας. Γιατί ότι και να τους επιφέρει η προσπάθειά τους πρέπει να το μοιραστούν δίκαια με τους συμπολίτες του. Και γιατί αυτή η μοιρασιά για να είναι ρεαλιστική πρέπει να αρχίσει από τους γύρω τους, την οικογένεια τους, τους φίλους τους, τη ενορία τους, την γειτονιά τους η το χωριό τους. Και ότι όσο το κράτος βρίσκεται εν διαλύσει πρέπει αυτοί να βρουν τον τρόπο να γίνει σίγουρα αυτό.
Αυτό σαν μια ευχή για τον Νέο Χρόνο σε όλους.
http://www.diplomatikoperiskopio.com/
2 σχόλια:
cthulhuJan 11, 2012 01:29 PMΑπάντηση- ΑνώνυμοςJan 11, 2012 01:43 PM
Λοιπόν επειδή δεν γουστάρουμε να ζήσουμε σε έναν κόσμο όπως τον διαμορφώνουν οι επικυρίαρχοι,ούτε να μετατραπούμε σε ζόμπι ή σε σκλάβους μέχρις θανάτου,η ώρα της θυσίας έφτασε.Αυτή η ζωή όπως την θέλουν αυτοί,δεν αξίζει παρά μόνο γι αυτούς.Ας μην πούμε πολλά αφού η στιγμή ήρθε να αποδείξουμε όσα γράφουμε και όσα πιστεύουμε.Δεν είναι η ώρα των νέων.Είναι η ώρα των μεγάλων.Είναι το χρέος να παραδώσουν στους νέους μια πατρίδα και ένα κόσμο στον οποίο αξίζει να ζήσουν.Αλλιώς θα φύγουμε που θα φύγουμε αλλά άνευ αξίας,άνευ αξιοπρέπειας,άνευ θάρρους να κοιτάξουμε στα μάτια τους νέους και πούμε ότι εμείς κάναμε το καθήκον μας.
Αφού συνειδητοποιήσαμε ότι ευρισκόμαστε σε πόλεμο,του οποίου το τίμημα σε περίπτωση νίκης θα είναι η ελευθερία ενώ σε περίπτωση ήττας, μια μόνιμη σκλαβιά ,μένει να αφυπνίσουμε όσους περισσότερο μπορούμε και με καθαρή συνείδηση να μπούμε μπροστά.
