Η λίστα που «λάσπωσε» τη Δημοκρατία μας

- Παρασκευή, 17 Ιανουαρίου 2014 01:16

 Από τον Αλέξανδρο Καλαφάτη

Έχουν περάσει περίπου τρία χρόνια από τότε που η Γαλλία παρέδιδε στην ελληνική κυβέρνηση τη μακρόσυρτη λίστα Λαγκάρντ με τα 2.000 ονόματα Ελλήνων που είχαν τεράστιες καταθέσεις στην ελβετική τράπεζα HSBC.

Τρία χρόνια ντροπής. Τρία χρόνια θυσιών για τους περισσότερους. Τρία χρόνια κατά τα οποία το υπουργείο Οικονομικών προσπάθησε και «κατάφερε» να εισπράξει φόρους ακόμα και από τους φτωχούς. Από ανθρώπους που αδυνατούν να πληρώσουν το φροντιστήριο του παιδιού τους και που αδυνατούν να πληρώσουν το ηλεκτρικό ρεύμα

Τρία χρόνια απραξίας για την ελληνική κυβέρνηση. Η λίστα Λαγκάρντ ήταν ακόμα μία ευκαιρία που πετάχτηκε στη λάσπη της εγχώριας διαπλοκής. Ακόμα μία ελπίδα που έσβησε. Γιατί αν πραγματικά γινόταν έλεγχος της νομιμότητας των καταθέσεων ένας μικρός φάρος ελπίδας θα άναβε.

Γιατί έτσι όπως ήρθαν τα πράγματα ο χειρισμός της υπόθεσης (υπενθυμίζεται το Δημόσιο σχεδόν δεν έχει εισπράξει ευρώ, σε αντίθεση με ξένες χώρες) στέλνει μηνύματα που δεν συνάδουν με τη Δημοκρατία που γεννήθηκε στη χώρα μας.

Μήνυμα πρώτο: Οι θυσίες δεν καταμερίζονται με δίκαιους όρους. Υπάρχουν Έλληνες-κροίσοι που δεν ελέγχονται και άλλοι (μισθοσυντήρητοι και άνεργοι) που απομυζούνται.

Μήνυμα δεύτερο: Ακόμα και σε περιόδους έκτακτης ανάγκης οι ελεγκτικοί μηχανισμοί υπολειτουργούν και «εθελοτυφλούν».

Μήνυμα τρίτο: Υπόνοιες αφήνονται να αιωρούνται στην ατμόφαιρα ότι θίγεται η εθνική κυριαρχία της χώρας μας, καθώς μετά από τόσες αποκαλύψεις είναι ορατό ότι κάτι «δένει» τα χέρια του υπουργείου για να πράξει τα αυτονόητα.

Η ευκαιρία λοιπόν χάθηκε. Το μήνυμα ελπίδας ότι «δείτε πληρώνουν και αυτοί με τα πολλά. Οι θυσίες σας πιάνουν τόπο. Κάτι έχει αρχίσει να αλλάζει» έμεινε στο σκοτάδι. Δεν προβλήθηκε ποτέ.

Συνεπώς, ποιος θα ήταν ο Έλληνας πολιτικός που θα μπορούσε να χτυπήσει το χέρι στο τραπέζι και να απαντήσει πειστικά (με περηφάνια και «μπέσα») στον Βρετανό ευρωβουλευτή Νάιτζελ Φάρατζ που δήλωσε ότι «έχετε παραδώσει τη Δημοκρατία, αυτό που η χώρα σας εφηύρε».

Στη χώρα που γέννησε τη Δημοκρατία αυτού του είδους οι πολιτικοί είναι υπό αναζήτηση. Ας ψάξουμε, ο καθένας ξεχωριστά, να τους βρούμε. Και αν δεν τα καταφέρουμε τελικά ίσως μία καλή ιδέα θα ήταν να ρίξουμε μία ματιά στον καθρέφτη για να βρούμε την αιτία.