Δήμιοι του εαυτού μας
Στο όνομα της ελευθερίας, χάσαμε την Ελευθερία μας! Η επιθυμία μας για ηρεμία, σταθερότητα και σιγουριά μετεξελίχθηκε σαν το απόλυτο εργαλείο υποδούλωσης και υποταγής. Ποιος δεν έχει αντιληφθεί την αδυναμία μας στο χρήμα, που επηρεάζει, κατευθύνει και σημαδεύει τις ζωές μας; Το θεωρούμε σαν το υπέρτατο μέσο, χάρη στο οποίο τα πάντα αποκτούνται. Έτσι προτάξαμε σαν πρώτιστο στοιχείο χειραφέτησης και ελευθερίας την κοινωνική μας απομόνωση, την εξατομίκευση των ιδεών, την παγγνωσία και θαλπωρή που δήθεν προσφέρει η ψεύτικη εικόνα και η απεριόριστη προπαγάνδα της μοναξιάς που επιλέξαμε να ζούμε.
H άρνηση να αναλάβουμε ενεργότερο ρόλο, έγινε αιτία απεμπόλησης των δικαιωμάτων και των δυνατοτήτων μας. Έτσι η γιγάντωση μεγάλων εταιριών ήρθε σαν ώριμο φρούτο, η αναγκαία και υποχρεωτική εξέλιξη και τελικά στρατηγική επιλογή η οποία θα βοηθούσε – μας είπαν - στην απρόσκοπτη και συντεταγμένη ανάπτυξη. Το αποτέλεσμα βέβαια είναι ακριβώς το αντίθετο και χαράζει ήδη το κορμί μας, αφού οι εταιρείες μετεξελίχθηκαν σε παντοδύναμους και ανεξέλεγκτους οργανισμούς, που τελικά επιβάλλουν τους όρους τους στην παιδεία, την υγεία, την εργασία, την ψυχαγωγία και σε όλες τις πτυχές της κοινωνίας μας. Όλα αυτά όμως οδηγούν σε μια προδιαγεγραμμένη πορεία, στην απεμπόληση κάθε δικαιώματος και περισσότερο της Ελευθερίας μας, που πάντα κερδήθηκε με θυσίες, δάκρυα και αίμα.
Θα πουν κάποιοι και περισσότερο οι νέοι: Μα είναι κακό η εξέλιξη που κάνει πιο εύκολη τη ζωή μας και την ομορφαίνει; Ερώτηση πράγματι αφοπλιστική. Ούτε ένας δεν θα βρεθεί ενάντιος στην εξέλιξη, εκτός από κάποιον ερημίτη ή κάποιον μαγκούφη γέρο. Στον αντίποδα είναι επίσης αλήθεια, ότι αρκετοί θα παραδεχτούν τελικά, πως εύκολη ζωή σημαίνει εξάρτηση με ότι αυτό συνεπάγεται. Και αν η εύκολη ζωή είναι μια κακιά συνήθεια, η εξάρτηση από αυτήν είναι μια βρομισιά και μια κατάσταση σκλαβιάς που δύσκολα αποχωρίζεσαι.
Η αλήθεια είναι πως κανένας δεν τολμά να ξεφύγει απ' το χαραγμένο μονοπάτι, να πει αυτό που σκέφτεται και να κάνει αυτό που θα 'πρεπε. Όλοι είμαστε δηλοί, κάποιοι νέοι σκυθρωποί κι' ανάπηροι, λίγοι κακόβουλοι γέροι, άνθρωποι υπερφίαλοι κι' απόκληροι της αντίληψης. Όλοι κι' ας μην το λέμε, ψάχνουμε δυστυχώς, τον αρχηγό, που ως δια μαγείας, θα μας σώσει!

 http://www.ntelalis.com