Powered By Blogger

Παρασκευή 8 Οκτωβρίου 2010

Το παραλήρημα μιας αμοιβάδας και η ανταμοιβή από τους αφέντες της

Το ψεύδος σ' όλη του την ξευτίλα! Όχι πως δεν το ξέραμε, αλλά το άδειασμα του Γερμανού βγάζει τα μάτια μιας ομάδας πολιτικών απατεώνων, ούτως ή άλλως άχρηστα, μιας και έχουν προγραμματιστεί και κουρδιστεί από τους παγκόσμιους αφέντες τους και δρουν μέσω του αυτόματου πιλότου του θωρηκτού της νέας τάξης πραγμάτων. Άνθρωποι(;) με άδεια και ανέκφραστα βλέμματα, κενό λόγο(;) και φρικώδεις πρακτικές. Ανθρωποειδή που....

απευθύνονται σε μια άμορφη μάζα, έναν πολτό που πριν μπει βίαια στον κοφτερό αποχυμωτή των τεράτων αποτελούνταν από εκατομμύρια άτομα με διαφορετικές προσωπικότητες, με ελπίδες, προσδοκίες, όνειρα, ικανότητες, αρετές και ελαττώματα, μορφωμένους, αμόρφωτους, ευαίσθητους, δόλιους, υπερήφανους, φιλόδοξους, ταπεινούς, οκνούς, δημιουργικούς, ικανούς, ανίκανους και εν πάση περιπτώσει, διαφόρων ειδών ανθρώπους, που συνθέτουν μια κοινωνία. Μια κοινωνία που μας χώραγε όλους και μας επέτρεπε να ανταλλάσσουμε προτερήματα και ελαττώματα και να πορευόμαστε στο δύσκολο ταξίδι της ζωής μας, πότε μέσα από τις καταιγίδες και πότε μέσα από μέρες ηλιόλουστες, που έτρεφαν την ελπίδα ότι η ασχήμια κάποτε θα εξαφανιστεί από τη ζωή μας, ότι τα παιδιά μας θα ζούσαν μια καλύτερη ζωή, ότι κάποτε το είδος μας θα κατόρθωνε να γίνει μέσα από μια δύσκολη πορεία, ακόμα με κάποια επώδυνα πισωγύρισμα, « κατ' εικόνα και ομοίωση» μιας υψηλής ιδέας, όπως τέλος πάντων συνελάμβανε ο κάθε ένας από εμάς αυτή την υψηλή ιδέα.
Τώρα πια, μ' αυτή την αναίσχυντη και επίσημη υπερίσχυση του αισχρού και γλοιώδους ψεύδους, με την καθοδήγηση των αμοιβαδικών εγκεφάλων που αφήσαμε να πολλαπλασιαστούν σαν τους ανεξέλικτους κακοήθεις μονοκύτταρους ιούς, το μέλλον μας είναι ανύπαρκτο. Έχουμε νικηθεί κατά κράτος γιατί αυτό που συνέβη δεν το χώραγε ο νους μας. Χαμένοι μέσα σε μια απατηλή ευδαιμονία είχαμε την αίσθηση ότι όλα ήταν δεδομένα. Γενιές που δεν ένοιωσαν στο πετσί τους τη φρίκη του πολέμου, παρά μόνο άκουγαν σαν παραμύθια μέσα από τις διηγήσεις των γονιών και των παππούδων κατοχικές και εμφυλιοπολεμικές ιστορίες. Γενιές που έζησαν light δικτατορίες και που ένα μεγάλο μέρος τους έγινε μισθοφορικός κομματικός στρατός, για να εκφυλιστεί και να εκφυλίσει, πνίγοντας σιγά- σιγά και ύπουλα ότι δημιουργικό και υγειές υπήρχε σ' αυτή την κοινωνία. Ένα κακοήθες καρκίνωμα στο σώμα της ελληνικής κοινωνίας που συνεχώς αποδεκατίζει τους χυμούς της μέχρι να γίνει ένα άδειο κουφάρι, έτοιμο για τις νεοταξικές ύαινες, συρόμενο από τα προγραμματισμένα ανθρωποειδή με τα άδεια βλέμματα, που τρέφονται αποκλειστικά από το ψέμα.
Το πρώτο τη τάξει ανθρωποειδές, από αυτά που καταβαραθρώνουν τις ζωές μας, βραβεύτηκε από τις παγκόσμιες ύαινες υποσχόμενο ακόμα περισσότερη νεκρή σάρκα, ακόμα περισσότερα πτώματα, με αντάλλαγμα να μπει και επίσημα με τίτλους και οφίκια στην πτωματοφάγο δυσώδη αγέλη τους...
Τώρα πια δεν μπορούμε να μιλάμε για καταπάτηση θεσμών, για έλλειψη ηθικής και εντιμότητας, για καταπάτηση της δημοκρατίας. Τώρα πια έχουμε να αντιμετωπίσουμε έναν πρωτόγνωρο πόλεμο, που βάλει ευθέως στη ρίζα της ανθρώπινης ύπαρξης. Αν το συνειδητοποιήσουμε, αν υπάρχει ακόμα λίγος χρόνος, ίσως καταφέρουμε να περισώσουμε την αξιοπρέπεια της ύπαρξής μας.

Κλωθώ
Διαβάστε περισσότερα...
2 σχόλια

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Παράκληση: Μη βάζετε σχόλια με υβριστικό περιεχόμενο.
Τ α σχόλιά σας ας είναι κόσμια